< Ordspråksboken 17 >

1 En torr bete, der man låter sig med nöja, är bättre än ett fullt visthus med träto.
Quru bir loğması olan dinc ev Münaqişəli olan, ziyafət dolu evdən yaxşıdır.
2 En klok tjenare skall råda öfver snöplig barn, och skall utskifta arfvet emellan bröder.
Ağıllı nökər adbatıran oğlun ağası olar, Qardaşlar arasında miras payı alar.
3 Såsom elden pröfvar silfret, och ugnen guld, alltså pröfvar Herren hjertan.
Qızıl-gümüş isti kürədə yoxlanar, Rəbb isə ürəyi araşdırar.
4 En ond menniska aktar uppå onda munnar, och en falsk menniska hörer gerna en skadelig tungo.
Pis adamın diqqəti şər ağızdadır, Yalançı fitnəkarın sözlərinə qulaq asır.
5 Den som den fattiga bespottar, han försmäder hans skapare; och den som gläder sig af annars ofärd, han skall icke ostraffad blifva.
Yoxsula rişxənd edən Yaradanına xor baxır, Başqasının bəlasına sevinən cəzasız qalmır.
6 De gamlas krona äro barnabarn, och barnas ära äro deras fäder.
Nəvələr ahılların tacıdır, Oğulların şərəfi atalarıdır.
7 Det står icke en dåra väl att tala om hög ting, mycket mindre en Första, att han gerna ljuger.
Sarsağa bəlağətli söz yaraşmadığı kimi Əsilzadəyə də yalançı dil yaraşmaz.
8 Gåfva är en ädelsten; hvart man henne bär, så främjar hon väl.
Rüşvət verənin gözündə rüşvət bir tilsimdir, Çünki hansı tərəfə getsə, uğur gətirir.
9 Den som synd skyler, han förskaffar vänskap; men den som sakena röjer, han gör Förstar oens.
Günahı örtən məhəbbət axtarar, Sözgəzdirən əziz dostları ayırar.
10 Ord förskräcka mer en förståndigan, än hundrade hugg en dåra.
Qanan insan üçün bir irad Axmağa vurulan yüz zərbədən də artıq təsir edir.
11 Ett bittert hjerta söker efter att göra skada; men en grufvelig ängel skall komma öfver honom.
Pis insan ancaq üsyankarlıq axtarar, Onun əleyhinə qəddar qasid göndərilər.
12 Bättre är möta en björn, den ungarna borttagne äro, än enom dåra i hans galenskap.
Balalarını itirmiş bir ayıya rast gəlmək Səfahətə batmış axmaqla rastlaşmaqdan yaxşıdır.
13 Den som vedergäller godt med ondo, af hans hus skall det onda icke återvända.
Kim yaxşılıq əvəzinə pislik etsə, Evindən pislik ayrılmaz.
14 Begynnelse till träto är såsom ett vatten, det sig utskär; haf alltså du kif fördrag, förr än du der inmängd varder.
Davanın başlanması su bəndinin açılmasına bənzər, Dava başlanmamış münaqişəni tərk et.
15 Den som den ogudaktiga dömer godan, och den som fördömer den rättfärdiga, de äro både Herranom en styggelse.
Şərə haqq vermək, salehi məhkum etmək – Hər ikisi Rəbdə ikrah yaradır.
16 Hvad skall en dåre med penningar i handene, efter han icke hafver hjerta till att köpa vishet?
Axmaq hikmət qazanmaq istəməz, Bunun üçün pul sərf etmək fayda verməz.
17 En vän älskar alltid, och en broder varder rönt i nödene.
Dost hər zaman sevər, Qardaş dar gün üçün doğular.
18 Det är en dåre, som handena räcker, och går i borgan för sin nästa.
Qanmaz başqası ilə əlbir olar, O, qonşusuna zamin durar.
19 Den som kif älskar, han älskar synd; och den sina dörr höga gör, han far efter olycko.
İtaətsizliyi sevən münaqişəni sevər, Qapısını ucaldan əcəlini səslər.
20 Ett vrångt hjerta finner intet godt; och den som en ond tungo hafver, han faller i olycko.
Əyri ürəkli xeyir tapmaz, Hiyləgər dilli insanı bəlaya salar.
21 En dåre gör sig sjelf sorg, och en dåras fader hafver ingen glädje.
Axmağın atası dərdə düşər, Sarsağın atasının sevinci itər.
22 Ett gladt hjerta gör lifvet lustigt; men ett bedröfvadt sinne uttorkar benen.
Ürək sevinci can üçün ən yaxşı məlhəmdir, Könlün sınması sümükləri qurudar.
23 Den ogudaktige tager gerna hemliga gåfvor, till att böja rättsens väg.
Şər qoltuğuna rüşvət götürər ki, Ədalət yollarını pozsun.
24 En förståndig man bär sig visliga åt; en dåre kastar ögonen hit och dit.
Qanan adam hikmətə baxar, Axmağın gözləri dünyanın o tayını axtarar.
25 En galen son är sins faders grämelse, och sine modets bedröfvelse, den honom födt hafver.
Axmaq oğul atasına qəm-kədər verər, Onu doğan anasını qubarladar.
26 Det är icke godt att man oförrättar den rättfärdiga, eller att man slår Förstan, som rätt regerar.
Saleh insanı cərimə etmək yaxşı deyil, Əsilzadəni düzlüyünə görə döymək yaxşı deyil.
27 En förnumstig man hafver hof med sitt tal, och en förståndig man håller sin anda.
Çoxbilən az danışar, Müdrik həlimlik ruhunda olar.
28 Om en dåre tigde, vorde han ock vis räknad, och förståndig, om han munnen tillhölle.
Səfeh belə, sakit dayansa, hikmətli hesab edilər, Ağzını yumsa, dərrakəli görünər.

< Ordspråksboken 17 >