< Ordspråksboken 16 >

1 En menniska sätter sig väl före i hjertat; men af Herranom kommer, hvad tungan tala skall.
De mens heeft schikkingen des harten; maar het antwoord der tong is van den HEERE.
2 Hvarjom och enom tyckas hans vägar rene vara; men Herren allena gör hjertat visst.
Alle wegen des mans zijn zuiver in zijn ogen; maar de HEERE weegt de geesten.
3 Befalla Herranom din verk, så gå din anslag fram.
Wentel uw werken op den HEERE, en uw gedachten zullen bevestigd worden.
4 Herren gör all ting för sin egen skull; desslikes ock den ogudaktiga till en ondan dag.
De HEERE heeft alles gewrocht om Zijns Zelfs wil; ja, ook den goddeloze tot den dag des kwaads.
5 All högmodig hjerta äro Herranom en styggelse, och skola icke ostraffad blifva, om de än alle tillhopa höllo.
Al wie hoog is van hart, is den HEERE een gruwel; hand aan hand, zal hij niet onschuldig zijn.
6 Genom godhet och trohet varder en missgerning försonad, och genom Herrans fruktan undflyr man det onda.
Door goedertierenheid en trouw wordt de misdaad verzoend; en door de vreze des HEEREN wijkt men af van het kwade.
7 Om någors mans vägar behaga Herranom, så gör han ock hans ovänner tillfrids med honom.
Als iemands wegen den HEERE behagen, zo zal Hij ook zijn vijanden met hem bevredigen.
8 Bättre är litet med rättfärdighet, än mycken tilldrägt med orätt.
Beter is een weinig met gerechtigheid, dan de veelheid der inkomsten zonder recht.
9 Menniskones hjerta sätter sig sina vägar före; men Herren allena gifver, att de framgår.
Het hart des mensen overdenkt zijn weg; maar de HEERE stiert zijn gang.
10 Prophetia ( är ) i Konungens mun; hans mun felar intet i domen.
Waarzegging is op de lippen des konings; zijn mond zal niet overtreden in het gericht.
11 Rätt våg och vigt är af Herranom; och all pund i säckenom äro hans verk.
Een rechte waag en weegschaal zijn des HEEREN; alle weegstenen des zaks zijn Zijn werk.
12 Om Konungarna orätt göra, så äro de en styggelse; ty genom rättfärdighet varder Konungssätet fast.
Het is der koningen gruwel goddeloosheid te doen; want door gerechtigheid wordt de troon bevestigd.
13 Rätt råd behagar Konungenom, och den som rätt råder, han varder älskad.
De lippen der gerechtigheid zijn het welgevallen der koningen; en elkeen van hen zal liefhebben dien, die rechte dingen spreekt.
14 Konungens vrede är dödsens bådskap, och en vis man försonar honom.
De grimmigheid des konings is als de boden des doods; maar een wijs man zal die verzoenen.
15 När Konungens ansigte är ljufligit, det är lifvet, och hans ynnest är såsom ett aftonregn.
In het licht van des konings aangezicht is leven; en zijn welgevallen is als een wolk des spaden regens.
16 Tag vishet till dig, ty hon är bättre än guld; och hafva förstånd är ädlare än silfver.
Hoeveel beter is het wijsheid te bekomen, dan uitgegraven goud, en uitnemender, verstand te bekomen, dan zilver!
17 De frommas väg flyr det arga, och den sin väg bevarar, han behåller sitt lif.
De baan der oprechten is van het kwaad af te wijken; hij behoedt zijn ziel, die zijn weg bewaart.
18 Den som ett nederfall skall få, han varder tillförene högmodig, och stort sinne går för fallet.
Hovaardigheid is voor de verbreking, en hoogheid des geestes voor den val.
19 Bättre är ödmjuk vara med de elända, än utskifta rof med de högfärdiga.
Het is beter nederig van geest te zijn met de zachtmoedigen, dan roof te delen met de hovaardigen.
20 Den ena sak visliga företager, han finner lycko, och säll är den som sig förlåter på Herran.
Die op het woord verstandelijk let, zal het goede vinden; en die op den HEERE vertrouwt, is welgelukzalig.
21 En förståndig varder berömd for en vis man, och ljuft tal lärer väl.
De wijze van hart zal verstandig genoemd worden; en de zoetheid der lippen zal de lering vermeerderen.
22 Klokhet är en lefvandes källa honom, som hafver henne; men de dårars tuktan är galenskap.
Het verstand dergenen, die het bezitten, is een springader des levens; maar de tucht der dwazen is dwaasheid.
23 Ett vist hjerta talar klokliga, och lärer väl.
Het hart eens wijzen maakt zijn mond verstandig, en zal op zijn lippen de lering vermeerderen.
24 Ljuftig ord äro en hannogskaka; de trösta själena, och uppfriska benen.
Liefelijke redenen zijn een honigraat, zoet voor de ziel, en medicijn voor het gebeente.
25 Mångom behagar en väg väl, men hans yttersta drager till döden.
Er is een weg, die iemand recht schijnt; maar het laatste van dien zijn wegen des doods.
26 Mången man kommer i stor olycko genom sin egen mun.
De ziel des arbeidzamen arbeidt voor zichzelven; want zijn mond buigt zich voor hem.
27 En lösaktig menniska gräfver efter olycko, och i hennes mun brinner eld.
Een Belialsman graaft kwaad; en op zijn lippen is als brandend vuur.
28 En vrång menniska kommer träto åstad, och en lackare gör Förstar oens.
Een verkeerd man zal krakeel inwerpen; en een oorblazer scheidt den voornaamsten vriend.
29 En arg menniska lockar sin nästa, och förer honom in på en ondan väg.
Een man des gewelds verlokt zijn naaste, en hij leidt hem in een weg, die niet goed is.
30 Den som blinkar med ögonen, han tänker intet godt; och den som biter läpparna, han fullkomnar ondt.
Hij sluit zijn ogen, om verkeerdheden te bedenken; zijn lippen bijtende, volbrengt hij het kwaad.
31 Gå hår äro en hederskrona, den på rättfärdighetenes väg funnen varder.
De grijsheid is een sierlijke kroon; zij wordt op den weg der gerechtigheid gevonden.
32 En tålig man är bättre än en stark; och den, som råder sitt sinne, är bättre än en som städer vinner.
De lankmoedige is beter dan de sterke; en die heerst over zijn geest, dan die een stad inneemt.
33 Lotten varder kastad i skötet; men han faller hvart Herren vill.
Het lot wordt in den schoot geworpen; maar het gehele beleid daarvan is van den HEERE.

< Ordspråksboken 16 >