< Ordspråksboken 10 >
1 En vis son är sins faders glädje; men en galen son är sine moders grämelse.
Syn mądry rozwesela ojca: ale syn głupi smutkiem jest matki swojej.
2 Orätt gods hjelper intet; men rättfärdighet friar ifrå döden.
Nie pomogą skarby niezbożności; ale sprawiedliwość wyrywa od śmierci.
3 Herren låter icke de rättfärdigas själar hunger lida; men han omstörter de ogudaktigas arghet.
Nie dopuści Pan łaknąć duszy sprawiedliwego; ale majętność niezbożników rozproszy.
4 En lat hand gör fattigan; men en idog hand gör rikan.
Do nędzy przywodzi ręka zdradliwa; ale ręka pracowita ubogaca.
5 Den som församlar om sommaren, han är klok; men den som i andene sofver, han kommer på skam.
Kto zbiera w lecie, jest syn roztropny; kto dosypia we żniwa, jest syn pohańbienia.
6 Välsignelse är öfver dens rättfärdigas hufvud; men de ogudaktigas mun skall deras vrånghet öfverfalla.
Błogosławieństwo jest nad głową sprawiedliwego; ale usta bezbożnych pokrywają nieprawość.
7 De rättfärdigas åminnelse blifver uti välsignelse; men de ogudaktigas namn skall förgås.
Błogosławiona jest pamiątka sprawiedliwego; ale imię niezbożnych śmierdzi.
8 Den af hjertat vis är, han anammar buden; men den en galen mun hafver, han varder slagen.
Mądre serce przyjmuje przykazanie; ale głupi od warg swoich upadnie.
9 Den der ostraffeliga lefver, han lefver säkert; men den der vrång är på sina vägar, han skall uppenbar varda.
Kto chodzi w szczerości, chodzi bezpiecznie; ale kto jest przewrotnym w drogach swoich, wyjawion będzie.
10 Den der vinkar med ögonen, han kommer vedermödo åstad; och den en galen mun hafver, han varder slagen.
Kto mruga okiem, przynosi frasunek, ale głupi od warg swoich upadnie.
11 Dens rättfärdigas mun är en lefvandes källa; men de ogudaktigas mun skall deras vrånghet öfverfalla.
Usta sprawiedliwego są źródło żywota; ale usta niezbożników pokrywają nieprawość.
12 Hat uppväcker träto; men kärlek öfverskyler all öfverträdelse.
Nienawiść wzbudza swary; ale miłość wszystkie przestępstwa pokrywa.
13 Uti de förståndigas läppar finner man vishet; men till ens dåras rygg hörer ris.
W wargach roztropnego znajduje się mądrość; ale kij na grzbiecie szalonego.
14 De vise bevara lärdom; men de dårars mun är hardt när förskräckelse.
Mądrzy tają umiejętność; ale usta głupiego bliskie upadku.
15 Dens rikas gods är hans faste stad; men fattigdom gör de fattiga blödiga.
Majętność bogatego jest miastem jego mocnem; ale nędza jest ubogich zniszczeniem.
16 Den rättfärdige arbetar till lifvet; men den ogudaktige brukar sina tilldrägt till synd.
Praca sprawiedliwego jest ku żywotowi; ale dochód niepobożnych jest ku grzechowi.
17 Hålla tuktan är vägen till lifvet; men den som bortkastar straff, han far vill.
Ścieszką żywota idzie, kto przyjmuje karność; ale kto gardzi strofowaniem, w błąd się zawodzi.
18 Falske munnar skyla hat, och den der baktalar, han är en dåre.
Kto pokrywa nienawiść wargami kłamliwemi, i kto rozgłasza hańbę, głupi jest.
19 Der mång ord äro, der är icke synden borto; men den sina läppar håller, han är klok.
Wielomowność nie bywa bez grzechu; ale kto powściąga wargi swoje, ostrożny jest.
20 Dens rättfärdigas tunga är kosteligt silfver; men de ogudaktigas hjerta är intet.
Srebro wyborne jest język sprawiedliwego; ale serce niezbożnych za nic nie stoi.
21 Dens rättfärdigas läppar föda många; men de galne skola dö uti deras galenskap.
Wargi sprawiedliwego wiele ich żywią; ale głupi dla głupstwa umierają.
22 Herrans välsignelse gör rikan utan mödo.
Błogosławieństwo Pańskie ubogaca, a nie przynosi z sobą utrapienia.
23 En dåre bedrifver det ondt är, och gör sig der ett löje af; men den man är vis, som tager der vara uppå.
Za śmiech sobie ma głupi, popełnić niecnotę, ale mąż roztropny dzierży się mądrości.
24 Hvad den ogudaktige fruktar, det vederfars honom; och hvad de rättfärdige begära, det varder dem gifvet.
Czego się boi niezbożnik, to nań przychodzi; ale czego żądają sprawiedliwi, Bóg im daje.
25 Den ogudaktige är såsom ett väder, det framom går, och är icke mer till; men den rättfärdige består evigliga.
Jako przemija wicher, tak się niepobożni nie ostoją; ale sprawiedliwy ma grunt wieczny.
26 Såsom ättika gör ondt tandomen, och rök ögonen, så gör en försummelig dem ondt, som sända honom.
Jako ocet zębom, i jako dym oczom, tak jest leniwy tym, którzy go posyłają.
27 Herrans fruktan förmerar dagarna; men de ogudaktigas år varda förkortad.
Bojaźń Pańska dni przyczynia; ale lata niezbożnego ukrócone bywają.
28 Dens rättfardigas väntan skall fröjd varda; men de ogudaktigas hopp skall förtappadt varda.
Oczekiwanie sprawiedliwych jest wesele, ale nadzieja niezbożnych zginie.
29 Herrans väg är dens frommas tröst; men de ogerningsmän äro blödige.
Droga Pańska jest mocą szczeremu; ale strachem tym, którzy broją złości.
30 Den rättfärdige varder aldrig nederslagen; men de ogudaktige skola icke blifva i landena.
Sprawiedliwy się na wieki nie poruszy; ale niezbożnicy nie będą mieszkali na ziemi.
31 Dens rättfärdigas mun bär fram vishet; men de vrångas mun skall utrotad blifva.
Usta sprawiedliwego rozmnażają mądrość; ale język przewrotny będzie wycięty.
32 Dens rättfärdigas läppar lära helsosam ting; men de ogudaktigas mun är vrång.
Wargi sprawiedliwego znają, co się Bogu podoba; ale usta niepobożnych są przewrotne.