Ordspråksboken 10
1 En vis son är sins faders glädje; men en galen son är sine moders grämelse.
De spreuken van Salomo. Een wijs zoon verblijdt den vader; maar een zot zoon is zijner moeder droefheid.
2 Orätt gods hjelper intet; men rättfärdighet friar ifrå döden.
Schatten der goddeloosheid doen geen nut; maar de gerechtigheid redt van den dood.
3 Herren låter icke de rättfärdigas själar hunger lida; men han omstörter de ogudaktigas arghet.
De HEERE laat de ziel des rechtvaardigen niet hongeren; maar de have der goddelozen stoot Hij weg.
4 En lat hand gör fattigan; men en idog hand gör rikan.
Die met een bedriegelijke hand werkt, wordt arm; maar de hand der vlijtigen maakt rijk.
5 Den som församlar om sommaren, han är klok; men den som i andene sofver, han kommer på skam.
Die in den zomer vergadert, is een verstandig zoon; maar die in den oogst vast slaapt, is een zoon die beschaamd maakt.
6 Välsignelse är öfver dens rättfärdigas hufvud; men de ogudaktigas mun skall deras vrånghet öfverfalla.
Zegeningen zijn op het hoofd des rechtvaardigen; maar het geweld bedekt den mond der goddelozen.
7 De rättfärdigas åminnelse blifver uti välsignelse; men de ogudaktigas namn skall förgås.
De gedachtenis des rechtvaardigen zal tot zegening zijn; maar de naam der goddelozen zal verrotten.
8 Den af hjertat vis är, han anammar buden; men den en galen mun hafver, han varder slagen.
Die wijs van hart is, neemt de geboden aan; maar die dwaas is van lippen, zal omgeworpen worden.
9 Den der ostraffeliga lefver, han lefver säkert; men den der vrång är på sina vägar, han skall uppenbar varda.
Die in oprechtheid wandelt, wandelt zeker; maar die zijn wegen verkeert, zal bekend worden.
10 Den der vinkar med ögonen, han kommer vedermödo åstad; och den en galen mun hafver, han varder slagen.
Die met het oog wenkt, richt smart aan; en een dwaas van lippen zal omgeworpen worden.
11 Dens rättfärdigas mun är en lefvandes källa; men de ogudaktigas mun skall deras vrånghet öfverfalla.
De mond des rechtvaardigen is een springader des levens; maar het geweld bedekt den mond der goddelozen.
12 Hat uppväcker träto; men kärlek öfverskyler all öfverträdelse.
Haat verwekt krakelen; maar de liefde dekt alle overtredingen toe.
13 Uti de förståndigas läppar finner man vishet; men till ens dåras rygg hörer ris.
In de lippen des verstandigen wordt wijsheid gevonden; maar op den rug des verstandelozen de roede.
14 De vise bevara lärdom; men de dårars mun är hardt när förskräckelse.
De wijzen leggen wetenschap weg; maar den mond des dwazen is de verstoring nabij.
15 Dens rikas gods är hans faste stad; men fattigdom gör de fattiga blödiga.
Des rijken goed is een stad zijner sterkte; de armoede der geringen is hun verstoring.
16 Den rättfärdige arbetar till lifvet; men den ogudaktige brukar sina tilldrägt till synd.
Het werk des rechtvaardigen is ten leven; de inkomst des goddelozen is ter zonde.
17 Hålla tuktan är vägen till lifvet; men den som bortkastar straff, han far vill.
Het pad tot het leven is desgenen die de tucht bewaart; maar die de bestraffing verlaat, doet dwalen.
18 Falske munnar skyla hat, och den der baktalar, han är en dåre.
Die den haat bedekt, is van valse lippen, en die een kwaad gerucht voortbrengt, is een zot.
19 Der mång ord äro, der är icke synden borto; men den sina läppar håller, han är klok.
In de veelheid der woorden ontbreekt de overtreding niet; maar die zijn lippen weerhoudt, is kloek verstandig.
20 Dens rättfärdigas tunga är kosteligt silfver; men de ogudaktigas hjerta är intet.
De tong des rechtvaardigen is uitgelezen zilver; het hart der goddelozen is weinig waard.
21 Dens rättfärdigas läppar föda många; men de galne skola dö uti deras galenskap.
De lippen des rechtvaardigen voeden er velen; maar de dwazen sterven door gebrek van verstand.
22 Herrans välsignelse gör rikan utan mödo.
De zegen des HEEREN, die maakt rijk; en Hij voegt er geen smart bij.
23 En dåre bedrifver det ondt är, och gör sig der ett löje af; men den man är vis, som tager der vara uppå.
Het is voor den zot als spel schandelijkheid te doen; maar voor een man van verstand, wijsheid te plegen.
24 Hvad den ogudaktige fruktar, det vederfars honom; och hvad de rättfärdige begära, det varder dem gifvet.
De vreze des goddelozen, die zal hem overkomen; maar de begeerte der rechtvaardigen zal God geven.
25 Den ogudaktige är såsom ett väder, det framom går, och är icke mer till; men den rättfärdige består evigliga.
Gelijk een wervelwind voorbijgaat, alzo is de goddeloze niet meer; maar de rechtvaardige is een eeuwige grondvest.
26 Såsom ättika gör ondt tandomen, och rök ögonen, så gör en försummelig dem ondt, som sända honom.
Gelijk edik den tanden, en gelijk rook den ogen is, zo is de luie dengenen, die hem uitzenden.
27 Herrans fruktan förmerar dagarna; men de ogudaktigas år varda förkortad.
De vreze des HEEREN vermeerdert de dagen; maar de jaren der goddelozen worden verkort.
28 Dens rättfardigas väntan skall fröjd varda; men de ogudaktigas hopp skall förtappadt varda.
De hoop der rechtvaardigen is blijdschap; maar de verwachting der goddelozen zal vergaan.
29 Herrans väg är dens frommas tröst; men de ogerningsmän äro blödige.
De weg des HEEREN is voor den oprechte sterkte; maar voor de werkers der ongerechtigheid verstoring.
30 Den rättfärdige varder aldrig nederslagen; men de ogudaktige skola icke blifva i landena.
De rechtvaardige zal in eeuwigheid niet bewogen worden; maar de goddelozen zullen de aarde niet bewonen.
31 Dens rättfärdigas mun bär fram vishet; men de vrångas mun skall utrotad blifva.
De mond des rechtvaardigen brengt overvloediglijk wijsheid voort; maar de tong der verkeerdheden zal uitgeroeid worden.
32 Dens rättfärdigas läppar lära helsosam ting; men de ogudaktigas mun är vrång.
De lippen des rechtvaardigen weten wat welgevallig is; maar de mond der goddelozen enkel verkeerdheid.
