Lukas 2
1 Det begaf sig i den tiden, att af Kejsar Augusto utgick ett bud, att all verlden skulle beskattas;
১অপৰঞ্চ তস্মিন্ কালে ৰাজ্যস্য সৰ্ৱ্ৱেষাং লোকানাং নামানি লেখযিতুম্ অগস্তকৈসৰ আজ্ঞাপযামাস|
2 Och denna beskattning var den första, och skedde under den höfdingen öfver Syrien, Cyrenio.
২তদনুসাৰেণ কুৰীণিযনামনি সুৰিযাদেশস্য শাসকে সতি নামলেখনং প্ৰাৰেভে|
3 Och de gingo alle, hvar uti sin stad, till att låta beskatta sig.
৩অতো হেতো ৰ্নাম লেখিতুং সৰ্ৱ্ৱে জনাঃ স্ৱীযং স্ৱীযং নগৰং জগ্মুঃ|
4 Så for ock Joseph upp af Galileen, af den staden Nazareth, in uti Judiska landet, till Davids stad, som heter BethLehem; ty han var af Davids hus och slägt;
৪তদানীং যূষফ্ নাম লেখিতুং ৱাগ্দত্তযা স্ৱভাৰ্য্যযা গৰ্ব্ভৱত্যা মৰিযমা সহ স্ৱযং দাযূদঃ সজাতিৱংশ ইতি কাৰণাদ্ গালীল্প্ৰদেশস্য নাসৰত্নগৰাদ্
5 På det han skulle låta beskatta sig, med Maria, sin trolofvada hustru, hvilken hafvandes var.
৫যিহূদাপ্ৰদেশস্য বৈৎলেহমাখ্যং দাযূদ্নগৰং জগাম|
6 Så begaf sig, medan de voro der, vordo dagarna fullbordade att hon skulle föda.
৬অন্যচ্চ তত্ৰ স্থানে তযোস্তিষ্ঠতোঃ সতো ৰ্মৰিযমঃ প্ৰসূতিকাল উপস্থিতে
7 Och hon födde sin förstfödda Son, och svepte honom i lindakläder, och lade honom neder i en krubbo; ty dem var icke rum i herbergena.
৭সা তং প্ৰথমসুতং প্ৰাসোষ্ট কিন্তু তস্মিন্ ৱাসগৃহে স্থানাভাৱাদ্ বালকং ৱস্ত্ৰেণ ৱেষ্টযিৎৱা গোশালাযাং স্থাপযামাস|
8 Och i den samma ängden voro någre herdar, de der vakade, och höllo vård om nattena öfver sin hjord.
৮অনন্তৰং যে কিযন্তো মেষপালকাঃ স্ৱমেষৱ্ৰজৰক্ষাযৈ তৎপ্ৰদেশে স্থিৎৱা ৰজন্যাং প্ৰান্তৰে প্ৰহৰিণঃ কৰ্ম্ম কুৰ্ৱ্ৱন্তি,
9 Och si, Herrans Ängel stod när dem, och Herrans klarhet kringsken dem; och de vordo storliga förfärade.
৯তেষাং সমীপং পৰমেশ্ৱৰস্য দূত আগত্যোপতস্থৌ; তদা চতুষ্পাৰ্শ্ৱে পৰমেশ্ৱৰস্য তেজসঃ প্ৰকাশিতৎৱাৎ তেঽতিশশঙ্কিৰে|
10 Och sade Ängelen till dem: Varer icke förfärade; si, jag bådar eder stor glädje, hvilken allo folkena vederfaras skall;
১০তদা স দূত উৱাচ মা ভৈষ্ট পশ্যতাদ্য দাযূদঃ পুৰে যুষ্মন্নিমিত্তং ত্ৰাতা প্ৰভুঃ খ্ৰীষ্টোঽজনিষ্ট,
11 Ty i dag är eder födder Frälsaren, som är Christus Herren, i Davids stad.
১১সৰ্ৱ্ৱেষাং লোকানাং মহানন্দজনকম্ ইমং মঙ্গলৱৃত্তান্তং যুষ্মান্ জ্ঞাপযামি|
12 Och detta skall vara eder för tecken: I skolen finna barnet svept i lindakläder, nederlagdt i en krubbo.
১২যূযং (তৎস্থানং গৎৱা) ৱস্ত্ৰৱেষ্টিতং তং বালকং গোশালাযাং শযনং দ্ৰক্ষ্যথ যুষ্মান্ প্ৰতীদং চিহ্নং ভৱিষ্যতি|
13 Och straxt vardt med Ängelen ett stort tal af den himmelska härskaran, de der lofvade Gud, och sade:
১৩দূত ইমাং কথাং কথিতৱতি তত্ৰাকস্মাৎ স্ৱৰ্গীযাঃ পৃতনা আগত্য কথাম্ ইমাং কথযিৎৱেশ্ৱৰস্য গুণানন্ৱৱাদিষুঃ, যথা,
14 Ära vare Gud i höjdene, och frid på jordene, och menniskomen en god vilje.
১৪সৰ্ৱ্ৱোৰ্দ্ৱ্ৱস্থৈৰীশ্ৱৰস্য মহিমা সম্প্ৰকাশ্যতাং| শান্তিৰ্ভূযাৎ পৃথিৱ্যাস্তু সন্তোষশ্চ নৰান্ প্ৰতি||
15 Och det begaf sig, att Änglarna foro ifrå dem upp i himmelen, och herdarna begynte säga emellan sig: Låter oss nu gå till BethLehem, och se det som vi hafve hört skedt vara, det Herren oss uppenbarat hafver.
১৫ততঃ পৰং তেষাং সন্নিধে ৰ্দূতগণে স্ৱৰ্গং গতে মেষপালকাঃ পৰস্পৰম্ অৱেচন্ আগচ্ছত প্ৰভুঃ পৰমেশ্ৱৰো যাং ঘটনাং জ্ঞাপিতৱান্ তস্যা যাথৰ্যং জ্ঞাতুং ৱযমধুনা বৈৎলেহম্পুৰং যামঃ|
16 Och de gingo hasteliga, och funno Maria, och Joseph, och barnet nederlagdt i krubbon.
১৬পশ্চাৎ তে তূৰ্ণং ৱ্ৰজিৎৱা মৰিযমং যূষফং গোশালাযাং শযনং বালকঞ্চ দদৃশুঃ|
17 Och då de det sett hade, beryktade de ut hvad dem sagdt var om detta barnet.
১৭ইত্থং দৃষ্ট্ৱা বালকস্যাৰ্থে প্ৰোক্তাং সৰ্ৱ্ৱকথাং তে প্ৰাচাৰযাঞ্চক্ৰুঃ|
18 Och alle, de det hörde, förundrade sig på de ting, som dem sagd voro af herdarna.
১৮ততো যে লোকা মেষৰক্ষকাণাং ৱদনেভ্যস্তাং ৱাৰ্ত্তাং শুশ্ৰুৱুস্তে মহাশ্চৰ্য্যং মেনিৰে|
19 Men Maria gömde all dessa ord, betraktandes dem i sitt hjerta.
১৯কিন্তু মৰিযম্ এতৎসৰ্ৱ্ৱঘটনানাং তাৎপৰ্য্যং ৱিৱিচ্য মনসি স্থাপযামাস|
20 Och herdarna gingo tillbaka igen, prisade och lofvade Gud öfver allt det de hört och sett hade, såsom dem sagdt var.
২০তৎপশ্চাদ্ দূতৱিজ্ঞপ্তানুৰূপং শ্ৰুৎৱা দৃষ্ট্ৱা চ মেষপালকা ঈশ্ৱৰস্য গুণানুৱাদং ধন্যৱাদঞ্চ কুৰ্ৱ্ৱাণাঃ পৰাৱৃত্য যযুঃ|
21 Och då åtta dagar voro framgångne, att barnet skulle omskäras, kallades hans Namn JESUS; hvilket så kalladt var af Ängelen, förr än han aflad vardt i moderlifvet.
২১অথ বালকস্য ৎৱক্ছেদনকালেঽষ্টমদিৱসে সমুপস্থিতে তস্য গৰ্ব্ভস্থিতেঃ পুৰ্ৱ্ৱং স্ৱৰ্গীযদূতো যথাজ্ঞাপযৎ তদনুৰূপং তে তন্নামধেযং যীশুৰিতি চক্ৰিৰে|
22 Och då deras renselsedagar voro fullkomnade, efter Mose lag, hade de honom till Jerusalem, på det de skulle bära honom fram för Herran;
২২ততঃ পৰং মূসালিখিতৱ্যৱস্থাযা অনুসাৰেণ মৰিযমঃ শুচিৎৱকাল উপস্থিতে,
23 Såsom skrifvet är i Herrans lag: Allt mankön, som först öppnar moderlifvet, skall kallas heligt Herranom;
২৩"প্ৰথমজঃ সৰ্ৱ্ৱঃ পুৰুষসন্তানঃ পৰমেশ্ৱৰে সমৰ্প্যতাং," ইতি পৰমেশ্ৱৰস্য ৱ্যৱস্থযা
24 Och på det de skulle offra, såsom sagdt var i Herrans lag, ett par turturdufvor, eller två unga dufvor.
২৪যীশুং পৰমেশ্ৱৰে সমৰ্পযিতুম্ শাস্ত্ৰীযৱিধ্যুক্তং কপোতদ্ৱযং পাৰাৱতশাৱকদ্ৱযং ৱা বলিং দাতুং তে তং গৃহীৎৱা যিৰূশালমম্ আযযুঃ|
25 Och si, i Jerusalem var en man, benämnd Simeon, och den mannen var rättfärdig och gudfruktig, och vänte efter Israels tröst; och den Helge Ande var med honom.
২৫যিৰূশালম্পুৰনিৱাসী শিমিযোন্নামা ধাৰ্ম্মিক এক আসীৎ স ইস্ৰাযেলঃ সান্ত্ৱনামপেক্ষ্য তস্থৌ কিঞ্চ পৱিত্ৰ আত্মা তস্মিন্নাৱিৰ্ভূতঃ|
26 Och han hade fått svar af den Helga Anda, att han icke skulle se döden, utan han hade sett tillförene Herrans Christ.
২৬অপৰং প্ৰভুণা পৰমেশ্ৱৰেণাভিষিক্তে ত্ৰাতৰি ৎৱযা ন দৃষ্টে ৎৱং ন মৰিষ্যসীতি ৱাক্যং পৱিত্ৰেণ আত্মনা তস্ম প্ৰাকথ্যত|
27 Och han kom af Andans tillskyndelse i templet. Och föräldrarna båro in barnet Jesum, att de skulle göra för honom, såsom sedvänja var i lagen.
২৭অপৰঞ্চ যদা যীশোঃ পিতা মাতা চ তদৰ্থং ৱ্যৱস্থানুৰূপং কৰ্ম্ম কৰ্ত্তুং তং মন্দিৰম্ আনিন্যতুস্তদা
28 Då tog han honom i sin famn, och lofvade Gud, och sade:
২৮শিমিযোন্ আত্মন আকৰ্ষণেন মন্দিৰমাগত্য তং ক্ৰোডে নিধায ঈশ্ৱৰস্য ধন্যৱাদং কৃৎৱা কথযামাস, যথা,
29 Herre, nu låter du din tjenare fara i frid, efter som du sagt hafver;
২৯হে প্ৰভো তৱ দাসোযং নিজৱাক্যানুসাৰতঃ| ইদানীন্তু সকল্যাণো ভৱতা সংৱিসৃজ্যতাম্|
30 Ty min ögon hafva sett dina salighet;
৩০যতঃ সকলদেশস্য দীপ্তযে দীপ্তিৰূপকং|
31 Hvilka du beredt hafver för allo folke;
৩১ইস্ৰাযেলীযলোকস্য মহাগৌৰৱৰূপকং|
32 Ett Ljus till Hedningarnas upplysning, och ditt folk Israel till pris.
৩২যং ত্ৰাযকং জনানান্তু সম্মুখে ৎৱমজীজনঃ| সএৱ ৱিদ্যতেঽস্মাকং ধ্ৰৱং নযননগোচৰে||
33 Och Joseph och hans moder förundrade sig på det, som sades om honom.
৩৩তদানীং তেনোক্তা এতাঃ সকলাঃ কথাঃ শ্ৰুৎৱা তস্য মাতা যূষফ্ চ ৱিস্মযং মেনাতে|
34 Och Simeon välsignade dem, och sade till Maria, hans moder: Si, denne är satt till ett fall och uppståndelse mångom i Israel, och till ett tecken, hvilko emot sagdt varder.
৩৪ততঃ পৰং শিমিযোন্ তেভ্য আশিষং দত্ত্ৱা তন্মাতৰং মৰিযমম্ উৱাচ, পশ্য ইস্ৰাযেলো ৱংশমধ্যে বহূনাং পাতনাযোত্থাপনায চ তথা ৱিৰোধপাত্ৰং ভৱিতুং, বহূনাং গুপ্তমনোগতানাং প্ৰকটীকৰণায বালকোযং নিযুক্তোস্তি|
35 Ja, ett svärd skall ock gå igenom dina själ, på det mång hjertans tankar skola uppenbaras.
৩৫তস্মাৎ তৱাপি প্ৰাণাঃ শূলেন ৱ্যৎস্যন্তে|
36 Och der var en Prophetissa, benämnd Hanna, Phanuels dotter, af Assurs slägte; hon var kommen till en stor ålder, och hade lefvat i sju år med sin man, ifrå sin jungfrudom;
৩৬অপৰঞ্চ আশেৰস্য ৱংশীযফিনূযেলো দুহিতা হন্নাখ্যা অতিজৰতী ভৱিষ্যদ্ৱাদিন্যেকা যা ৱিৱাহাৎ পৰং সপ্ত ৱৎসৰান্ পত্যা সহ ন্যৱসৎ ততো ৱিধৱা ভূৎৱা চতুৰশীতিৱৰ্ষৱযঃপৰ্য্যনতং
37 Och var nu en enka, vid fyra och åttatio år; hon kom aldrig bort utu templet, tjenandes Gudi, med fasto och böner, natt och dag.
৩৭মন্দিৰে স্থিৎৱা প্ৰাৰ্থনোপৱাসৈৰ্দিৱানিশম্ ঈশ্ৱৰম্ অসেৱত সাপি স্ত্ৰী তস্মিন্ সমযে মন্দিৰমাগত্য
38 Hon kom ock dertill i samma stundene, och prisade Herran; och talade om honom till alla dem, som i Jerusalem vänte förlossning.
৩৮পৰমেশ্ৱৰস্য ধন্যৱাদং চকাৰ, যিৰূশালম্পুৰৱাসিনো যাৱন্তো লোকা মুক্তিমপেক্ষ্য স্থিতাস্তান্ যীশোৰ্ৱৃত্তান্তং জ্ঞাপযামাস|
39 Och då de all ting fullbordat hade efter Herrans lag, drogo de in i Galileen igen, uti sin stad Nazareth.
৩৯ইত্থং পৰমেশ্ৱৰস্য ৱ্যৱস্থানুসাৰেণ সৰ্ৱ্ৱেষু কৰ্ম্মসু কৃতেষু তৌ পুনশ্চ গালীলো নাসৰত্নামকং নিজনগৰং প্ৰতস্থাতে|
40 Men barnet växte upp, och förstärktes i Andanom, och uppfylldes med vishet; och Guds nåd var med honom.
৪০তৎপশ্চাদ্ বালকঃ শৰীৰেণ ৱৃদ্ধিমেত্য জ্ঞানেন পৰিপূৰ্ণ আত্মনা শক্তিমাংশ্চ ভৱিতুমাৰেভে তথা তস্মিন্ ঈশ্ৱৰানুগ্ৰহো বভূৱ|
41 Och hans föräldrar gingo årliga till Jerusalem, till Påskahögtiden.
৪১তস্য পিতা মাতা চ প্ৰতিৱৰ্ষং নিস্তাৰোৎসৱসমযে যিৰূশালমম্ অগচ্ছতাম্|
42 Och då han vardt tolf åra gammal, och de uppfarne voro till Jerusalem, efter högtidenes sedvänjo;
৪২অপৰঞ্চ যীশৌ দ্ৱাদশৱৰ্ষৱযস্কে সতি তৌ পৰ্ৱ্ৱসমযস্য ৰীত্যনুসাৰেণ যিৰূশালমং গৎৱা
43 Och de fullkomnat hade dagarna, och gingo hem igen, blef pilten Jesus qvar i Jerusalem, och Joseph och hans moder visste der intet af.
৪৩পাৰ্ৱ্ৱণং সম্পাদ্য পুনৰপি ৱ্যাঘুয্য যাতঃ কিন্তু যীশুৰ্বালকো যিৰূশালমি তিষ্ঠতি| যূষফ্ তন্মাতা চ তদ্ অৱিদিৎৱা
44 Men de mente, att han var i sällskapet, och de gingo ena dagsled, och sökte honom ibland fränder och vänner.
৪৪স সঙ্গিভিঃ সহ ৱিদ্যত এতচ্চ বুদ্ৱ্ৱা দিনৈকগম্যমাৰ্গং জগ্মতুঃ| কিন্তু শেষে জ্ঞাতিবন্ধূনাং সমীপে মৃগযিৎৱা তদুদ্দেশমপ্ৰাপ্য
45 Och då de icke funno honom, gingo de till Jerusalem igen, och sökte honom.
৪৫তৌ পুনৰপি যিৰূশালমম্ পৰাৱৃত্যাগত্য তং মৃগযাঞ্চক্ৰতুঃ|
46 Så begaf det sig, efter tre dagar funno de honom i templet, sittandes midt ibland de lärare, hörandes dem, och frågandes dem;
৪৬অথ দিনত্ৰযাৎ পৰং পণ্ডিতানাং মধ্যে তেষাং কথাঃ শৃণ্ৱন্ তত্ত্ৱং পৃচ্ছংশ্চ মন্দিৰে সমুপৱিষ্টঃ স তাভ্যাং দৃষ্টঃ|
47 Och alle, de honom hörde, förskräckte sig öfver hans förstånd och svar.
৪৭তদা তস্য বুদ্ধ্যা প্ৰত্যুত্তৰৈশ্চ সৰ্ৱ্ৱে শ্ৰোতাৰো ৱিস্মযমাপদ্যন্তে|
48 Och då de sågo honom, förundrade de sig; och hans moder sade till honom: Min Son, hvi gjorde du oss detta? Si, din fader och jag hafve sökt efter dig sörjande.
৪৮তাদৃশং দৃষ্ট্ৱা তস্য জনকো জননী চ চমচ্চক্ৰতুঃ কিঞ্চ তস্য মাতা তমৱদৎ, হে পুত্ৰ, কথমাৱাং প্ৰতীত্থং সমাচৰস্ত্ৱম্? পশ্য তৱ পিতাহঞ্চ শোকাকুলৌ সন্তৌ ৎৱামন্ৱিচ্ছাৱঃ স্ম|
49 Och han sade till dem: Hvad är det, att I sökten mig? Vissten I icke, att uti de stycker, som min Fader tillhöra, bör mig vara?
৪৯ততঃ সোৱদৎ কুতো মাম্ অন্ৱৈচ্ছতং? পিতুৰ্গৃহে মযা স্থাতৱ্যম্ এতৎ কিং যুৱাভ্যাং ন জ্ঞাযতে?
50 Och de förstodo icke ordet, som han med dem talade.
৫০কিন্তু তৌ তস্যৈতদ্ৱাক্যস্য তাৎপৰ্য্যং বোদ্ধুং নাশক্নুতাং|
51 Och så for han ned med dem, och kom till Nazareth, och var dem underdånig; men hans moder gömde all dessa ord uti sitt hjerta.
৫১ততঃ পৰং স তাভ্যাং সহ নাসৰতং গৎৱা তযোৰ্ৱশীভূতস্তস্থৌ কিন্তু সৰ্ৱ্ৱা এতাঃ কথাস্তস্য মাতা মনসি স্থাপযামাস|
52 Och Jesus växte till i visdom, ålder och nåde, för Gud och menniskor.
৫২অথ যীশো ৰ্বুদ্ধিঃ শৰীৰঞ্চ তথা তস্মিন্ ঈশ্ৱৰস্য মানৱানাঞ্চানুগ্ৰহো ৱৰ্দ্ধিতুম্ আৰেভে|
