Lukas 12
1 När nu församladt vardt otaliga mycket folk, så att de trampade på hvarannan, begynte han säga till sina Lärjungar: Först tager eder vara för de Phariseers surdeg, som är skrymteri.
තදානීං ලෝකාඃ සහස්‍රං සහස්‍රම් ආගත්‍ය සමුපස්ථිතාස්තත ඒකෛකෝ (අ)න්‍යේෂාමුපරි පතිතුම් උපචක්‍රමේ; තදා යීශුඃ ශිෂ්‍යාන් බභාෂේ, යූයං ඵිරූශිනාං කිණ්වරූපකාපට්‍යේ විශේෂේණ සාවධානාස්තිෂ්ඨත|
2 Ty intet är fördoldt, som icke varder uppenbaradt; och intet lönligit, som icke uppkommer.
යතෝ යන්න ප්‍රකාශයිෂ්‍යතේ තදාච්ඡන්නං වස්තු කිමපි නාස්ති; තථා යන්න ඥාස්‍යතේ තද් ගුප්තං වස්තු කිමපි නාස්ති|
3 Derföre, hvad I sagt hafven i mörkret, det skall varda hördt i ljuset; och det I talat hafven i örat i kamrarna, det skall predikadt varda ofvanpå taken.
අන්ධකාරේ තිෂ්ඨනතෝ යාඃ කථා අකථයත තාඃ සර්ව්වාඃ කථා දීප්තෞ ශ්‍රෝෂ්‍යන්තේ නිර්ජනේ කර්ණේ ච යදකථයත ගෘහපෘෂ්ඨාත් තත් ප්‍රචාරයිෂ්‍යතේ|
4 Men jag säger eder, minom vännom: Rädens icke för dem som döda kroppen, och sedan hafva de intet hvad de mer göra kunna.
හේ බන්ධවෝ යුෂ්මානහං වදාමි, යේ ශරීරස්‍ය නාශං විනා කිමප්‍යපරං කර්ත්තුං න ශක්‍රුවන්ති තේභ්‍යෝ මා භෛෂ්ට|
5 Men jag vill visa eder, hvem I skolen rädas: Rädens honom, som, sedan han dödat hafver, hafver han ock magt att bortkasta till helvetet; ja, säger jag eder, honom rädens. (Geenna g1067)
තර්හි කස්මාද් භේතව්‍යම් ඉත්‍යහං වදාමි, යඃ ශරීරං නාශයිත්වා නරකං නික්‍ෂේප්තුං ශක්නෝති තස්මාදේව භයං කුරුත, පුනරපි වදාමි තස්මාදේව භයං කුරුත| (Geenna g1067)
6 Köpas icke fem sparfvar för två små penningar? Och en af dem är icke förgäten för Gudi.
පඤ්ච චටකපක්‍ෂිණඃ කිං ද්වාභ්‍යාං තාම්‍රඛණ්ඩාභ්‍යාං න වික්‍රීයන්තේ? තථාපීශ්වරස්තේෂාම් ඒකමපි න විස්මරති|
7 Ja, edor hufvudhår äro ock all räknad; derföre frukter eder intet; I ären bättre än månge sparfvar.
යුෂ්මාකං ශිරඃකේශා අපි ගණිතාඃ සන්ති තස්මාත් මා විභීත බහුචටකපක්‍ෂිභ්‍යෝපි යූයං බහුමූල්‍යාඃ|
8 Men jag säger eder: Hvilken mig bekänner för menniskor, honom skall ock menniskones Son bekänna inför Guds Änglar.
අපරං යුෂ්මභ්‍යං කථයාමි යඃ කශ්චින් මානුෂාණාං සාක්‍ෂාන් මාං ස්වීකරෝති මනුෂ්‍යපුත්‍ර ඊශ්වරදූතානාං සාක්‍ෂාත් තං ස්වීකරිෂ්‍යති|
9 Men den mig nekar för menniskor, han skall ock nekad varda för Guds Änglar.
කින්තු යඃ කශ්චින්මානුෂාණාං සාක්‍ෂාන්මාම් අස්වීකරෝති තම් ඊශ්වරස්‍ය දූතානාං සාක්‍ෂාද් අහම් අස්වීකරිෂ්‍යාමි|
10 Och den der talar ett ord emot menniskones Son, det skall varda honom förlåtet; men den som häder den Helga Anda, det skall icke förlåtas.
අන්‍යච්ච යඃ කශ්චින් මනුජසුතස්‍ය නින්දාභාවේන කාඤ්චිත් කථාං කථයති තස්‍ය තත්පාපස්‍ය මෝචනං භවිෂ්‍යති කින්තු යදි කශ්චිත් පවිත්‍රම් ආත්මානං නින්දති තර්හි තස්‍ය තත්පාපස්‍ය මෝචනං න භවිෂ්‍යති|
11 När de nu draga eder fram i Synagogorna, och för Öfverheten, och för de väldiga; hafver ingen omsorg, hvad och huruledes I svara, eller hvad I säga skolen;
යදා ලෝකා යුෂ්මාන් භජනගේහං විචාරකර්තෘරාජ්‍යකර්තෘණාං සම්මුඛඤ්ච නේෂ්‍යන්ති තදා කේන ප්‍රකාරේණ කිමුත්තරං වදිෂ්‍යථ කිං කථයිෂ්‍යථ චේත්‍යත්‍ර මා චින්තයත;
12 Ty den Helge Ande skall lära eder, i samma stundene, hvad I säga skolen.
යතෝ යුෂ්මාභිර‍්‍යද් යද් වක්තව්‍යං තත් තස්මින් සමයඒව පවිත්‍ර ආත්මා යුෂ්මාන් ශික්‍ෂයිෂ්‍යති|
13 Då sade en af folket till honom: Mästar, säg minom broder, att han byter med mig arfvedelen.
තතඃ පරං ජනතාමධ්‍යස්ථඃ කශ්චිජ්ජනස්තං ජගාද හේ ගුරෝ මයා සහ පෛතෘකං ධනං විභක්තුං මම භ්‍රාතරමාඥාපයතු භවාන්|
14 Sade han till honom: Menniska, ho hafver skickat mig till domare eller skiftare öfver eder.
කින්තු ස තමවදත් හේ මනුෂ්‍ය යුවයෝ ර්විචාරං විභාගඤ්ච කර්ත්තුං මාං කෝ නියුක්තවාන්?
15 Och han sade till dem: Ser till, och tager eder vara för girighet; ty ens (menniskos) lif hänger icke derpå, att hon många ägodelar hafver.
අනන්තරං ස ලෝකානවදත් ලෝභේ සාවධානාඃ සතර්කාශ්ච තිෂ්ඨත, යතෝ බහුසම්පත්තිප්‍රාප්ත්‍යා මනුෂ්‍යස්‍යායු ර්න භවති|
16 Och sade han en liknelse till dem, sägandes: Det var en riker man, hvilkens åker bar frukt nog.
පශ්චාද් දෘෂ්ටාන්තකථාමුත්ථාප්‍ය කථයාමාස, ඒකස්‍ය ධනිනෝ භූමෞ බහූනි ශස්‍යානි ජාතානි|
17 Då tänkte han vid sig sjelf, sägandes: Hvad skall jag göra? Ty jag hafver icke, der jag kan lägga mina frukt uti;
තතඃ ස මනසා චින්තයිත්වා කථයාම්බභූව මමෛතානි සමුත්පන්නානි ද්‍රව්‍යාණි ස්ථාපයිතුං ස්ථානං නාස්ති කිං කරිෂ්‍යාමි?
18 Och sade: Detta vill jag göra: Jag vill rifva omkull mina lador, och bygga upp större; och dit vill jag församla allt det mig växt är, och mina ägodelar;
තතෝවදද් ඉත්ථං කරිෂ්‍යාමි, මම සර්ව්වභාණ්ඩාගාරාණි භඞ්ක්ත්වා බෘහද්භාණ්ඩාගාරාණි නිර්ම්මාය තන්මධ්‍යේ සර්ව්වඵලානි ද්‍රව්‍යාණි ච ස්ථාපයිෂ්‍යාමි|
19 Och säga till min själ: Själ, du hafver mycket godt förvaradt intill mång år; gör dig goda dagar, ät, drick, var glad.
අපරං නිජමනෝ වදිෂ්‍යාමි, හේ මනෝ බහුවත්සරාර්ථං නානාද්‍රව්‍යාණි සඤ්චිතානි සන්ති විශ්‍රාමං කුරු භුක්ත්වා පීත්වා කෞතුකඤ්ච කුරු| කින්ත්වීශ්වරස්තම් අවදත්,
20 Men Gud sade till honom: Du dåre, i denna natt skall man kalla dina själ ifrå dig; ho skall då få det du tillredt hafver?
රේ නිර්බෝධ අද්‍ය රාත්‍රෞ තව ප්‍රාණාස්ත්වත්තෝ නේෂ්‍යන්තේ තත ඒතානි යානි ද්‍රව්‍යාණි ත්වයාසාදිතානි තානි කස්‍ය භවිෂ්‍යන්ති?
21 Alltså går det ock honom, som sig församlar ägodelar, och icke är rik för Gudi.
අතඒව යඃ කශ්චිද් ඊශ්වරස්‍ය සමීපේ ධනසඤ්චයමකෘත්වා කේවලං ස්වනිකටේ සඤ්චයං කරෝති සෝපි තාදෘශඃ|
22 Och han sade till sina Lärjungar: Derföre säger jag eder: Hafver icke omsorg för edart lif, hvad I äta skolen; eller för edar kropp, hvad I skolen kläda eder med.
අථ ස ශිෂ්‍යේභ්‍යඃ කථයාමාස, යුෂ්මානහං වදාමි, කිං ඛාදිෂ්‍යාමඃ? කිං පරිධාස්‍යාමඃ? ඉත්‍යුක්ත්වා ජීවනස්‍ය ශරීරස්‍ය චාර්ථං චින්තාං මා කාර්ෂ්ට|
23 Lifvet är mer än maten, och kroppen mer än kläden.
භක්‍ෂ්‍යාජ්ජීවනං භූෂණාච්ඡරීරඤ්ච ශ්‍රේෂ්ඨං භවති|
24 Ser på korparna; ty de så intet, ej heller uppskära; de hafva hvarken källare eller lado, och Gud föder dem; huru mycket ären I bättre än foglarna?
කාකපක්‍ෂිණාං කාර‍්‍ය්‍යං විචාරයත, තේ න වපන්ති ශස්‍යානි ච න ඡින්දන්ති, තේෂාං භාණ්ඩාගාරාණි න සන්ති කෝෂාශ්ච න සන්ති, තථාපීශ්වරස්තේභ්‍යෝ භක්‍ෂ්‍යාණි දදාති, යූයං පක්‍ෂිභ්‍යඃ ශ්‍රේෂ්ඨතරා න කිං?
25 Hvilken af eder kan med sin omsorg föröka till sin växt en aln?
අපරඤ්ච භාවයිත්වා නිජායුෂඃ ක්‍ෂණමාත්‍රං වර්ද්ධයිතුං ශක්නෝති, ඒතාදෘශෝ ලාකෝ යුෂ්මාකං මධ්‍යේ කෝස්ති?
26 Kunnen I nu icke det som minst är, hvarföre hafven I då omsorg för det andra?
අතඒව ක්‍ෂුද්‍රං කාර‍්‍ය්‍යං සාධයිතුම් අසමර්ථා යූයම් අන්‍යස්මින් කාර‍්‍ය්‍යේ කුතෝ භාවයථ?
27 Ser på liljorna, huru de växa; de arbeta intet, och ej heller spinna; men jag säger eder: Icke Salomon i all sin härlighet var så klädd, som en af dem.
අන්‍යච්ච කාම්පිලපුෂ්පං කථං වර්ද්ධතේ තදාපි විචාරයත, තත් කඤ්චන ශ්‍රමං න කරෝති තන්තූංශ්ච න ජනයති කින්තු යුෂ්මභ්‍යං යථාර්ථං කථයාමි සුලේමාන් බහ්වෛශ්වර‍්‍ය්‍යාන්විතෝපි පුෂ්පස්‍යාස්‍ය සදෘශෝ විභූෂිතෝ නාසීත්|
28 Efter nu Gud så kläder gräset, som i dag växer på markene, och i morgon kastas i ugnen; huru mycket mer skall han kläda eder, I klentrogne?
අද්‍ය ක්‍ෂේත්‍රේ වර්ත්තමානං ශ්වශ්චූල්ල්‍යාං ක්‍ෂේප්ස්‍යමානං යත් තෘණං, තස්මෛ යදීශ්වර ඉත්ථං භූෂයති තර්හි හේ අල්පප්‍රත්‍යයිනෝ යුෂ්මාන කිං න පරිධාපයිෂ්‍යති?
29 Derföre fråger ock I intet efter, hvad I skolen äta, eller dricka; och farer icke i höjdena;
අතඒව කිං ඛාදිෂ්‍යාමඃ? කිං පරිධාස්‍යාමඃ? ඒතදර්ථං මා චේෂ්ටධ්වං මා සංදිග්ධ්වඤ්ච|
30 Ty efter allt detta söka Hedningarna i verldene; men edar Fader vet väl, att I sådant behöfven;
ජගතෝ දේවාර්ච්චකා ඒතානි සර්ව්වාණි චේෂ්ටනතේ; ඒෂු වස්තුෂු යුෂ්මාකං ප්‍රයෝජනමාස්තේ ඉති යුෂ්මාකං පිතා ජානාති|
31 Utan söker heldre efter Guds rike, så faller eder allt detta till.
අතඒවේශ්වරස්‍ය රාජ්‍යාර්ථං සචේෂ්ටා භවත තථා කෘතේ සර්ව්වාණ්‍යේතානි ද්‍රව්‍යාණි යුෂ්මභ්‍යං ප්‍රදායිෂ්‍යන්තේ|
32 Frukta dig icke, du klene hjord; ty edar Faders godvilje är så, att han vill gifva eder riket.
හේ ක්‍ෂුද්‍රමේෂව්‍රජ යූයං මා භෛෂ්ට යුෂ්මභ්‍යං රාජ්‍යං දාතුං යුෂ්මාකං පිතුඃ සම්මතිරස්ති|
33 Säljer hvad I hafven, och gifver almoso; görer eder säcker, som icke föråldras; en skatt, som aldrig minskas i himmelen, der tjufven aldrig tillkommer, ej heller någor mal förderfvar.
අතඒව යුෂ්මාකං යා යා සම්පත්තිරස්ති තාං තාං වික්‍රීය විතරත, යත් ස්ථානං චෞරා නාගච්ඡන්ති, කීටාශ්ච න ක්‍ෂායයන්ති තාදෘශේ ස්වර්ගේ නිජාර්ථම් අජරේ සම්පුටකේ (අ)ක්‍ෂයං ධනං සඤ්චිනුත ච;
34 Ty der edar skatt är, der blifver ock edart hjerta.
යතෝ යත්‍ර යුෂ්මාකං ධනං වර්ත්තතේ තත්‍රේව යුෂ්මාකං මනඃ|
35 Låter edra länder vara omgjordade, och edor ljus brinnande;
අපරඤ්ච යූයං ප්‍රදීපං ජ්වාලයිත්වා බද්ධකටයස්තිෂ්ඨත;
36 Och varer I de menniskor like, som vänta sin herra, då han igenkomma skall ifrå bröllopet; att, när han kommer, och klappar, låta de honom straxt upp.
ප්‍රභු ර්විවාහාදාගත්‍ය යදෛව ද්වාරමාහන්ති තදෛව ද්වාරං මෝචයිතුං යථා භෘත්‍යා අපේක්‍ෂ්‍ය තිෂ්ඨන්ති තථා යූයමපි තිෂ්ඨත|
37 Salige äro de tjenare, hvilka herren finner vakande, då han kommer; sannerliga säger jag eder: Han skall uppskörta sig, och låta dem sitta till bords, och han skall då gå och tjena dem.
යතඃ ප්‍රභුරාගත්‍ය යාන් දාසාන් සචේතනාන් තිෂ්ඨතෝ ද්‍රක්‍ෂ්‍යති තඒව ධන්‍යාඃ; අහං යුෂ්මාන් යථාර්ථං වදාමි ප්‍රභුස්තාන් භෝජනාර්ථම් උපවේශ්‍ය ස්වයං බද්ධකටිඃ සමීපමේත්‍ය පරිවේෂයිෂ්‍යති|
38 Och om han kommer uti den andra väkten, och uti den tredje väkten, och finner så; salige äro de tjenare.
යදි ද්විතීයේ තෘතීයේ වා ප්‍රහරේ සමාගත්‍ය තථෛව පශ්‍යති, තර්හි තඒව දාසා ධන්‍යාඃ|
39 Men detta skolen I veta, att, om husbonden visste på hvad stund tjufven komma skulle, förvisso vakade han, och icke tillstadde uppbryta sitt hus.
අපරඤ්ච කස්මින් ක්‍ෂණේ චෞරා ආගමිෂ්‍යන්ති ඉති යදි ගෘහපති ර්ඥාතුං ශක්නෝති තදාවශ්‍යං ජාග්‍රන් නිජගෘහේ සන්ධිං කර්ත්තයිතුං වාරයති යූයමේතද් විත්ත|
40 Derföre varer ock I redo; ty den stund, I icke tänken, skall menniskones Son komma.
අතඒව යූයමපි සජ්ජමානාස්තිෂ්ඨත යතෝ යස්මින් ක්‍ෂණේ තං නාප්‍රේක්‍ෂධ්වේ තස්මින්නේව ක්‍ෂණේ මනුෂ්‍යපුත්‍ර ආගමිෂ්‍යති|
41 Då sade Petrus till honom: Herre, säger du till oss denna liknelsen, eller ock till alla?
තදා පිතරඃ පප්‍රච්ඡ, හේ ප්‍රභෝ භවාන් කිමස්මාන් උද්දිශ්‍ය කිං සර්ව්වාන් උද්දිශ්‍ය දෘෂ්ටාන්තකථාමිමාං වදති?
42 Då sade Herren: Hvar finner man en trogen och snäll skaffare, den hans herre sätter öfver sitt tjenstafolk, att han dem i rättan tid gifver hvad dem behörer?
තතඃ ප්‍රභුඃ ප්‍රෝවාච, ප්‍රභුඃ සමුචිතකාලේ නිජපරිවාරාර්ථං භෝජ්‍යපරිවේෂණාය යං තත්පදේ නියෝක්‍ෂ්‍යති තාදෘශෝ විශ්වාස්‍යෝ බෝද්ධා කර්ම්මාධීශඃ කෝස්ති?
43 Salig är den tjenaren, den herren finner så göra, då han kommer.
ප්‍රභුරාගත්‍ය යම් ඒතාදෘශේ කර්ම්මණි ප්‍රවෘත්තං ද්‍රක්‍ෂ්‍යති සඒව දාසෝ ධන්‍යඃ|
44 Sannerliga säger jag eder, han skall sätta honom öfver allt det han äger.
අහං යුෂ්මාන් යථාර්ථං වදාමි ස තං නිජසර්ව්වස්වස්‍යාධිපතිං කරිෂ්‍යති|
45 Men om den tjenaren sade i sitt hjerta: Min herre dröjer fast att komma igen; och begynte slå tjenarena och tjenarinnorna, och äta och dricka, och varda drucken;
කින්තු ප්‍රභුර්විලම්බේනාගමිෂ්‍යති, ඉති විචින්ත්‍ය ස දාසෝ යදි තදන්‍යදාසීදාසාන් ප්‍රහර්ත්තුම් භෝක්තුං පාතුං මදිතුඤ්ච ප්‍රාරභතේ,
46 Så kommer dens tjenarens herre, på den dagen han det sig icke förmodar, och på den stundene den han icke vet; och skall hugga honom i stycker, och skall sätta hans lott med de otrogna.
තර්හි යදා ප්‍රභුං නාපේක්‍ෂිෂ්‍යතේ යස්මින් ක්‍ෂණේ සෝ(අ)චේතනශ්ච ස්ථාස්‍යති තස්මින්නේව ක්‍ෂණේ තස්‍ය ප්‍රභුරාගත්‍ය තං පදභ්‍රෂ්ටං කෘත්වා විශ්වාසහීනෛඃ සහ තස්‍ය අංශං නිරූපයිෂ්‍යති|
47 Men den tjenaren, som visste sins herras vilja, och icke beredde sig, och icke gjorde efter hans vilja, han skall lida mycken hugg;
යෝ දාසඃ ප්‍රභේරාඥාං ඥාත්වාපි සජ්ජිතෝ න තිෂ්ඨති තදාඥානුසාරේණ ච කාර‍්‍ය්‍යං න කරෝති සෝනේකාන් ප්‍රහාරාන් ප්‍රාප්ස්‍යති;
48 Men den der icke visste, och gjorde dock det som hugg värdt var, han skall få hugg lida; ty dem som mycket gifvet är, af honom skall mycket varda utkrafdt; och hvem mycket befaldt är, af honom skall varda mycket äskadt.
කින්තු යෝ ජනෝ(අ)ඥාත්වා ප්‍රහාරාර්හං කර්ම්ම කරෝති සෝල්පප්‍රහාරාන් ප්‍රාප්ස්‍යති| යතෝ යස්මෛ බාහුල්‍යේන දත්තං තස්මාදේව බාහුල්‍යේන ග්‍රහීෂ්‍යතේ, මානුෂා යස්‍ය නිකටේ බහු සමර්පයන්ති තස්මාද් බහු යාචන්තේ|
49 Jag är kommen till att upptända en eld på jordene; och hvad vill jag heldre än att han allaredo brunne?
අහං පෘථිව්‍යාම් අනෛක්‍යරූපං වහ්නි නික්‍ෂේප්තුම් ආගතෝස්මි, ස චේද් ඉදානීමේව ප්‍රජ්වලති තත්‍ර මම කා චින්තා?
50 Men jag måste med en döpelse döpas; och huru ängslas jag, tilldess hon fullbordad varder?
කින්තු යේන මජ්ජනේනාහං මග්නෝ භවිෂ්‍යාමි යාවත්කාලං තස්‍ය සිද්ධි ර්න භවිෂ්‍යති තාවදහං කතිකෂ්ටං ප්‍රාප්ස්‍යාමි|
51 Menen I, att jag är kommen till att sända frid på jordena? Nej, säger jag eder; utan visserliga tvedrägt.
මේලනං කර්ත්තුං ජගද් ආගතෝස්මි යූයං කිමිත්ථං බෝධධ්වේ? යුෂ්මාන් වදාමි න තථා, කින්ත්වහං මේලනාභාවං කර්ත්තුංම් ආගතෝස්මි|
52 Ty härefter skola fem vara skiljaktige uti ett hus; tre emot två, och två emot tre.
යස්මාදේතත්කාලමාරභ්‍ය ඒකත්‍රස්ථපරිජනානාං මධ්‍යේ පඤ්චජනාඃ පෘථග් භූත්වා ත්‍රයෝ ජනා ද්වයෝර්ජනයෝඃ ප්‍රතිකූලා ද්වෞ ජනෞ ච ත්‍රයාණාං ජනානාං ප්‍රතිකූලෞ භවිෂ්‍යන්ති|
53 Fadren skall vara emot sonen, och sonen emot fadren; modren emot dottrena, och dottren emot modrena; sväran emot sina sonahustru, och sonahustrun emot sina sväro.
පිතා පුත්‍රස්‍ය විපක්‍ෂඃ පුත්‍රශ්ච පිතු ර්විපක්‍ෂෝ භවිෂ්‍යති මාතා කන්‍යායා විපක්‍ෂා කන්‍යා ච මාතු ර්විපක්‍ෂා භවිෂ්‍යති, තථා ශ්වශ්‍රූර්බධ්වා විපක්‍ෂා බධූශ්ච ශ්වශ්‍ර්වා විපක්‍ෂා භවිෂ්‍යති|
54 Sade han ock till folket: När I fån se en sky uppgå vesterut, straxt sägen I: Regn kommer; och det sker så.
ස ලෝකේභ්‍යෝපරමපි කථයාමාස, පශ්චිමදිශි මේඝෝද්ගමං දෘෂ්ට්වා යූයං හඨාද් වදථ වෘෂ්ටි ර්භවිෂ්‍යති තතස්තථෛව ජායතේ|
55 Och när I sen sunnanväder blåsa, sägen I: Det blifver varmt; och det sker så.
අපරං දක්‍ෂිණතෝ වායෞ වාති සති වදථ නිදාඝෝ භවිෂ්‍යති තතඃ සෝපි ජායතේ|
56 I skrymtare, himmelens och jordenes skepelse kunnen I bepröfva; hvi pröfven I icke då denna tiden?
රේ රේ කපටින ආකාශස්‍ය භූම්‍යාශ්ච ලක්‍ෂණං බෝද්ධුං ශක්නුථ,
57 Hvi dömen I icke ock utaf eder sjelfva, hvad rätt är.
කින්තු කාලස්‍යාස්‍ය ලක්‍ෂණං කුතෝ බෝද්ධුං න ශක්නුථ? යූයඤ්ච ස්වයං කුතෝ න න්‍යාෂ්‍යං විචාරයථ?
58 När du nu går med din trätobroder till öfverstan, så vinnlägg dig i vägen, att du blifver honom fri; att han tilläfventyrs icke drager dig fram för domaren, och domaren antvardar dig stockmästaren, och stockmästaren kastar dig i fängelset.
අපරඤ්ච විවාදිනා සාර්ද්ධං විචාරයිතුඃ සමීපං ගච්ඡන් පථි තස්මාදුද්ධාරං ප්‍රාප්තුං යතස්ව නෝචේත් ස ත්වාං ධෘත්වා විචාරයිතුඃ සමීපං නයති| විචාරයිතා යදි ත්වාං ප්‍රහර්ත්තුඃ සමීපං සමර්පයති ප්‍රහර්ත්තා ත්වාං කාරායාං බධ්නාති
59 Jag säger dig: Du varder icke utkommandes, tilldess du betalat hafver den yttersta skärfven.
තර්හි ත්වාමහං වදාමි ත්වයා නිඃශේෂං කපර්දකේෂු න පරිශෝධිතේෂු ත්වං තතෝ මුක්තිං ප්‍රාප්තුං න ශක්‍ෂ්‍යසි|
