Lukas 12
1 När nu församladt vardt otaliga mycket folk, så att de trampade på hvarannan, begynte han säga till sina Lärjungar: Först tager eder vara för de Phariseers surdeg, som är skrymteri.
ತದಾನೀಂ ಲೋಕಾಃ ಸಹಸ್ರಂ ಸಹಸ್ರಮ್ ಆಗತ್ಯ ಸಮುಪಸ್ಥಿತಾಸ್ತತ ಏಕೈಕೋ ಽನ್ಯೇಷಾಮುಪರಿ ಪತಿತುಮ್ ಉಪಚಕ್ರಮೇ; ತದಾ ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಬಭಾಷೇ, ಯೂಯಂ ಫಿರೂಶಿನಾಂ ಕಿಣ್ವರೂಪಕಾಪಟ್ಯೇ ವಿಶೇಷೇಣ ಸಾವಧಾನಾಸ್ತಿಷ್ಠತ|
2 Ty intet är fördoldt, som icke varder uppenbaradt; och intet lönligit, som icke uppkommer.
ಯತೋ ಯನ್ನ ಪ್ರಕಾಶಯಿಷ್ಯತೇ ತದಾಚ್ಛನ್ನಂ ವಸ್ತು ಕಿಮಪಿ ನಾಸ್ತಿ; ತಥಾ ಯನ್ನ ಜ್ಞಾಸ್ಯತೇ ತದ್ ಗುಪ್ತಂ ವಸ್ತು ಕಿಮಪಿ ನಾಸ್ತಿ|
3 Derföre, hvad I sagt hafven i mörkret, det skall varda hördt i ljuset; och det I talat hafven i örat i kamrarna, det skall predikadt varda ofvanpå taken.
ಅನ್ಧಕಾರೇ ತಿಷ್ಠನತೋ ಯಾಃ ಕಥಾ ಅಕಥಯತ ತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಕಥಾ ದೀಪ್ತೌ ಶ್ರೋಷ್ಯನ್ತೇ ನಿರ್ಜನೇ ಕರ್ಣೇ ಚ ಯದಕಥಯತ ಗೃಹಪೃಷ್ಠಾತ್ ತತ್ ಪ್ರಚಾರಯಿಷ್ಯತೇ|
4 Men jag säger eder, minom vännom: Rädens icke för dem som döda kroppen, och sedan hafva de intet hvad de mer göra kunna.
ಹೇ ಬನ್ಧವೋ ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ, ಯೇ ಶರೀರಸ್ಯ ನಾಶಂ ವಿನಾ ಕಿಮಪ್ಯಪರಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ನ ಶಕ್ರುವನ್ತಿ ತೇಭ್ಯೋ ಮಾ ಭೈಷ್ಟ|
5 Men jag vill visa eder, hvem I skolen rädas: Rädens honom, som, sedan han dödat hafver, hafver han ock magt att bortkasta till helvetet; ja, säger jag eder, honom rädens. (Geenna g1067)
ತರ್ಹಿ ಕಸ್ಮಾದ್ ಭೇತವ್ಯಮ್ ಇತ್ಯಹಂ ವದಾಮಿ, ಯಃ ಶರೀರಂ ನಾಶಯಿತ್ವಾ ನರಕಂ ನಿಕ್ಷೇಪ್ತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ ತಸ್ಮಾದೇವ ಭಯಂ ಕುರುತ, ಪುನರಪಿ ವದಾಮಿ ತಸ್ಮಾದೇವ ಭಯಂ ಕುರುತ| (Geenna g1067)
6 Köpas icke fem sparfvar för två små penningar? Och en af dem är icke förgäten för Gudi.
ಪಞ್ಚ ಚಟಕಪಕ್ಷಿಣಃ ಕಿಂ ದ್ವಾಭ್ಯಾಂ ತಾಮ್ರಖಣ್ಡಾಭ್ಯಾಂ ನ ವಿಕ್ರೀಯನ್ತೇ? ತಥಾಪೀಶ್ವರಸ್ತೇಷಾಮ್ ಏಕಮಪಿ ನ ವಿಸ್ಮರತಿ|
7 Ja, edor hufvudhår äro ock all räknad; derföre frukter eder intet; I ären bättre än månge sparfvar.
ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಶಿರಃಕೇಶಾ ಅಪಿ ಗಣಿತಾಃ ಸನ್ತಿ ತಸ್ಮಾತ್ ಮಾ ವಿಭೀತ ಬಹುಚಟಕಪಕ್ಷಿಭ್ಯೋಪಿ ಯೂಯಂ ಬಹುಮೂಲ್ಯಾಃ|
8 Men jag säger eder: Hvilken mig bekänner för menniskor, honom skall ock menniskones Son bekänna inför Guds Änglar.
ಅಪರಂ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಕಥಯಾಮಿ ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮಾನುಷಾಣಾಂ ಸಾಕ್ಷಾನ್ ಮಾಂ ಸ್ವೀಕರೋತಿ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರ ಈಶ್ವರದೂತಾನಾಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ತಂ ಸ್ವೀಕರಿಷ್ಯತಿ|
9 Men den mig nekar för menniskor, han skall ock nekad varda för Guds Änglar.
ಕಿನ್ತು ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ಮಾನುಷಾಣಾಂ ಸಾಕ್ಷಾನ್ಮಾಮ್ ಅಸ್ವೀಕರೋತಿ ತಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ದೂತಾನಾಂ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಅಹಮ್ ಅಸ್ವೀಕರಿಷ್ಯಾಮಿ|
10 Och den der talar ett ord emot menniskones Son, det skall varda honom förlåtet; men den som häder den Helga Anda, det skall icke förlåtas.
ಅನ್ಯಚ್ಚ ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮನುಜಸುತಸ್ಯ ನಿನ್ದಾಭಾವೇನ ಕಾಞ್ಚಿತ್ ಕಥಾಂ ಕಥಯತಿ ತಸ್ಯ ತತ್ಪಾಪಸ್ಯ ಮೋಚನಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ ಕಿನ್ತು ಯದಿ ಕಶ್ಚಿತ್ ಪವಿತ್ರಮ್ ಆತ್ಮಾನಂ ನಿನ್ದತಿ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ತತ್ಪಾಪಸ್ಯ ಮೋಚನಂ ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
11 När de nu draga eder fram i Synagogorna, och för Öfverheten, och för de väldiga; hafver ingen omsorg, hvad och huruledes I svara, eller hvad I säga skolen;
ಯದಾ ಲೋಕಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಭಜನಗೇಹಂ ವಿಚಾರಕರ್ತೃರಾಜ್ಯಕರ್ತೃಣಾಂ ಸಮ್ಮುಖಞ್ಚ ನೇಷ್ಯನ್ತಿ ತದಾ ಕೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಕಿಮುತ್ತರಂ ವದಿಷ್ಯಥ ಕಿಂ ಕಥಯಿಷ್ಯಥ ಚೇತ್ಯತ್ರ ಮಾ ಚಿನ್ತಯತ;
12 Ty den Helge Ande skall lära eder, i samma stundene, hvad I säga skolen.
ಯತೋ ಯುಷ್ಮಾಭಿರ್ಯದ್ ಯದ್ ವಕ್ತವ್ಯಂ ತತ್ ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯಏವ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಶಿಕ್ಷಯಿಷ್ಯತಿ|
13 Då sade en af folket till honom: Mästar, säg minom broder, att han byter med mig arfvedelen.
ತತಃ ಪರಂ ಜನತಾಮಧ್ಯಸ್ಥಃ ಕಶ್ಚಿಜ್ಜನಸ್ತಂ ಜಗಾದ ಹೇ ಗುರೋ ಮಯಾ ಸಹ ಪೈತೃಕಂ ಧನಂ ವಿಭಕ್ತುಂ ಮಮ ಭ್ರಾತರಮಾಜ್ಞಾಪಯತು ಭವಾನ್|
14 Sade han till honom: Menniska, ho hafver skickat mig till domare eller skiftare öfver eder.
ಕಿನ್ತು ಸ ತಮವದತ್ ಹೇ ಮನುಷ್ಯ ಯುವಯೋ ರ್ವಿಚಾರಂ ವಿಭಾಗಞ್ಚ ಕರ್ತ್ತುಂ ಮಾಂ ಕೋ ನಿಯುಕ್ತವಾನ್?
15 Och han sade till dem: Ser till, och tager eder vara för girighet; ty ens (menniskos) lif hänger icke derpå, att hon många ägodelar hafver.
ಅನನ್ತರಂ ಸ ಲೋಕಾನವದತ್ ಲೋಭೇ ಸಾವಧಾನಾಃ ಸತರ್ಕಾಶ್ಚ ತಿಷ್ಠತ, ಯತೋ ಬಹುಸಮ್ಪತ್ತಿಪ್ರಾಪ್ತ್ಯಾ ಮನುಷ್ಯಸ್ಯಾಯು ರ್ನ ಭವತಿ|
16 Och sade han en liknelse till dem, sägandes: Det var en riker man, hvilkens åker bar frukt nog.
ಪಶ್ಚಾದ್ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಮುತ್ಥಾಪ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಏಕಸ್ಯ ಧನಿನೋ ಭೂಮೌ ಬಹೂನಿ ಶಸ್ಯಾನಿ ಜಾತಾನಿ|
17 Då tänkte han vid sig sjelf, sägandes: Hvad skall jag göra? Ty jag hafver icke, der jag kan lägga mina frukt uti;
ತತಃ ಸ ಮನಸಾ ಚಿನ್ತಯಿತ್ವಾ ಕಥಯಾಮ್ಬಭೂವ ಮಮೈತಾನಿ ಸಮುತ್ಪನ್ನಾನಿ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಂ ಸ್ಥಾನಂ ನಾಸ್ತಿ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ?
18 Och sade: Detta vill jag göra: Jag vill rifva omkull mina lador, och bygga upp större; och dit vill jag församla allt det mig växt är, och mina ägodelar;
ತತೋವದದ್ ಇತ್ಥಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ, ಮಮ ಸರ್ವ್ವಭಾಣ್ಡಾಗಾರಾಣಿ ಭಙ್ಕ್ತ್ವಾ ಬೃಹದ್ಭಾಣ್ಡಾಗಾರಾಣಿ ನಿರ್ಮ್ಮಾಯ ತನ್ಮಧ್ಯೇ ಸರ್ವ್ವಫಲಾನಿ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಚ ಸ್ಥಾಪಯಿಷ್ಯಾಮಿ|
19 Och säga till min själ: Själ, du hafver mycket godt förvaradt intill mång år; gör dig goda dagar, ät, drick, var glad.
ಅಪರಂ ನಿಜಮನೋ ವದಿಷ್ಯಾಮಿ, ಹೇ ಮನೋ ಬಹುವತ್ಸರಾರ್ಥಂ ನಾನಾದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಸಞ್ಚಿತಾನಿ ಸನ್ತಿ ವಿಶ್ರಾಮಂ ಕುರು ಭುಕ್ತ್ವಾ ಪೀತ್ವಾ ಕೌತುಕಞ್ಚ ಕುರು| ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ತಮ್ ಅವದತ್,
20 Men Gud sade till honom: Du dåre, i denna natt skall man kalla dina själ ifrå dig; ho skall då få det du tillredt hafver?
ರೇ ನಿರ್ಬೋಧ ಅದ್ಯ ರಾತ್ರೌ ತವ ಪ್ರಾಣಾಸ್ತ್ವತ್ತೋ ನೇಷ್ಯನ್ತೇ ತತ ಏತಾನಿ ಯಾನಿ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ತ್ವಯಾಸಾದಿತಾನಿ ತಾನಿ ಕಸ್ಯ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ?
21 Alltså går det ock honom, som sig församlar ägodelar, och icke är rik för Gudi.
ಅತಏವ ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಧನಸಞ್ಚಯಮಕೃತ್ವಾ ಕೇವಲಂ ಸ್ವನಿಕಟೇ ಸಞ್ಚಯಂ ಕರೋತಿ ಸೋಪಿ ತಾದೃಶಃ|
22 Och han sade till sina Lärjungar: Derföre säger jag eder: Hafver icke omsorg för edart lif, hvad I äta skolen; eller för edar kropp, hvad I skolen kläda eder med.
ಅಥ ಸ ಶಿಷ್ಯೇಭ್ಯಃ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ, ಕಿಂ ಖಾದಿಷ್ಯಾಮಃ? ಕಿಂ ಪರಿಧಾಸ್ಯಾಮಃ? ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ಜೀವನಸ್ಯ ಶರೀರಸ್ಯ ಚಾರ್ಥಂ ಚಿನ್ತಾಂ ಮಾ ಕಾರ್ಷ್ಟ|
23 Lifvet är mer än maten, och kroppen mer än kläden.
ಭಕ್ಷ್ಯಾಜ್ಜೀವನಂ ಭೂಷಣಾಚ್ಛರೀರಞ್ಚ ಶ್ರೇಷ್ಠಂ ಭವತಿ|
24 Ser på korparna; ty de så intet, ej heller uppskära; de hafva hvarken källare eller lado, och Gud föder dem; huru mycket ären I bättre än foglarna?
ಕಾಕಪಕ್ಷಿಣಾಂ ಕಾರ್ಯ್ಯಂ ವಿಚಾರಯತ, ತೇ ನ ವಪನ್ತಿ ಶಸ್ಯಾನಿ ಚ ನ ಛಿನ್ದನ್ತಿ, ತೇಷಾಂ ಭಾಣ್ಡಾಗಾರಾಣಿ ನ ಸನ್ತಿ ಕೋಷಾಶ್ಚ ನ ಸನ್ತಿ, ತಥಾಪೀಶ್ವರಸ್ತೇಭ್ಯೋ ಭಕ್ಷ್ಯಾಣಿ ದದಾತಿ, ಯೂಯಂ ಪಕ್ಷಿಭ್ಯಃ ಶ್ರೇಷ್ಠತರಾ ನ ಕಿಂ?
25 Hvilken af eder kan med sin omsorg föröka till sin växt en aln?
ಅಪರಞ್ಚ ಭಾವಯಿತ್ವಾ ನಿಜಾಯುಷಃ ಕ್ಷಣಮಾತ್ರಂ ವರ್ದ್ಧಯಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ, ಏತಾದೃಶೋ ಲಾಕೋ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಕೋಸ್ತಿ?
26 Kunnen I nu icke det som minst är, hvarföre hafven I då omsorg för det andra?
ಅತಏವ ಕ್ಷುದ್ರಂ ಕಾರ್ಯ್ಯಂ ಸಾಧಯಿತುಮ್ ಅಸಮರ್ಥಾ ಯೂಯಮ್ ಅನ್ಯಸ್ಮಿನ್ ಕಾರ್ಯ್ಯೇ ಕುತೋ ಭಾವಯಥ?
27 Ser på liljorna, huru de växa; de arbeta intet, och ej heller spinna; men jag säger eder: Icke Salomon i all sin härlighet var så klädd, som en af dem.
ಅನ್ಯಚ್ಚ ಕಾಮ್ಪಿಲಪುಷ್ಪಂ ಕಥಂ ವರ್ದ್ಧತೇ ತದಾಪಿ ವಿಚಾರಯತ, ತತ್ ಕಞ್ಚನ ಶ್ರಮಂ ನ ಕರೋತಿ ತನ್ತೂಂಶ್ಚ ನ ಜನಯತಿ ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ಕಥಯಾಮಿ ಸುಲೇಮಾನ್ ಬಹ್ವೈಶ್ವರ್ಯ್ಯಾನ್ವಿತೋಪಿ ಪುಷ್ಪಸ್ಯಾಸ್ಯ ಸದೃಶೋ ವಿಭೂಷಿತೋ ನಾಸೀತ್|
28 Efter nu Gud så kläder gräset, som i dag växer på markene, och i morgon kastas i ugnen; huru mycket mer skall han kläda eder, I klentrogne?
ಅದ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರೇ ವರ್ತ್ತಮಾನಂ ಶ್ವಶ್ಚೂಲ್ಲ್ಯಾಂ ಕ್ಷೇಪ್ಸ್ಯಮಾನಂ ಯತ್ ತೃಣಂ, ತಸ್ಮೈ ಯದೀಶ್ವರ ಇತ್ಥಂ ಭೂಷಯತಿ ತರ್ಹಿ ಹೇ ಅಲ್ಪಪ್ರತ್ಯಯಿನೋ ಯುಷ್ಮಾನ ಕಿಂ ನ ಪರಿಧಾಪಯಿಷ್ಯತಿ?
29 Derföre fråger ock I intet efter, hvad I skolen äta, eller dricka; och farer icke i höjdena;
ಅತಏವ ಕಿಂ ಖಾದಿಷ್ಯಾಮಃ? ಕಿಂ ಪರಿಧಾಸ್ಯಾಮಃ? ಏತದರ್ಥಂ ಮಾ ಚೇಷ್ಟಧ್ವಂ ಮಾ ಸಂದಿಗ್ಧ್ವಞ್ಚ|
30 Ty efter allt detta söka Hedningarna i verldene; men edar Fader vet väl, att I sådant behöfven;
ಜಗತೋ ದೇವಾರ್ಚ್ಚಕಾ ಏತಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಚೇಷ್ಟನತೇ; ಏಷು ವಸ್ತುಷು ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಯೋಜನಮಾಸ್ತೇ ಇತಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪಿತಾ ಜಾನಾತಿ|
31 Utan söker heldre efter Guds rike, så faller eder allt detta till.
ಅತಏವೇಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜ್ಯಾರ್ಥಂ ಸಚೇಷ್ಟಾ ಭವತ ತಥಾ ಕೃತೇ ಸರ್ವ್ವಾಣ್ಯೇತಾನಿ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಪ್ರದಾಯಿಷ್ಯನ್ತೇ|
32 Frukta dig icke, du klene hjord; ty edar Faders godvilje är så, att han vill gifva eder riket.
ಹೇ ಕ್ಷುದ್ರಮೇಷವ್ರಜ ಯೂಯಂ ಮಾ ಭೈಷ್ಟ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ರಾಜ್ಯಂ ದಾತುಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪಿತುಃ ಸಮ್ಮತಿರಸ್ತಿ|
33 Säljer hvad I hafven, och gifver almoso; görer eder säcker, som icke föråldras; en skatt, som aldrig minskas i himmelen, der tjufven aldrig tillkommer, ej heller någor mal förderfvar.
ಅತಏವ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಯಾ ಯಾ ಸಮ್ಪತ್ತಿರಸ್ತಿ ತಾಂ ತಾಂ ವಿಕ್ರೀಯ ವಿತರತ, ಯತ್ ಸ್ಥಾನಂ ಚೌರಾ ನಾಗಚ್ಛನ್ತಿ, ಕೀಟಾಶ್ಚ ನ ಕ್ಷಾಯಯನ್ತಿ ತಾದೃಶೇ ಸ್ವರ್ಗೇ ನಿಜಾರ್ಥಮ್ ಅಜರೇ ಸಮ್ಪುಟಕೇ ಽಕ್ಷಯಂ ಧನಂ ಸಞ್ಚಿನುತ ಚ;
34 Ty der edar skatt är, der blifver ock edart hjerta.
ಯತೋ ಯತ್ರ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಧನಂ ವರ್ತ್ತತೇ ತತ್ರೇವ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮನಃ|
35 Låter edra länder vara omgjordade, och edor ljus brinnande;
ಅಪರಞ್ಚ ಯೂಯಂ ಪ್ರದೀಪಂ ಜ್ವಾಲಯಿತ್ವಾ ಬದ್ಧಕಟಯಸ್ತಿಷ್ಠತ;
36 Och varer I de menniskor like, som vänta sin herra, då han igenkomma skall ifrå bröllopet; att, när han kommer, och klappar, låta de honom straxt upp.
ಪ್ರಭು ರ್ವಿವಾಹಾದಾಗತ್ಯ ಯದೈವ ದ್ವಾರಮಾಹನ್ತಿ ತದೈವ ದ್ವಾರಂ ಮೋಚಯಿತುಂ ಯಥಾ ಭೃತ್ಯಾ ಅಪೇಕ್ಷ್ಯ ತಿಷ್ಠನ್ತಿ ತಥಾ ಯೂಯಮಪಿ ತಿಷ್ಠತ|
37 Salige äro de tjenare, hvilka herren finner vakande, då han kommer; sannerliga säger jag eder: Han skall uppskörta sig, och låta dem sitta till bords, och han skall då gå och tjena dem.
ಯತಃ ಪ್ರಭುರಾಗತ್ಯ ಯಾನ್ ದಾಸಾನ್ ಸಚೇತನಾನ್ ತಿಷ್ಠತೋ ದ್ರಕ್ಷ್ಯತಿ ತಏವ ಧನ್ಯಾಃ; ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ ಪ್ರಭುಸ್ತಾನ್ ಭೋಜನಾರ್ಥಮ್ ಉಪವೇಶ್ಯ ಸ್ವಯಂ ಬದ್ಧಕಟಿಃ ಸಮೀಪಮೇತ್ಯ ಪರಿವೇಷಯಿಷ್ಯತಿ|
38 Och om han kommer uti den andra väkten, och uti den tredje väkten, och finner så; salige äro de tjenare.
ಯದಿ ದ್ವಿತೀಯೇ ತೃತೀಯೇ ವಾ ಪ್ರಹರೇ ಸಮಾಗತ್ಯ ತಥೈವ ಪಶ್ಯತಿ, ತರ್ಹಿ ತಏವ ದಾಸಾ ಧನ್ಯಾಃ|
39 Men detta skolen I veta, att, om husbonden visste på hvad stund tjufven komma skulle, förvisso vakade han, och icke tillstadde uppbryta sitt hus.
ಅಪರಞ್ಚ ಕಸ್ಮಿನ್ ಕ್ಷಣೇ ಚೌರಾ ಆಗಮಿಷ್ಯನ್ತಿ ಇತಿ ಯದಿ ಗೃಹಪತಿ ರ್ಜ್ಞಾತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ ತದಾವಶ್ಯಂ ಜಾಗ್ರನ್ ನಿಜಗೃಹೇ ಸನ್ಧಿಂ ಕರ್ತ್ತಯಿತುಂ ವಾರಯತಿ ಯೂಯಮೇತದ್ ವಿತ್ತ|
40 Derföre varer ock I redo; ty den stund, I icke tänken, skall menniskones Son komma.
ಅತಏವ ಯೂಯಮಪಿ ಸಜ್ಜಮಾನಾಸ್ತಿಷ್ಠತ ಯತೋ ಯಸ್ಮಿನ್ ಕ್ಷಣೇ ತಂ ನಾಪ್ರೇಕ್ಷಧ್ವೇ ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಕ್ಷಣೇ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರ ಆಗಮಿಷ್ಯತಿ|
41 Då sade Petrus till honom: Herre, säger du till oss denna liknelsen, eller ock till alla?
ತದಾ ಪಿತರಃ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಭವಾನ್ ಕಿಮಸ್ಮಾನ್ ಉದ್ದಿಶ್ಯ ಕಿಂ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಉದ್ದಿಶ್ಯ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಮಿಮಾಂ ವದತಿ?
42 Då sade Herren: Hvar finner man en trogen och snäll skaffare, den hans herre sätter öfver sitt tjenstafolk, att han dem i rättan tid gifver hvad dem behörer?
ತತಃ ಪ್ರಭುಃ ಪ್ರೋವಾಚ, ಪ್ರಭುಃ ಸಮುಚಿತಕಾಲೇ ನಿಜಪರಿವಾರಾರ್ಥಂ ಭೋಜ್ಯಪರಿವೇಷಣಾಯ ಯಂ ತತ್ಪದೇ ನಿಯೋಕ್ಷ್ಯತಿ ತಾದೃಶೋ ವಿಶ್ವಾಸ್ಯೋ ಬೋದ್ಧಾ ಕರ್ಮ್ಮಾಧೀಶಃ ಕೋಸ್ತಿ?
43 Salig är den tjenaren, den herren finner så göra, då han kommer.
ಪ್ರಭುರಾಗತ್ಯ ಯಮ್ ಏತಾದೃಶೇ ಕರ್ಮ್ಮಣಿ ಪ್ರವೃತ್ತಂ ದ್ರಕ್ಷ್ಯತಿ ಸಏವ ದಾಸೋ ಧನ್ಯಃ|
44 Sannerliga säger jag eder, han skall sätta honom öfver allt det han äger.
ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ ಸ ತಂ ನಿಜಸರ್ವ್ವಸ್ವಸ್ಯಾಧಿಪತಿಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ|
45 Men om den tjenaren sade i sitt hjerta: Min herre dröjer fast att komma igen; och begynte slå tjenarena och tjenarinnorna, och äta och dricka, och varda drucken;
ಕಿನ್ತು ಪ್ರಭುರ್ವಿಲಮ್ಬೇನಾಗಮಿಷ್ಯತಿ, ಇತಿ ವಿಚಿನ್ತ್ಯ ಸ ದಾಸೋ ಯದಿ ತದನ್ಯದಾಸೀದಾಸಾನ್ ಪ್ರಹರ್ತ್ತುಮ್ ಭೋಕ್ತುಂ ಪಾತುಂ ಮದಿತುಞ್ಚ ಪ್ರಾರಭತೇ,
46 Så kommer dens tjenarens herre, på den dagen han det sig icke förmodar, och på den stundene den han icke vet; och skall hugga honom i stycker, och skall sätta hans lott med de otrogna.
ತರ್ಹಿ ಯದಾ ಪ್ರಭುಂ ನಾಪೇಕ್ಷಿಷ್ಯತೇ ಯಸ್ಮಿನ್ ಕ್ಷಣೇ ಸೋಽಚೇತನಶ್ಚ ಸ್ಥಾಸ್ಯತಿ ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಕ್ಷಣೇ ತಸ್ಯ ಪ್ರಭುರಾಗತ್ಯ ತಂ ಪದಭ್ರಷ್ಟಂ ಕೃತ್ವಾ ವಿಶ್ವಾಸಹೀನೈಃ ಸಹ ತಸ್ಯ ಅಂಶಂ ನಿರೂಪಯಿಷ್ಯತಿ|
47 Men den tjenaren, som visste sins herras vilja, och icke beredde sig, och icke gjorde efter hans vilja, han skall lida mycken hugg;
ಯೋ ದಾಸಃ ಪ್ರಭೇರಾಜ್ಞಾಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾಪಿ ಸಜ್ಜಿತೋ ನ ತಿಷ್ಠತಿ ತದಾಜ್ಞಾನುಸಾರೇಣ ಚ ಕಾರ್ಯ್ಯಂ ನ ಕರೋತಿ ಸೋನೇಕಾನ್ ಪ್ರಹಾರಾನ್ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ;
48 Men den der icke visste, och gjorde dock det som hugg värdt var, han skall få hugg lida; ty dem som mycket gifvet är, af honom skall mycket varda utkrafdt; och hvem mycket befaldt är, af honom skall varda mycket äskadt.
ಕಿನ್ತು ಯೋ ಜನೋಽಜ್ಞಾತ್ವಾ ಪ್ರಹಾರಾರ್ಹಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರೋತಿ ಸೋಲ್ಪಪ್ರಹಾರಾನ್ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ| ಯತೋ ಯಸ್ಮೈ ಬಾಹುಲ್ಯೇನ ದತ್ತಂ ತಸ್ಮಾದೇವ ಬಾಹುಲ್ಯೇನ ಗ್ರಹೀಷ್ಯತೇ, ಮಾನುಷಾ ಯಸ್ಯ ನಿಕಟೇ ಬಹು ಸಮರ್ಪಯನ್ತಿ ತಸ್ಮಾದ್ ಬಹು ಯಾಚನ್ತೇ|
49 Jag är kommen till att upptända en eld på jordene; och hvad vill jag heldre än att han allaredo brunne?
ಅಹಂ ಪೃಥಿವ್ಯಾಮ್ ಅನೈಕ್ಯರೂಪಂ ವಹ್ನಿ ನಿಕ್ಷೇಪ್ತುಮ್ ಆಗತೋಸ್ಮಿ, ಸ ಚೇದ್ ಇದಾನೀಮೇವ ಪ್ರಜ್ವಲತಿ ತತ್ರ ಮಮ ಕಾ ಚಿನ್ತಾ?
50 Men jag måste med en döpelse döpas; och huru ängslas jag, tilldess hon fullbordad varder?
ಕಿನ್ತು ಯೇನ ಮಜ್ಜನೇನಾಹಂ ಮಗ್ನೋ ಭವಿಷ್ಯಾಮಿ ಯಾವತ್ಕಾಲಂ ತಸ್ಯ ಸಿದ್ಧಿ ರ್ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತಾವದಹಂ ಕತಿಕಷ್ಟಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಾಮಿ|
51 Menen I, att jag är kommen till att sända frid på jordena? Nej, säger jag eder; utan visserliga tvedrägt.
ಮೇಲನಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಜಗದ್ ಆಗತೋಸ್ಮಿ ಯೂಯಂ ಕಿಮಿತ್ಥಂ ಬೋಧಧ್ವೇ? ಯುಷ್ಮಾನ್ ವದಾಮಿ ನ ತಥಾ, ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ಮೇಲನಾಭಾವಂ ಕರ್ತ್ತುಂಮ್ ಆಗತೋಸ್ಮಿ|
52 Ty härefter skola fem vara skiljaktige uti ett hus; tre emot två, och två emot tre.
ಯಸ್ಮಾದೇತತ್ಕಾಲಮಾರಭ್ಯ ಏಕತ್ರಸ್ಥಪರಿಜನಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಪಞ್ಚಜನಾಃ ಪೃಥಗ್ ಭೂತ್ವಾ ತ್ರಯೋ ಜನಾ ದ್ವಯೋರ್ಜನಯೋಃ ಪ್ರತಿಕೂಲಾ ದ್ವೌ ಜನೌ ಚ ತ್ರಯಾಣಾಂ ಜನಾನಾಂ ಪ್ರತಿಕೂಲೌ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ|
53 Fadren skall vara emot sonen, och sonen emot fadren; modren emot dottrena, och dottren emot modrena; sväran emot sina sonahustru, och sonahustrun emot sina sväro.
ಪಿತಾ ಪುತ್ರಸ್ಯ ವಿಪಕ್ಷಃ ಪುತ್ರಶ್ಚ ಪಿತು ರ್ವಿಪಕ್ಷೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ ಮಾತಾ ಕನ್ಯಾಯಾ ವಿಪಕ್ಷಾ ಕನ್ಯಾ ಚ ಮಾತು ರ್ವಿಪಕ್ಷಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ, ತಥಾ ಶ್ವಶ್ರೂರ್ಬಧ್ವಾ ವಿಪಕ್ಷಾ ಬಧೂಶ್ಚ ಶ್ವಶ್ರ್ವಾ ವಿಪಕ್ಷಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
54 Sade han ock till folket: När I fån se en sky uppgå vesterut, straxt sägen I: Regn kommer; och det sker så.
ಸ ಲೋಕೇಭ್ಯೋಪರಮಪಿ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಪಶ್ಚಿಮದಿಶಿ ಮೇಘೋದ್ಗಮಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಯೂಯಂ ಹಠಾದ್ ವದಥ ವೃಷ್ಟಿ ರ್ಭವಿಷ್ಯತಿ ತತಸ್ತಥೈವ ಜಾಯತೇ|
55 Och när I sen sunnanväder blåsa, sägen I: Det blifver varmt; och det sker så.
ಅಪರಂ ದಕ್ಷಿಣತೋ ವಾಯೌ ವಾತಿ ಸತಿ ವದಥ ನಿದಾಘೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತತಃ ಸೋಪಿ ಜಾಯತೇ|
56 I skrymtare, himmelens och jordenes skepelse kunnen I bepröfva; hvi pröfven I icke då denna tiden?
ರೇ ರೇ ಕಪಟಿನ ಆಕಾಶಸ್ಯ ಭೂಮ್ಯಾಶ್ಚ ಲಕ್ಷಣಂ ಬೋದ್ಧುಂ ಶಕ್ನುಥ,
57 Hvi dömen I icke ock utaf eder sjelfva, hvad rätt är.
ಕಿನ್ತು ಕಾಲಸ್ಯಾಸ್ಯ ಲಕ್ಷಣಂ ಕುತೋ ಬೋದ್ಧುಂ ನ ಶಕ್ನುಥ? ಯೂಯಞ್ಚ ಸ್ವಯಂ ಕುತೋ ನ ನ್ಯಾಷ್ಯಂ ವಿಚಾರಯಥ?
58 När du nu går med din trätobroder till öfverstan, så vinnlägg dig i vägen, att du blifver honom fri; att han tilläfventyrs icke drager dig fram för domaren, och domaren antvardar dig stockmästaren, och stockmästaren kastar dig i fängelset.
ಅಪರಞ್ಚ ವಿವಾದಿನಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ವಿಚಾರಯಿತುಃ ಸಮೀಪಂ ಗಚ್ಛನ್ ಪಥಿ ತಸ್ಮಾದುದ್ಧಾರಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ಯತಸ್ವ ನೋಚೇತ್ ಸ ತ್ವಾಂ ಧೃತ್ವಾ ವಿಚಾರಯಿತುಃ ಸಮೀಪಂ ನಯತಿ| ವಿಚಾರಯಿತಾ ಯದಿ ತ್ವಾಂ ಪ್ರಹರ್ತ್ತುಃ ಸಮೀಪಂ ಸಮರ್ಪಯತಿ ಪ್ರಹರ್ತ್ತಾ ತ್ವಾಂ ಕಾರಾಯಾಂ ಬಧ್ನಾತಿ
59 Jag säger dig: Du varder icke utkommandes, tilldess du betalat hafver den yttersta skärfven.
ತರ್ಹಿ ತ್ವಾಮಹಂ ವದಾಮಿ ತ್ವಯಾ ನಿಃಶೇಷಂ ಕಪರ್ದಕೇಷು ನ ಪರಿಶೋಧಿತೇಷು ತ್ವಂ ತತೋ ಮುಕ್ತಿಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯಸಿ|
