3 Mosebok 11
1 Och Herren talade med Mose och Aaron, och sade till dem:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese mo ʻElone, ʻo ne pehē kiate kinaua,
2 Taler med Israels barn, och säger: Dessa äro de djur, som I äta skolen, ibland all djur på jordene.
Lea ki he fānau ʻa ʻIsileli, ʻo pehē, Ko eni ʻae ngaahi manu ʻaia temou kai ʻi he ngaahi manu ʻoku ʻi he funga ʻo māmani.
3 Allt det som ibland djuren tveklöfvadt är, och idislar, det skolen I äta.
ʻIlonga ʻaia ʻi he fanga manu ʻoku mavaeua hono pesipesi, pea vaʻe mafahi, pea ʻoku toe lamulamu ʻangaua ʻene kai, temou kai ia.
4 Men det som idislar, och är klöfvadt, dock icke tveklöfvadt, såsom camelen, det är eder orent, och I skolen icke ätat.
Ka ko e niʻihi ʻi ai ʻoku lamu ʻangaua ʻene kai, mo vaeua ʻae vaʻe ʻe ʻikai temou kai: ʻo hangē ko e kāmeli, koeʻuhi ʻoku ne toe lamu ʻene kai, ka ʻoku ʻikai mavahevahe ʻae vaʻe: ʻoku taʻemaʻa ia kiate kimoutolu.
5 Cuniler idisla väl, men de äro icke tveklöfvade; derföre äro de orene.
Pea mo e koni, koeʻuhi ʻoku ne toe lamu ʻene maʻanga, ka ʻoku ʻikai mavaeua ʻae vaʻe; ʻoku taʻemaʻa ia kiate kimoutolu.
6 Haren idislar ock, men han är icke tveklöfvad; derföre är han eder oren.
Pea ko e hea, koeʻuhi ʻoku ne toe lamu ʻene kai, ka ʻoku ʻikai mavaeua hono pesipesi: ʻoku taʻemaʻa ia kiate kimoutolu.
7 Och svinet är väl klöfvadt, men det idislar icke; derföre är det eder orent.
Pea ko e puaka, ʻoku mavahevahe hono pesipesi, pea vaʻe mafahi, ka ʻoku ʻikai fakahake ʻene kai ʻo toe lamu ia; ʻoku taʻemaʻa ia kiate kimoutolu.
8 Af desses kött skolen I icke äta, och icke komma vid deras as; ty de äro eder oren.
ʻOua naʻa mou kai honau sino, pe ala ki honau kakano; ʻoku taʻemaʻa ia kiate kimoutolu.
9 Detta skolen I äta ibland det som i vattnena är: allt det som spol och fjäll hafver i floder, i hafvena, och i bäckom, det skolen I äta.
Ko eni ia temou kai ʻi he ngaahi meʻa ʻoku ʻi he ngaahi vai: ʻilonga ʻaia ʻoku ʻi he vai ʻoku ne maʻu ʻae kaponga, mo e ʻuno, ʻi he tahi mo e ngaahi vaitafe, ko ia te mou kai.
10 Men allt det som icke hafver spol och fjäll i hafvena och i bäckom, ibland allt det som röres i vattnen, och allt det som lefver i vattne, det skall vara eder en vederstyggelse;
Pea ko e meʻa ʻi tahi, pea ʻi he ngaahi vaitafe, ʻoku ʻikai maʻu ʻae kaponga mo e ʻuno, ʻi he ngaahi meʻa kotoa pē ʻoku ngaue ʻi he vai, pe ko ha meʻa ʻe taha ʻoku moʻui ʻi he ngaahi vai, ko e meʻa kovi ia kiate kimoutolu.
11 Att I icke äten af dess kött, och skyr vid deras as;
ʻIo, ʻe ʻiate kimoutolu ia ko e meʻa fakalielia: ʻoua naʻa mou kai honau sino, pea ko honau kakano ko e meʻa fakalielia ia kiate kimoutolu.
12 Ty allt det som icke hafver spol och fjäll i vattnena, der skolen I sky veder.
ʻIlonga ʻaia ʻi he ngaahi vai ʻoku ʻikai hano kaponga pe ʻuno, ke ʻiate kimoutolu ia ko e meʻa fakalielia.
13 Och detta skolen I sky veder ibland foglarna, att I icke äten dem: örnen, höken, falken,
Pea ko eni ia ʻi he ngaahi manu kapakau ʻe tapu kiate kimoutolu; ʻe ʻikai temou kai ia, he ko e meʻa fakalielia ia kiate kimoutolu: ko e ʻikale, mo e ʻosifalesi, mo e ʻosipale,
14 Gamen, gladona, och det af deras art är,
Mo e volita, mo e kaite ʻi hona faʻahinga.
15 Och alle korpar med deras art,
ʻAe leveni kotoa pē ʻi honau faʻahinga,
16 Strutsfoglen, ugglona, göken, sparfhöken med sine art,
Mo e ʻositalesi, mo e taiseni ʻoe poʻuli, mo e koku, mo e taiseni ʻi hono faʻahinga,
17 Stenugglona, svanen, ufven,
Mo e lulu iiki, mo e komolaniti, mo e lulu lahi,
18 Flädermusena, rördrommen,
Mo e suani, mo e lofa, mo e Lahami,
19 Storken, hägren, skrikona med sine art, vidhöfden och svalona.
Mo e sitoaka, mo e motuku ʻi hono faʻahinga, mo e lapiuingi, mo e peka.
20 Och allt det sig rörer ibland foglarna, och går på fyra fötter, det skall vara eder en vederstyggelse.
Ko e ngaahi manu kapakau ʻoku totolo, ʻo ʻalu ʻi honau vaʻe, ko e meʻa fakalielia ia kiate kimoutolu.
21 Dock detta skolen I äta af foglom, det sig rörer och går på fyra fötter, hvilkas knä stå tillbaka, der det med hoppar på jordene;
Ka ko e ngaahi meʻa ni temou kai ʻi he ngaahi meʻa puna ʻoku totolo, ʻo ʻalu ʻi hono vaʻe, ʻaia ʻoku maʻu ʻae vaʻe ʻi ʻolunga ʻi honau vaʻe, ke hopo ʻaki ʻi he kelekele;
22 Deraf mån I äta, såsom är Arbe med sin art, och Saleam med sin art, och Hargol med sin art, och Hagab med sin art.
ʻIo, ko eni ia ʻi ai temou kai; ko e heʻe lalahi ʻi honau faʻahinga, ko e solami ʻi honau faʻahinga, mo e kakoli ʻi honau faʻahinga, mo e kakapi ʻi honau faʻahinga:
23 Allt det eljest hafver fyra fötter ibland foglarna, det skall vara eder en vederstyggelse;
Ka ko e ngaahi manupuna kotoa pē ʻoku totolo, ʻaia ʻoku veʻe fā: ko e meʻa fakalielia ia kiate kimoutolu.
24 Och I skolen räkna dem oren. Den som kommer vid deras as, han skall vara oren allt intill aftonen.
Pea temou taʻemaʻa koeʻuhi ko ia he ko ia ʻe ala ki honau ʻangaʻanga ʻe taʻemaʻa ia ʻo aʻu ki he efiafi.
25 Och den som någorsderas as bär, han skall två sin kläder, och skall blifva oren allt intill aftonen.
Pea ko ia ʻe toʻo ha potu ʻo honau sino ʻe fō ʻe ia hono ngaahi kofu, pea ʻe taʻemaʻa ia ʻo aʻu ki he efiafi.
26 Derföre, allt det djur, som klöfvadt är, och icke tveklöfvadt, och idislar icke, det skall vara eder orent; den som kommer dervid, han blifver oren.
Ko e sino ʻoe manu kotoa pē ʻoku vahe ua hono pesipesi ka ʻoku ʻikai vaʻe mafahifahi, pe toe lamu ʻene kai, ʻoku nau taʻemaʻa kiate kimoutolu: ko ia kotoa pē ʻoku ala ki ai ʻe taʻemaʻa ia.
27 Och allt det som går på händer ibland djuren, som gå på fyra fötter, det skall vara eder orent; den som kommer vid deras as, han skall vara oren allt intill aftonen.
Pea ʻilonga ʻaia ʻi he ngaahi manu kotoa pē ʻoku ʻalu ʻi hono ʻaofivaʻe ʻo fakaveʻe fā; ʻoku nau taʻemaʻa kiate kimoutolu: ko ia ʻoku ala ki honau sino ʻe taʻemaʻa ia ʻo aʻu ki he efiafi.
28 Och den som deras as bär, han skall två sin kläder, och vara oren allt intill aftonen; ty allt sådant är eder orent.
Pea ko ia ʻoku ne fua honau sino ʻe fō ʻe ia hono ngaahi kofu, pea taʻemaʻa ia ke ʻoua ke efiafi: ʻoku nau taʻemaʻa kiate kimoutolu.
29 Desse skola ock vara eder oren ibland de djur, som krypa på jordene: lekatten, musen, paddan, hvart efter sitt slag,
Ko e ngaahi meʻa ni ʻoku totolo ʻi he kelekele ʻoku taʻemaʻa kiate kimoutolu; ko e uiseli, mo e kumā, mo e fonu papālangi ʻi hono faʻahinga.
30 Igelkotten, molken, ödlan, stellion, mullvaden;
Mo e felite, mo e fokai, mo e moko, mo e sineli, mo e mole.
31 De äro eder oren ibland allt det som kryper; den som kommer vid deras as, han skall vara oren intill aftonen.
Ko eni ia ʻoku taʻemaʻa kiate kimoutolu ʻi he meʻa ʻoku totolo; ko ia ʻe ala ki ai ka kuo mate, ʻe taʻemaʻa ia ʻo aʻu ki he efiafi.
32 Och allt det som ett sådant dödt as på faller, det varder orent; vare sig allahanda träkäril, eller kläder, eller skinn, eller säck, och all sådana redskap, der man något med gör, skall man låta i vatten, och det blifver orent intill aftonen; så varder det rent.
Pea ʻilonga ha meʻa ʻe tō ki ai ha taha ʻiate kinautolu ka kuo mate, ʻe taʻemaʻa ia; pe ko e ipu ʻakau ia, pe ko e kofu, pe ko e kili, pe ko e kato, ha ipu, pe ha meʻa ʻe taha ʻoku fai ʻaki ha ngāue, ʻoku tonu ke tuku ia ki he vai, pea tuku ke taʻemaʻa ia ʻo aʻu ki he efiafi; pea ʻe fakamaʻa ai ia.
33 Allahanda lerkäril, om ett sådant as deruti faller, varder allt orent, som deruti är, och skall sönderslås.
Pea ʻilonga ha ipu ʻumea ʻaia ʻe tō hanau taha ki ai, ko ia ʻoku ʻi ai ʻe taʻemaʻa ia; pea temou foaʻi ia.
34 All mat, som man äter, om det vattnet kommer deruti, den är oren; och all dryck, som man dricker af allahanda sådana kärile, är oren.
ʻIlonga ʻae meʻakai ʻoku ngofua ke kai, pea kuo tō ki ai ʻae vai ko ia ʻe taʻemaʻa ia; pea ko e meʻainu kotoa pē ʻaia ʻoku ngofua ke inu ʻi he ngaahi ipu pehē, ʻe taʻemaʻa ia.
35 Och allt det som ett sådant as på faller, det blifver orent, vare sig ugn eller kettlar, det skall man slå sönder; ty det är orent, och skall vara eder orent.
Pea ʻilonga ha meʻa ʻe tō ki ai ha konga ʻo honau sino, ʻe taʻemaʻa ia; pe ko e ngotoʻumu, pe ko e hiliʻanga kulo, ʻe maumauʻi ia; he ʻoku nau taʻemaʻa, pea tenau taʻemaʻa kiate kimoutolu.
36 Dock brunnar, källor och dammar äro rene; den som kommer vid deras as, han är oren.
Ka koeʻuhi ko e vai moʻui, pe ha luo ʻoku ʻi ai ʻae vai lahi, ʻe maʻa ia: ka ko ia ʻoku ala ki honau sino ʻe taʻemaʻa ia.
37 Och om ett sådant as fölle på säd, som man sått hafver, så är hon dock ren.
Pea kapau ʻe tō ha potu ʻo honau sino ki he tengaʻi ʻakau ʻaia ʻoku tuku ki he tō taʻu, ʻe maʻa ia.
38 Men gjuter man vatten på sädena, och sedan fölle sådant as deruppå, så vorde hon eder oren.
Pea kapau kuo lingi ha vai ki he ngaahi tenga, pea tō ki ai ha potu ʻo honau sino ki ai, ʻe taʻemaʻa ia kiate kimoutolu.
39 Om ett djur dör, det I äta mågen, den som kommer vid det aset, den är oren intill aftonen.
Pea kapau ʻoku mate mahaki ha manu, ʻaia ʻoku ngofua ke kai: ko ia ʻoku ala ki hono sino, ʻe taʻemaʻa ia ʻo aʻu ki he efiafi.
40 Den som äter af sådant as, han skall två sin kläder och skall blifva oren intill aftonen; så ock den som bär ett sådant as, han skall två sin kläder, och blifva oren intill aftonen.
Pea ko ia ʻoku ne kai mei hono sino, ʻe fō hono kofu, pea ʻe taʻemaʻa ia ʻo aʻu ki he efiafi; mo ia foki ʻoku ne fua hono sino ʻo ia, ʻe fō ʻe ia hono kofu, pea ʻe taʻemaʻa ia ʻo aʻu ki he efiafi.
41 Det som kräker på jordene, skall vara eder en vederstyggelse, och man skall icke ätat.
Pea ko e meʻa totolo kotoa pē ʻoku totolo ki he kelekele ko e meʻa taʻemaʻa ia; ʻe ʻikai kai ia.
42 Och allt det som går på bukenom, och allt det som går på fyra eller flere fötter, af allo thy som kräker på jordene, det skolen I icke äta; ty det skall vara eder en vederstyggelse.
ʻIlonga ʻaia ʻoku ngaolo ki hono kete, mo ia kotoa pē ʻoku ʻalu veʻe fā, mo ia ʻi he ngaahi meʻa totolo ʻi he kelekele ʻoku lahi hono vaʻe, ʻe ʻikai temou kai ia he ʻoku nau taʻemaʻa.
43 Görer edra själar icke till styggelse, och besmitter eder icke deruppå, så att I blifven orene.
ʻOua naʻa mou fakalieliaʻi ʻakimoutolu ʻaki ha meʻa ʻe taha ʻoku totolo; pea ʻoua naʻa fakaʻuliʻi ʻakimoutolu ʻi ai, koeʻuhi ke mou taʻemaʻa ai.
44 Ty jag är Herren edar Gud; derföre skolen I helga eder, att I blifven helige, ty jag är helig; och I skolen icke orena edra själar på något kräkande djur, som på jordene kräker.
He ko au ko Sihova ko homou ʻOtua: ko ia temou fakamāʻoniʻoniʻi ʻakimoutolu, pea temou māʻoniʻoni; he ʻoku ou māʻoniʻoni: pea ʻoua naʻa mou ʻuliʻi ʻakimoutolu ʻaki ha meʻa totolo ʻe taha ʻoku totolo ʻi he funga kelekele.
45 Ty jag är Herren, som hafver fört eder utur Egypti land, att jag skall vara edar Gud; derföre skolen I vara helige, ty jag är helig.
He ko au Sihova ʻoku ou ʻomi ʻakimoutolu mei he fonua ko ʻIsipite, ke hoko ko homou ʻOtua: ko ia temou māʻoniʻoni ai, he ʻoku ou māʻoniʻoni.
46 Detta är lagen öfver djur, och foglar, och allahanda kräkande djur i vattnena, och allahanda djur, som kräka på jordene;
Ko eni ʻae fono ki he ngaahi manu lahi, pea ki he fanga manu kapakau, pea ki he meʻa moʻui kotoa pē ʻoku ngaue ʻi he ngaahi vai, mo e ngaahi meʻa totolo kotoa pē ʻi he funga kelekele.
47 Att I skolen veta åtskilnad på hvad orent och rent är, och hvad djur man äta, och hvad man icke äta skall.
Ke fai kehekehe ki he meʻa taʻemaʻa mo e meʻa maʻa, pea ki he manu ʻoku ngofua ke kai mo e manu ʻoku ʻikai ngofua ke kai.
