Klagovisorna 5
1 Tänk uppå, Herre, huru oss går; skåda och se uppå vår smälek.
౧యెహోవా, మాకు కలిగిన యాతన గుర్తు చేసుకో. మా మీదికి వచ్చిన అవమానం ఎలా ఉందో చూడు.
2 Vårt arf är främmandom till del vordet, och vår hus utländskom.
౨మా స్వాస్థ్యం పరదేశుల వశం అయ్యింది. మా ఇళ్ళు అన్యుల స్వాధీనం అయ్యాయి.
3 Vi äre faderlöse, och hafvom ingen fader våra mödrar äro såsom enkor.
౩మేము అనాథలం అయ్యాం. తండ్రులు ఇంక లేరు. మా తల్లులు వితంతువుల్లా ఉన్నారు.
4 Vattnet, som oss tillhörde, måste vi dricka för penningar, vår egen ved måste vi betala.
౪మా నీళ్లు మేము డబ్బుతో కొనుక్కుని తాగాం. మా కట్టెలు మాకే అమ్మారు.
5 Tvång ligger oss på halsen, och om vi än trötte varda, så gifs oss dock ingen hvila.
౫వాళ్ళు మమ్మల్ని తరిమారు. మేము అలసిపోయాం. మాకు విశ్రాంతి లేదు.
6 Vi hafve måst gifva oss under Egypten och Assur, på det vi dock måtte få bröd, och äta oss mätta.
౬అన్నం కోసం ఐగుప్తీయులకూ అష్షూరీయులకూ చెయ్యి చాపాం.
7 Våre fäder hafva syndat, och äro icke mer för handene, och vi måste deras missgerningar umgälla.
౭మా పితరులు పాపం చేసి చనిపోయారు. మేము వాళ్ళ పాపానికి శిక్ష అనుభవిస్తున్నాం.
8 Tjenare äro rådande öfver oss, och ingen är, som oss utu deras hand förlossar.
౮దాసులు మమ్మల్ని ఏలుతున్నారు. వాళ్ళ వశం నుంచి మమ్మల్ని విడిపించే వాళ్ళు ఎవరూ లేరు.
9 Vi måste hemta vårt bröd med vår lifsfara för svärdena uti öknene.
౯ఎడారి ప్రజల కత్తి భయంతో ప్రాణానికి తెగించి మా ఆహారం తెచ్చుకుంటున్నాం.
10 Vår hud är förbränd såsom uti enom ugn, för den grufveliga hungren.
౧౦కరువు తాపం వల్ల మా చర్మం పొయ్యిలా కాలిపోతోంది.
11 De hafva skämt qvinnorna i Zion, och jungfrurna uti Juda städer.
౧౧శత్రువులు సీయోనులో స్త్రీలను, యూదా పట్టణాల్లో కన్యకలను మానభంగం చేశారు.
12 Förstarna äro af dem upphängde, och de gamlas person hafver man intet ärat.
౧౨అధిపతులను వాళ్ళు ఉరి తీశారు. పెద్దలను ఘనపరచలేదు.
13 Ynglingarna hafva måst draga qvarnena, och de unge stupa under vedabördor.
౧౩బలమైన యువకులను గానుగల దగ్గరికి తీసుకొచ్చారు. యువకులు కొయ్య దుంగలు మొయ్యలేక తూలిపడ్డారు.
14 De gamle sitta intet mer i portarna, och ynglingar bruka intet mer strängaspel.
౧౪పెద్దలను గుమ్మాల దగ్గర కూర్చోకుండా తొలగించారు. యువకులను సంగీతం నుంచి దూరం చేశారు.
15 Vår hjertas glädje hafver en ända, vår dans är vänd uti klagogråt.
౧౫మా గుండెల్లో ఆనందం అడుగంటింది. మా నాట్యం దుఃఖంగా మారిపోయింది.
16 Af vårt hufvud är kronan fallen: Ack ve! att vi så syndat hafve!
౧౬మా తల మీద నుంచి కిరీటం పడిపోయింది! మేము పాపం చేశాం! మాకు బాధ!
17 Derföre är ock vårt hjerta bedröfvadt, och vår ögon förmörkrad;
౧౭మా గుండెలకు జబ్బు చేసింది. మా కళ్ళు మసకబారాయి.
18 För Zions bergs skull, att det så öde ligger, att räfvarna löpa deröfver.
౧౮సీయోను పర్వతం నిర్జీవంగా ఉంది. దాని మీద నక్కలు తిరుగులాడుతున్నాయి.
19 Men du, Herre, som blifver evinnerliga, och din stol i evig tid;
౧౯యెహోవా, నువ్వు నిత్యం పరిపాలిస్తావు. నీ సింహాసనం తరతరాలు ఉంటుంది.
20 Hvi vill du så platt förgäta oss, och så länge platt öfvergifva oss?
౨౦నువ్వు మమ్మల్ని శాశ్వతంగా ఎందుకు మర్చిపోతావు? మమ్మల్ని శాశ్వతంగా విడిచిపెట్టేస్తావా?
21 Hemta oss, Herre, åter till dig, att vi måge komma hem igen; förnya våra dagar, lika som de fordom voro.
౨౧యెహోవా, నువ్వు మమ్మల్ని నీ వైపుకు మళ్ళీ తిప్పు. మేము తిరుగుతాం.
22 Ty du hafver förkastat oss, och är allt svårliga öfver oss förtörnad.
౨౨నువ్వు మమ్మల్ని పూర్తిగా విడిచి పెట్టకపోతే, మా మీద నీకు విపరీతమైన కోపం లేకపోతే మా పూర్వస్థితి మళ్ళీ మాకు కలిగించు.
