< Klagovisorna 5 >
1 Tänk uppå, Herre, huru oss går; skåda och se uppå vår smälek.
Hinumdumi Yahweh kung unsa ang nahitabo kanamo. Sud-onga ug tan-awa ang among makauulaw nga kahimtang.
2 Vårt arf är främmandom till del vordet, och vår hus utländskom.
Ang among mga panulondon gipangkuha sa mga dumuduong; ug ang among mga balay gipang-ilog sa mga langyaw.
3 Vi äre faderlöse, och hafvom ingen fader våra mödrar äro såsom enkor.
Nahimo kaming mga ilo ug ang among mga inahan nahimong mga balo kay nangamatay na ang mga amahan.
4 Vattnet, som oss tillhörde, måste vi dricka för penningar, vår egen ved måste vi betala.
Ang tubig paliton pa namo sa plata nga kantidad, ug ang among mga kahoy gipalit usab namo.
5 Tvång ligger oss på halsen, och om vi än trötte varda, så gifs oss dock ingen hvila.
Ang among mga kaaway naggukod kanamo; duol na kaayo sila nga mabatian na namo ang ilang gininhawa sa among liog. Gikapoy kami apan wala kami papahulaya.
6 Vi hafve måst gifva oss under Egypten och Assur, på det vi dock måtte få bröd, och äta oss mätta.
Nanglimos kami sa mga taga-Ehipto ug taga-Assyria aron kami makakaon.
7 Våre fäder hafva syndat, och äro icke mer för handene, och vi måste deras missgerningar umgälla.
Ang among mga Amahan nakasala; wala na sila karon ug kami ang nag-antos sa silot sa ilang mga sala.
8 Tjenare äro rådande öfver oss, och ingen är, som oss utu deras hand förlossar.
Ang mga ulipon mao ang nagdumala kanamo, ug walay makaluwas kanamo gikan sa ilang mga kamot.
9 Vi måste hemta vårt bröd med vår lifsfara för svärdena uti öknene.
Namiligro ang among kinabuhi sa pagkuha ug tinapay atubangan sa espada sa kamingawan.
10 Vår hud är förbränd såsom uti enom ugn, för den grufveliga hungren.
Ang among panit init kaayo sama sa pugon, nasunog tungod sa kalintura dala sa kagutom.
11 De hafva skämt qvinnorna i Zion, och jungfrurna uti Juda städer.
Ilang gipanglugos ang kababayin-an sa Zion, ang mga ulay sa mga siyudad sa Juda.
12 Förstarna äro af dem upphängde, och de gamlas person hafver man intet ärat.
Ilang gibitay ang mga prinsipe pinaagi sa ilang kaugalingong kamot, ug wala sila nagtahod sa mga katigulangan.
13 Ynglingarna hafva måst draga qvarnena, och de unge stupa under vedabördor.
Gidala nila sa galingan ang mga lagsik pa nga kalalakin-an ug ang mga kabataan nagbaragbarag na sa pagpas-an ug mga kahoy.
14 De gamle sitta intet mer i portarna, och ynglingar bruka intet mer strängaspel.
Gipapahawa nila ang mga katigulangan sa ganghaan sa siyudad ug ang lagsik nga kalalakin-an sa ilang mga panagtugtug.
15 Vår hjertas glädje hafver en ända, vår dans är vänd uti klagogråt.
Naundang ang kalipay sa among kasingkasing; ang among mga sayaw nahimong pagbangotan.
16 Af vårt hufvud är kronan fallen: Ack ve! att vi så syndat hafve!
Natagak ang among mga korona! Pagkalaot namo! Tungod kay nakasala kami!
17 Derföre är ock vårt hjerta bedröfvadt, och vår ögon förmörkrad;
Ang among mga kasingkasing gipangkapoy na, ug nihanap na ang among mga mata,
18 För Zions bergs skull, att det så öde ligger, att räfvarna löpa deröfver.
tungod sa mga ihalas nga iro nga naglatagaw sa Bungtod sa Zion nga nahimong kamingawan.
19 Men du, Herre, som blifver evinnerliga, och din stol i evig tid;
Apan ikaw si Yahweh; maghari ka sa walay kataposan, ug ang imong trono molungtad sa tanang kaliwatan.
20 Hvi vill du så platt förgäta oss, och så länge platt öfvergifva oss?
Nganong gikalimtan mo man kami sa walay kataposan? Isalikway mo ba kami sa dugay pang panahon?
21 Hemta oss, Herre, åter till dig, att vi måge komma hem igen; förnya våra dagar, lika som de fordom voro.
Pabalika kami diha kanimo Yahweh ug maghinulsol kami. Ipasig-uli ang among adlaw sama kaniadtong panahon,
22 Ty du hafver förkastat oss, och är allt svårliga öfver oss förtörnad.
gawas kung gisalikway mo na gayod kami ug ang imong kasuko kanamo hilabihan gayod kaayo!