Job 9

1 Job svarade och sade:

Unya mitubag si Job ug miingon,

2 Ja, jag vet det fullväl, att så är, att en menniska icke kan bestå rättfärdig för Gud.

“Sa pagkatinuod nasayod ako nga mao gayod kini. Apan unsaon man sa usa ka tawo mamatarong atubangan sa Dios?

3 Täckes honom träta med honom, så kan han icke svara honom ett emot tusende.

Kung buot niyang mangatarongan sa Dios, dili siya makatubag kaniya bisan sa usa ka libo pa nga higayon.

4 Han är vis och mägtig; hvem hafver det dock gått väl af, som sig hafver satt emot honom?

Ang Dios manggialamon sa kasingkasing ug makagagahom sa kusog; kinsa man ang nagpagahi sa iyang kaugalingon batok kaniya ug nagmalampuson? —

5 Han försätter bergen, förr än de det förnimma; hvilka han i sine vrede omkastar.

siya nga nagbalhin sa kabukiran nga wala nagpahibalo kang bisan kinsa sa dihang ang iyang kapungot naglukat niini. —

6 Han rörer jordena af sitt rum, så att hennes pelare bäfva.

siya nga nag-uyog sa kalibotan sa nahimutangan niini ug nagpakurog sa patukoranan niini.

7 Han talar till solena, så går hon intet upp, och han förseglar stjernorna.

Mao ra usab kini nga Dios ang magasugo sa adlaw nga dili mosubang, ug dili gayod kini mosubang, ug magatabon sa kabituonan,

8 Han allena utsträcker himmelen, och går på hafsens vägar.

nga mao lamang ang magabuklad sa kalangitan, ug magatamak sa kabaloran sa dagat,

9 Han gör Karlavagnen ( på himmelen ) och Orion; sjustjernorna, och de stjernor söderut.

nga mao ang nagbuhat sa Oso, sa Orion, ug sa mga Pleyadas, ug sa mga laray sa kabituonan sa habagatan.

10 Han gör mägtig ting, som man icke utransaka kan, och under, deruppå intet tal är.

Mao ra usab kini nga Dios ang nagabuhat sa dagkong mga butang, ang dili matukib nga mga butang—oo tinuod gayod, ang kahibulongang mga butang nga dili maihap.

11 Si, han går framom mig, förr än jag varder det varse; och han förvandlar sig, förr än jag det märker.

Tan-awa, mipadayon siya kanako, ug wala ko siya makita; milabay usab siya, apan wala ko siya nahimatngoni.

12 Si, om han går hasteliga bort, ho vill hemta honom igen? Ho vill säga till honom: Hvad gör du?

Kung iyang sakmiton ang usa ka tukbonon, kinsa man ang makapakgang kaniya? Kinsa man ang makasulti kaniya, 'Unsa man ang imong gibuhat?'

13 Han är Gud, hans vrede kan ingen stilla; under honom måste buga sig de stolta herrar.

Dili gayod bawion sa Dios ang iyang kasuko; ang magatabang kang Rahab nagyukbo sa ilalom niya.

14 Huru skulle jag då svara honom, och finna några ord emot honom?

Unsa ka mubo ang akong igatubag kaniya, makapili ba ako ug mga pulong aron ipangatarungan kaniya?

15 Om jag än rätt hafver, så kan jag dock likväl intet svara honom; utan måste i rättenom bedjas före.

Bisan kung ako matarong pa, dili gayod ako motubag kaniya; makahangyo lamang nga kaloy-an uban sa akong maghuhukom.

16 Och om jag än åkallade honom, och han hörde mig; så tror jag dock icke, att han hörer mina röst.

Bisan kung ako nagtawag ug siya mitubag kanako, dili pa gayod ako motuo nga nagpatalinghog siya sa akong tingog.

17 Ty han far öfver mig med storm, och gör mig såren mång utan sak.

Kay gipukan niya ako sa usa ka dakong unos ug gipadaghan ang akong samad sa walay hinungdan.

18 Han låter icke min anda vederqvickas, utan gör mig full med bedröfvelse.

Dili niya ako tugotan sa pagginhawa; hinuon, gipuno niya sa kapaitan.

19 Vill man magt, så är han för mägtig; vill man rätten, ho vill vittna med mig?

Kung mosulti kita bahin sa kusog, nganong kusgan man siya! Ug kung mosulti kita sa hustisya? Nag-ingon siya, kinsa man ang magapatawag kanako?'

20 Om jag säger att jag är rättfärdig, så fördömer han mig dock; är jag from, så för han mig dock till ondan.

Bisan kung ako matarong pa, ang akong kaugalingong baba ang magahukom kanako; bisan kung ako hingpit pa, magpamatuod gihapon kini nga sad-an ako.

21 Är jag än from, så tör min själ dock intet hålla sig dervid; jag begärer intet mer lefva.

Ako hingpit, apan wala na gayod ako magpakabana mahitungod sa akong kaugalingon; gitamay ko ang akong kinabuhi.

22 Det är det som jag sagt hafver; han förgör både den goda, och den ogudaktiga.

Wala kini kalahian, mao nga misulti ako nga dunganon niya paglaglag ang mga tawong hingpit ug mga tawong daotan.

23 När han begynner till att slå, så dräper han straxt, och begabbar de oskyldigas frestelse.

Kon ang hampak magapatay sa kalit, mokatawa siya sa mga kasakitan sa mga tawong walay sala.

24 Men landet varder gifvet under dens ogudaktigas hand, att han undertrycker dess domare; är det icke så, huru skulle det annars vara.

Ang kalibotan gitugyan ngadto sa kamot sa mga tawong daotan; ang Dios nagtabon sa panagway sa mga maghuhukom niini. Kung ugaling dili siya ang nagbuhat niini, nan kinsa man diay kana?

25 Mine dagar hafva varit snarare än en löpare; de hafva flytt, och hafva intet godt sett.

Ang akong mga adlaw mas paspas pa kay sa nagdagan nga sinugo; nanglabay na ang akong mga adlaw; wala silay makita nga kaayohan bisan asa.

26 De äro förgångne såsom stark skepp; såsom en örn flyger till maten.

Sama sila katulin sa mga sakayang hinimo sa mga bugang sa papyrus nga tanom, ug sama ka paspas sa agila nga modagit sa tukbonon niini.

27 När jag tänker: Jag vill glömma bort min klagan; jag vill förvandla mitt ansigte, och vederqvicka mig;

Kung moingon ako nga kalimtan ko na lamang ang mahitungod sa akong mga sumbong, nga akong isalikway ang masulob-on kong panagway ug magmaya,

28 Så fruktar jag mig för all min sveda, vetandes, att du icke låter mig vara oskyldig.

nahadlok ako sa tanan kong kasub-anan tungod kay nasayod ako nga dili mo ako pagailhon nga walay sala.

29 Är jag nu ogudaktig, hvi hafver jag då sådana onyttiga vedermödo?

Pagahukman ako; nan nganong kinahanglan man nga maningkamot pa ako sa walay kapuslanan?

30 Om jag än tvådde mig i snö, och gjorde mina händer rena i källo;

Kung ang akong kaugalingon magahugas sa niyebe sa tubig ug mahinloan ang akong mga kamot,

31 Så doppar du mig dock i träck, och min kläder varda mig illa ståndande.

ang Dios magaunlod gihapon kanako sa kalapukan, ug ang akong kaugalingong mga bisti makapaluod kanako.

32 Ty han är icke min like, dem jag svara kunde, att vi måtte både komma för rätten.

Kay ang Dios dili tawo nga sama kanako nga motubag ako kaniya, nga mokuyog kita didto sa hukmanan.

33 Det är ingen, som oss åtskiljer; som sätter sina hand emellan oss båda.

Walay maghuhukom sa atong taliwala nga makabakyaw usab sa iyang kamot kanato.

34 Han tage sitt ris ifrå mig, och låte sin förskräckelse komma ifrå mig;

Walay laing maghuhukom nga makakuha sa sungkod sa Dios kanako, nga makapalikay sa iyang kapungot nga nakapahadlok kanako.

35 Att jag må tala, och icke mer torf frukta för honom; ty jag vet mig oskyldig.

Unya mosulti na ako ug dili mahadlok kaniya. Apan sama sa mga butang karon, dili ako makabuhat niana.