Job 8
1 Då svarade Bildad af Suah, och sade:
Markaasaa Bildad oo ahaa reer Shuuxii u jawaabay, oo wuxuu ku yidhi,
2 Huru länge vill du sådana tala, och låta dins muns tal hafva ett sådant högmod?
Ilaa goormaad waxyaalahan ku hadlaysaa? Oo ilaa goormaa erayada afkaagu ahaanayaan sida dabayl xoog badan?
3 Menar du, att Gud dömmer orätt; eller den Allsmägtige skall vrida rätten?
War ma Ilaah baa garsooridda qalloociya? Mase Ilaaha Qaadirka ah baa caddaaladda qalloociya?
4 Om dine söner hafva syndat för honom, så hafver han förkastat dem för deras missgernings skull.
Haddii carruurtaadii ay isaga ku dembaabeen, Wuxuu iyagii u gacangeliyey xadgudubkoodii.
5 Men om du i tid gifver dig in till Gud, och beder den Allsmägtiga;
Haddaad aad u barido Ilaah, Oo aad baryootankaaga hor dhigto Qaadirka,
6 Och om du äst ren och from, så varder han uppvakandes till dig, och varder åter upprättandes boningen för dina rättfärdighets skull;
Haddaad daahir ahaan lahayd oo aad qummanaan lahayd, Sida xaqiiqada ah haatan wuu kuu toosi lahaa, Oo hoyga xaqnimadaadana wuu barwaaqayn lahaa.
7 Och der du tillförene hafver haft litet, skall det härefter ganska mycket förökas.
Oo in kastoo bilowgaagii yaraa, Haddana ugudambaystaadu aad bay u weynaan lahayd.
8 Ty fråga de slägter, som i förtiden varit hafva, och tag dig före att fråga deras fäder;
Waan ku baryayaaye bal qarniyadii hore wax weyddii, Oo bal soo garwaaqso waxyaalihii ay awowayaashood fatasheen,
9 Ty vi äre såsom i går komne, och vete intet; vårt lif är en skugge på jordene.
(Waayo, innagu waxaynu nahay qoonkii shalayto oo qudha, oo waxba garan mayno, Maxaa yeelay, cimrigeenna aan dhulka joognaa waa sida hoos oo kale.)
10 De skola lära dig, och säga dig det, och gifva sitt tal före utaf sitt hjerta.
War sow iyagu wax kuma bari doonaan, oo wax kuuma sheegi doonaan, Oo sow qalbigooda kaalama hadli doonaan?
11 Icke kan säfvet växa, utan det står i vätsko; eller gräs växa utan vatten.
War miyaa cawdu ka bixi kartaa meel aan dhoobo lahayn? Cawsduurkuse miyuu bixi karaa biyola'aantood?
12 Eljest, medan det än står i blomster, förr än det afhugget varder, förtorkas det, förr än man hö bergar.
Intuu weli cagaarka yahay oo aan la gooyn, Wuu ka hor engegaa dhalatada kale oo dhan.
13 Så går allom dem som förgäta Gud, och de skrymtares hopp varder förtappadt;
Kuwa Ilaah illooba oo dhan wadiiqooyinkoodu waa sidaas oo kale, Oo ninkii cibaadalaawe ah rajadiisuna way baabba'daa.
14 Ty hans tröst blifver omintet, och hans hopp såsom ett dvergsnät.
Oo kaas kalsoonaantiisu way kala jajabtaa, Oo aaminaaddiisuna waa sida xuubcaaro oo kale.
15 Han förlåter sig på sitt hus, och skall dock icke, bestå; han skall hålla sig derintill, och dock icke beständig blifva.
Wuxuu ku tiirsan doonaa gurigiisa, laakiinse gurigiisu ma taagnaan doono. Aad buu u xajin doonaa, laakiinse siima uu adkaan doono innaba.
16 Det grönskas väl förr än solen kommer, och qvistar växa uti dess örtagård;
Isagu waa ku cagaar qorraxda, Oo laamihiisa curdanka ahuna waxay ka soo kor baxaan beertiisa.
17 Dess säd står tjock vid källor, och dess hus på stenar.
Oo xididdadiisuna waxay isku duuduubaan taallo dhagaxyo ah, Oo wuxuu fiiriyaa meesha dhagaxyada.
18 Men när han uppsluker honom af sitt rum, ställer han sig emot honom, såsom han kände honom intet.
Isaga haddii meeshiisa laga baabbi'iyo, Markaasay inkiri doontaa isaga, oo waxay odhan doontaa, Anigu kumaba arag.
19 Si, detta är fröjden i dess väsende; och annor växa upp igen af stoftet.
Farxadda jidkiisu waa sidaas, Oo waxaa dhulka ka soo bixi doona kuwa kaleto.
20 Derföre, si, att Gud icke förkastar de goda, och icke uppehåller de ondas hand;
Ilaah marnaba xoori maayo nin qumman, Kuwa sharka falase tiirin maayo.
21 Tilldess din mun varder full med löje, och dine läppar fulle med fröjd.
Wuxuu afkaaga ka buuxin doonaa qosol, Bushimahaagana qaylo farxad leh,
22 Men de, som dig hata, skola komma på skam, och de ogudaktigas boning skall icke blifva beståndandes.
Kuwa ku neceb waxay xidhan doonaan ceeb, Teendhada sharrowyaduna mar dambe siima jiri doonto.
