Job 6
1 Job svarade, och sade:
| آنگاه ایوب پاسخ داد: |
2 När man voge min jämmer, och lade allt mitt lidande på ena våg,
| اگر می‌توانستید غصهٔ مرا وزن کنید، |
3 Så skulle det vara svårare, än sanden i hafvet; derföre är förgäfves hvad jag säger.
| آنگاه می‌دیدید که از شنهای ساحل دریا نیز سنگینتر است. برای همین است که حرفهای من تند و بی‌پرواست. |
4 Förty dens Allsmägtigas pilar stå i mig, hvilkens grymhet utsuper allan min anda; och Guds förskräckelse äro ställd uppå mig.
| خدای قادر مطلق با تیرهای خود مرا به زمین زده است. تیرهای زهرآلودش در قلب من فرو رفته است. یورشهای ناگهانی خدا مرا به وحشت انداخته است. |
5 Icke ropar vildåsnen, när han hafver gräs; ej heller oxen, då han hafver foder.
| آیا من حق اعتراض ندارم؟ آیا خرِ وحشی با داشتن علف عَرعَر می‌کند؟ یا گاو با داشتن یونجه ماغ می‌کِشد؟ |
6 Kan man ock äta det som osaltadt är? Eller månn någor vilja smaka det hvita om äggeblomman?
| آیا انسان از بی‌نمک بودن غذا شکایت نمی‌کند؟ یا کسی سفیده تخم‌مرغ بی‌مزه را دوست دارد؟ |
7 Der min själ tillförene vämjade vid, det är nu min mat för värks skull.
| هنگامی که به چنین غذایی نگاه می‌کنم اشتهایم کور می‌شود و حالم به هم می‌خورد. |
8 O! att min bön måtte ske, och Gud gåfve mig det jag förhoppas;
| ای کاش خدا خواسته مرا به‌جا آورد و آرزوی مرا برآورده سازد. |
9 Att Gud toge till att sönderslå mig, och låte sina hand sönderkrossa mig;
| ای کاش خدا مرا لِه می‌کرد، و دستش را دراز کرده، مرا می‌کشت. |
10 Så hade jag ändå tröst, och ville bedja i minom sjukdom, att han icke skonade mig; jag hafver dock icke nekat dens Heligas tal.
| آنگاه دستِ کم این مرا تسلی می‌داد که با وجود همه این دردها هرگز سخنان آن قدوس را انکار نکرده‌ام. |
11 Hvad är min kraft, att jag skulle kunna härda ut? Och hvad är min ändalykt, att min själ skulle vara tålig?
| من چطور می‌توانم این وضع را تحمل کنم؟ به چه امیدی به زندگی خود ادامه دهم؟ |
12 Min kraft är dock icke af sten, ej är heller mitt kött af koppar.
| آیا من از سنگ ساخته شده‌ام؟ آیا بدنم از آهن است؟ |
13 Hafver jag dock ingenstäds hjelp; och ingen ting vill gå fram med mig.
| کاری از دستم برنمی‌آید و کسی به دادم نمی‌رسد. |
14 Den der icke bevisar sinom nästa barmhertighet, han öfvergifver dens Allsmägtigas fruktan.
| انسان باید نسبت به دوست عاجز خود مهربان باشد، حتی اگر او خدای قادر مطلق را ترک گفته باشد. |
15 Mine bröder gå förakteliga framom mig, såsom en bäck; såsom en ström framom flyter.
| ولی ای دوستان، من به دوستی شما اعتماد ندارم، زیرا مثل نهری هستید که در زمستان از برف و یخ پر است و در تابستان آب آن خشک و ناپدید می‌شود؛ کاروانها به کنار آن می‌روند تا عطش خود را فرو بنشانند؛ ولی آبی در آن نمی‌یابند؛ پس، از تشنگی هلاک می‌شوند. |
16 Dock de som rädas för rimfrostet, öfver dem varder fallandes snö.
17 Den tid hetten tvingar dem, skola de försmäkta; och när det hett blifver, skola de förgås utaf sitt rum.
18 Deras väg går afsides bort; de vandra der intet vägadt är, och förgås.
19 De se uppå Thema vägar; på rika Arabiens stigar akta de.
| وقتی که کاروانهای تیما و سبا برای نوشیدن آب در آنجا توقف می‌کنند، ناامید می‌شوند. من هم از شما قطع امید کرده‌ام. شما از دیدن وضع من می‌ترسید و حاضر نیستید کمکم کنید. |
20 Men de skola komma på skam, då det är aldrasäkrast; och skola skämma sig, då de deruppå komne äro.
21 Ty I ären nu komne till mig; och medan I sen jämmer, frukten I eder.
22 Hafver jag ock sagt: Bärer hit, och skänker mig af edro förmågo?
| ولی چرا؟ آیا هرگز از شما کوچکترین چیزی خواسته‌ام؟ آیا درخواست هدیه‌ای کرده‌ام؟ |
23 Och hjelper mig utu fiendans hand? Och förlosser mig utu tyranners händer?
| آیا تاکنون از شما خواسته‌ام مرا از دست دشمنان و ظالمان برهانید؟ |
24 Lärer mig, jag vill tiga; och det jag icke vet, det underviser mig.
| تنها چیزی که من از شما می‌خواهم یک جواب منطقی است، آنگاه ساکت خواهم شد. به من بگویید که چه خطایی کرده‌ام؟ |
25 Hvi straffen I rättfärdigt tal? Hvilken är ibland eder, som det straffa kan?
| البته حقیقت دردناک است، اما انتقادهای شما دور از حقیقت است. آیا فقط به این دلیل که از فرط یأس و نومیدی بی‌اراده فریاد برآوردم می‌خواهید مرا محکوم کنید؟ |
26 I sätten samman ord, allenast till att straffa, och gören med ordom ett förtvifladt mod.
27 I öfverfallen en fattigan faderlösan, och rycken edar nästa upp med rötter.
| شما حتی به یتیم هم رحم نمی‌کنید و حاضرید دوست خود را نیز بفروشید. |
28 Dock, medan I hafven begynt, ser uppå mig, om jag varder beslagen med någon lögn för eder.
| به چشمان من نگاه کنید. آیا من به شما دروغ می‌گویم؟ |
29 Svarer hvad som rätt är; min svar skola väl blifva rätt.
| مرا محکوم نکنید، چون بی‌گناهم. اینقدر بی‌انصاف نباشید. |
30 Hvad gäller, min tunga hafver icke orätt, och min mun föregifver icke ondt.
| آیا فکر می‌کنید من دروغ می‌گویم و یا نمی‌توانم درست را از نادرست تشخیص دهم؟ |
