Job 6

1 Job svarade, och sade:

۱ و ایوب جواب داده، گفت:

2 När man voge min jämmer, och lade allt mitt lidande på ena våg,

۲ «کاش که غصه من سنجیده شود. و مشقت مرا درمیزان با آن بگذارند.

3 Så skulle det vara svårare, än sanden i hafvet; derföre är förgäfves hvad jag säger.

۳ زیرا که الان از ریگ دریاسنگینتر است. از این سبب سخنان من بیهوده می‌باشد.

4 Förty dens Allsmägtigas pilar stå i mig, hvilkens grymhet utsuper allan min anda; och Guds förskräckelse äro ställd uppå mig.

۴ زیرا تیرهای قادرمطلق در اندرون من است. و روح من زهر آنها را می‌آشامد، و ترسهای خدا بر من صف آرایی می‌کند.

5 Icke ropar vildåsnen, när han hafver gräs; ej heller oxen, då han hafver foder.

۵ آیا گورخر باداشتن علف عرعر می‌کند؟ و یا گاو بر آذوقه خودبانگ می‌زند؟

6 Kan man ock äta det som osaltadt är? Eller månn någor vilja smaka det hvita om äggeblomman?

۶ آیا چیز بی‌مزه، بی‌نمک خورده می‌شود؟ و یا در سفیده تخم، طعم می‌باشد؟

7 Der min själ tillförene vämjade vid, det är nu min mat för värks skull.

۷ جان من از لمس نمودن آنها کراهت دارد. آنهابرای من مثل خوراک، زشت است.

8 O! att min bön måtte ske, och Gud gåfve mig det jag förhoppas;

۸ «کاش که مسالت من برآورده شود، و خداآرزوی مرا به من بدهد!

9 Att Gud toge till att sönderslå mig, och låte sina hand sönderkrossa mig;

۹ و خدا راضی شود که مرا خرد کند، و دست خود را بلند کرده، مرامنقطع سازد!

10 Så hade jag ändå tröst, och ville bedja i minom sjukdom, att han icke skonade mig; jag hafver dock icke nekat dens Heligas tal.

۱۰ آنگاه معهذا مرا تسلی می‌شد ودر عذاب الیم شاد می‌شدم، چونکه کلمات حضرت قدوس را انکار ننمودم.

11 Hvad är min kraft, att jag skulle kunna härda ut? Och hvad är min ändalykt, att min själ skulle vara tålig?

۱۱ من چه قوت دارم که انتظار بکشم و عاقبت من چیست که صبرنمایم؟

12 Min kraft är dock icke af sten, ej är heller mitt kött af koppar.

۱۲ آیا قوت من قوت سنگها است؟ و یاگوشت من برنج است؟

13 Hafver jag dock ingenstäds hjelp; och ingen ting vill gå fram med mig.

۱۳ آیا بالکل بی‌اعانت نیستم؟ و مساعدت از من مطرود نشده است؟

14 Den der icke bevisar sinom nästa barmhertighet, han öfvergifver dens Allsmägtigas fruktan.

۱۴ حق شکسته دل از دوستش ترحم است، اگر‌چه هم ترس قادر مطلق را ترک نماید.

15 Mine bröder gå förakteliga framom mig, såsom en bäck; såsom en ström framom flyter.

۱۵ اما برادران من مثل نهرها مرا فریب دادند، مثل رودخانه وادیها که می‌گذرند.

16 Dock de som rädas för rimfrostet, öfver dem varder fallandes snö.

۱۶ که از یخ سیاه فام می‌باشند، و برف در آنها مخفی است.

17 Den tid hetten tvingar dem, skola de försmäkta; och när det hett blifver, skola de förgås utaf sitt rum.

۱۷ وقتی که آب از آنها می‌رود، نابود می‌شوند. و چون گرماشود، از جای خود ناپدید می‌گردند.

18 Deras väg går afsides bort; de vandra der intet vägadt är, och förgås.

۱۸ کاروانیان از راه خود منحرف می‌شوند، و در بیابان داخل شده، هلاک می‌گردند.

19 De se uppå Thema vägar; på rika Arabiens stigar akta de.

۱۹ کاروانیان تیما به آنهانگران بودند. قافله های سبا امید آن را داشتند.

20 Men de skola komma på skam, då det är aldrasäkrast; och skola skämma sig, då de deruppå komne äro.

۲۰ از امید خود خجل گردیدند. به آنجا رسیدند وشرمنده گشتند.

21 Ty I ären nu komne till mig; och medan I sen jämmer, frukten I eder.

۲۱ زیرا که الان شما مثل آنهاشده‌اید، مصیبتی دیدید و ترسان گشتید.

22 Hafver jag ock sagt: Bärer hit, och skänker mig af edro förmågo?

۲۲ آیاگفتم که چیزی به من ببخشید؟ یا ارمغانی از اموال خود به من بدهید؟

23 Och hjelper mig utu fiendans hand? Och förlosser mig utu tyranners händer?

۲۳ یا مرا از دست دشمن رهاکنید؟ و مرا از دست ظالمان فدیه دهید؟

24 Lärer mig, jag vill tiga; och det jag icke vet, det underviser mig.

۲۴ «مرا تعلیم دهید و من خاموش خواهم شد، و مرا بفهمانید که در چه چیز خطا کردم.

25 Hvi straffen I rättfärdigt tal? Hvilken är ibland eder, som det straffa kan?

۲۵ سخنان راستی چقدر زورآور است! اما تنبیه شما چه نتیجه می‌بخشد؟

26 I sätten samman ord, allenast till att straffa, och gören med ordom ett förtvifladt mod.

۲۶ آیا گمان می‌برید که سخنان را تنبیه می‌نمایید و سخنان مایوس را که مثل باد است؟

27 I öfverfallen en fattigan faderlösan, och rycken edar nästa upp med rötter.

۲۷ یقین برای یتیم قرعه می‌اندازیدو دوست خود را مال تجارت می‌شمارید.

28 Dock, medan I hafven begynt, ser uppå mig, om jag varder beslagen med någon lögn för eder.

۲۸ پس الان التفات کرده، بر من توجه نمایید، و روبه‌روی شما دروغ نخواهم گفت.

29 Svarer hvad som rätt är; min svar skola väl blifva rätt.

۲۹ برگردید و بی‌انصافی نباشد، و باز برگردید زیرا عدالت من قایم است.

30 Hvad gäller, min tunga hafver icke orätt, och min mun föregifver icke ondt.

۳۰ آیا در زبان من بی‌انصافی می‌باشد؟ و آیا کام من چیزهای فاسد را تمیز نمی دهد؟