Job 6
1 Job svarade, och sade:
Əyyub belə cavab verdi:
2 När man voge min jämmer, och lade allt mitt lidande på ena våg,
«Kaş bu dərdim çəkiləydi, Bütün ağrılarım tərəziyə qoyulaydı.
3 Så skulle det vara svårare, än sanden i hafvet; derföre är förgäfves hvad jag säger.
Onda dənizlərin qumundan ağır gələrdi, Ona görə tez bu sözləri dedim.
4 Förty dens Allsmägtigas pilar stå i mig, hvilkens grymhet utsuper allan min anda; och Guds förskräckelse äro ställd uppå mig.
Həqiqətən, Külli-İxtiyarın oxları köksümdədir, Ruhum onların zəhərlərini içir. Allahın dəhşətləri mənə hücum çəkir.
5 Icke ropar vildåsnen, när han hafver gräs; ej heller oxen, då han hafver foder.
Ot olanda vəhşi eşşək anqırarmı? Yem tapanda öküz heç böyürərmi?
6 Kan man ock äta det som osaltadt är? Eller månn någor vilja smaka det hvita om äggeblomman?
Duzsuz, şit yeməyi yemək olarmı? Yumurta ağının dadı varmı?
7 Der min själ tillförene vämjade vid, det är nu min mat för värks skull.
Belə yeməklərə əl vurmaq istəmirəm, Onlardan iyrənirəm.
8 O! att min bön måtte ske, och Gud gåfve mig det jag förhoppas;
Kaş arzuma çataydım, Allah mənə həsrətində olduğumu verəydi,
9 Att Gud toge till att sönderslå mig, och låte sina hand sönderkrossa mig;
Lütf edib məni əzsə belə, Əldən cəld olub həyatımın bağını kəssə belə,
10 Så hade jag ändå tröst, och ville bedja i minom sjukdom, att han icke skonade mig; jag hafver dock icke nekat dens Heligas tal.
Mən yenə ovunardım, Bu amansız dərdimə baxmayaraq Müqəddəs Olanın sözlərini inkar etmədiyimə görə sevinərdim.
11 Hvad är min kraft, att jag skulle kunna härda ut? Och hvad är min ändalykt, att min själ skulle vara tålig?
Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?
12 Min kraft är dock icke af sten, ej är heller mitt kött af koppar.
Daş qədər güclüyəmmi? Ətim tuncdandırmı?
13 Hafver jag dock ingenstäds hjelp; och ingen ting vill gå fram med mig.
Əlacsız qalanda Özümə kömək etməyə gücüm çatarmı?
14 Den der icke bevisar sinom nästa barmhertighet, han öfvergifver dens Allsmägtigas fruktan.
İnsan Külli-İxtiyarın qorxusundan vaz keçsə belə, Çarəsiz qalanda ona dostun sədaqəti gərəkdir.
15 Mine bröder gå förakteliga framom mig, såsom en bäck; såsom en ström framom flyter.
Qardaşlarım mənə bir vadi kimi xəyanət etdi, Çaylar kimi axıb getdi.
16 Dock de som rädas för rimfrostet, öfver dem varder fallandes snö.
Bu vadilər buzlar əriyəndə daşar, Qar suları ilə dolar.
17 Den tid hetten tvingar dem, skola de försmäkta; och när det hett blifver, skola de förgås utaf sitt rum.
Bu vadilər quraq vaxtı quruyar, İstidə yataqlarından yox olar.
18 Deras väg går afsides bort; de vandra der intet vägadt är, och förgås.
Bu vadilərə görə karvanlar yolunu azar, Səhraya çıxanda həlak olar.
19 De se uppå Thema vägar; på rika Arabiens stigar akta de.
Temanın karvanları su axtarar, Səbadan gələn səyyahlar ora ümid bağlar.
20 Men de skola komma på skam, då det är aldrasäkrast; och skola skämma sig, då de deruppå komne äro.
Amma ora çatanda ümid bağladıqlarına peşman olar, Mat-məəttəl qalar.
21 Ty I ären nu komne till mig; och medan I sen jämmer, frukten I eder.
İndi siz də mənim üçün bir heç olmusunuz, Bu dəhşətə baxıb qorxursunuz.
22 Hafver jag ock sagt: Bärer hit, och skänker mig af edro förmågo?
Mən demişəmmi “Mənə nəyisə verin, Var-dövlətinizdən mənə rüşvət göndərin?
23 Och hjelper mig utu fiendans hand? Och förlosser mig utu tyranners händer?
Yaxud da məni düşmən əlindən qurtarın, Zalımların əlindən azad edin?”
24 Lärer mig, jag vill tiga; och det jag icke vet, det underviser mig.
Mən susum, siz mənə öyrədin, Nə səhv etmişəmsə, mənə göstərin.
25 Hvi straffen I rättfärdigt tal? Hvilken är ibland eder, som det straffa kan?
Doğru söz kəsərli olar, Sizin bu iradınız bəs nəyi sübut edir?
26 I sätten samman ord, allenast till att straffa, och gören med ordom ett förtvifladt mod.
Niyə sözlərimi qınamaq istəyirsiniz? Niyə mən biçarənin dediyini boşboğazlıq sanırsınız?
27 I öfverfallen en fattigan faderlösan, och rycken edar nästa upp med rötter.
Yetim üçün belə, püşk atırsınız, Dostunuzu satırsınız.
28 Dock, medan I hafven begynt, ser uppå mig, om jag varder beslagen med någon lögn för eder.
İndi lütf edib mənə baxın, Bax mən üzünüzə ağ yalan demərəm.
29 Svarer hvad som rätt är; min svar skola väl blifva rätt.
Atın haqsızlığı, haqsızlıq etməyin, Düşünün ki, bu davada mən haqlıyam.
30 Hvad gäller, min tunga hafver icke orätt, och min mun föregifver icke ondt.
Dilimdən haqsız söz çıxırmı? Pis şeyləri ağzıma alırammı?
