< Job 39 >
1 Kan du sätta tiden, när stengetterna skola kidla på bergen? Eller hafver du märkt, när hindarna gå hafvande?
Nasayod ka ba kung kanus-a manganak sa ilang mga nati ang mga ilahas nga kanding sa kabukiran? Nakakita ka ba sa dihang ang mga binaw nakabaton sa ilang mga nati?
2 Hafver du räknat deras månader, när de fulle varda; eller vetst du tiden, när de skola föda?
Makaihap ka ba sa mga bulan nga nanamkon sila? Nasayod ka ba sa panahon nga nakabaton sila sa ilang mga nati?
3 De böja sig, när de föda, och rifva sig, och låta ut sina ungar.
Naglubog sila ug gianak ang ilang nati, ug unya natapos na ang kasakit sa ilang pagpanganak.
4 Deras ungar varda fete, och växa ute; de gå ut, och komma intet till dem igen.
Nahimong kusgan ang ilang mga nati ug mitubo diha sa kaumahan; manggawas sila ug dili na mamalik pag-sab.
5 Ho hafver låtit vildåsnan så fri gå? Ho hafver vildåsnans band upplöst;
Kinsa may nagpalingkawas sa ihalas nga asno? Kinsa man ang nagbadbad sa hikot sa paspas nga asno,
6 Hvilkom jag markena till hus gifvit hafver, och öknena till boning?
kansang puloy-anan akong gihimo sa Arabah, iyang balay sa parat nga yuta?
7 Han gör lek af stadsbullret; plågarenas trug hörer han intet.
Mikatawa siya sa pagtamay sa mga kasaba sa siyudad; wala niya nadunggan ang singgit sa nagmaneho.
8 Han ser efter bergen, der hans bet är, och söker hvar grönt är.
Naglatagaw siya sa kabukiran isip iyang sibsibanan; didto nangita siya sa tanang lunhaw nga tanom aron kaonon.
9 Menar du, att enhörningen skall tjena dig, och skall blifva vid dina krubbo?
Malipayon bang moalagad kanimo ang ihalas nga torong baka? Magtugot ba siya nga magpabilin sa imong pasongan?
10 Kan du binda honom oket uppå i dina fårar, så att han efter dig plog drager i dalomen?
Pinaagi sa pisi, madumalahan ba nimo ang ihalas nga torong baka aron darohon ang mga tudling? Darohon ba niya ang walog alang kanimo?
11 Kan du förlåta dig på honom, deraf att han mycket förmår, och låta honom för dig arbeta?
Saligan ba nimo siya tungod kay kusgan kaayo siya? Biyaan ba nimo ang imong bulohaton ngadto kaniya?
12 Kan du betro honom, att han drager dig dina säd hem igen, och församlar henne i dina lado?
Magsalig ka ba nga dad-on niya ang imong lugas sa balay, aron tigomon ang lugas sa imong giokanan?
13 Påfoglens vingar äro skönare än storkens, eller strutsfoglens vingar;
Magarbohon ang ostrits nga mibukhad sa mga pako, apan tag-as ba ug nalukop ang ilang balahibo sa gugma?
14 Som sin ägg lägger i jordena, och låter heta jordena utkläcka dem.
Kay biyaan niya ang iyang mga itlog diha sa yuta, ug gipainitan niya sila diha sa abog;
15 Han förgäter, att de måga varda trampade, och något vilddjur sönderslår dem.
nalimot siya nga mahimong matamakan sila o nga madugmok sila sa usa ka mapintas nga mananap.
16 Han är så hård emot sina ungar, likasom de icke voro hans; han aktar icke, att han arbetar fåfängt;
Dili maayo ang iyang pagtagad sa iyang mga piso nga daw dili kini iya; wala siya nahadlok nga mahimong kawang ang iyang paghago,
17 Ty Gud hafver förtagit honom visdom, och hafver intet förstånd gifvit honom.
tungod kay gihikawan siya sa Dios sa kaalam ug wala siya gihatagan ug panabot.
18 På den tiden han reser sig, upphöjer han sig, och bespottar både häst och man.
Sa dihang paspas siyang modagan, magkatawa siya nga magtamay sa kabayo ug sa nagsakay niini.
19 Kan du gifva hästenom kraft; eller kan du pryda hans hals med hans gnäggande?
Gihatagan mo ba ang kabayo sa iyang kusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa iyang daw nag-awas nga buhok sa ulo?
20 Kan du förfara honom såsom gräshoppor? Hvad förfärligit är, det är hans nos pris.
Napalukso na ba nimo siya sama sa dulon? Gikahadlokan pag-ayo ang kahalangdon sa iyang pagpangusmo.
21 Han rifver jordena, och är frimodig i sin starkhet; och drager ut emot den väpnada.
Nagpanikad siya sa tibuok niyang kusog ug nagmalipayon sa iyang kusog; nagdali siya sa pagsugat sa mga hinagiban.
22 Han bespottar räddhågan, och förfäras intet; och flyr icke för svärd;
Gitamay niya ang kahadlok ug wala naluya; dili siya motalikod sa espada.
23 Det ännu kogret emot honom skallrade, och glimmade både glafven och sköld.
Ang sakoban nag-uyog diha sa iyang kiliran, uban sa nagpangidlap nga bangkaw.
24 Han skälfver och rasar, och trampar jordena; och tror intet, att trummeten lyder.
Gilamoy niya ang yuta sa kabangis ug hilabihang kasuko; sa tingog sa budyong, dili siya magpabilin ug barog sa usa lamang ka dapit.
25 När trummeten fast klingar, säger han huj; och känner lukten af stridene lång väg, Förstarnas rop och fröjd.
Sa tanang higayon nga motingog na ang budyong, moingon siya, 'Aha!' Nasimahoan na niya ang gubat sa layo pa lamang— ang daw dalugdog nga panagsinggit sa mga nagdumala sa kasundalohan ug sa mga singgit panahon sa gubat.
26 Flyger höken genom ditt förstånd, och utbreder sina vingar söderut?
Pinaagi ba sa imong kaalam nga habog nga milupad ang banog, nga iyang gibukhad ang iyang mga pako alang sa habagatan?
27 Flyger örnen så högt af din befallning, att han gör sitt näste i höjdene?
Pinaagi ba sa imong mga mando nga ang agila mipataas ug nagbuhat ug salag ngadto sa habog nga dapit?
28 I bergklippon bor han, och blifver i bergskrefvom, och i fast rum.
Nagpuyo siya sa mga pangpang ug lig-on nga naghimo sa iyang panimalay sa kinatumyan sa pangpang.
29 Dädan af skådar han efter mat, och hans ögon se långt bort.
Gikan didto nangita siya sa iyang mga dagitonon; nakita sila sa iyang mga mata gikan sa layo kaayo nga dapit.
30 Hans ungar supa blod, och hvar en åtel är, der är han.
Ang iyang mga piso usab moinom ug dugo; kung diin ang mga patay nga tawo, atua usab siya.”