Job 38
1 Och Herren svarade Job uti ett väder, och sade:
RAB kasırganın içinden Eyüp'ü şöyle yanıtladı:
2 Hvilken är den som i sina tankar så fela vill, och talar så med oförnuft?
“Bilgisizce sözlerle Tasarımı karartan bu adam kim?
3 Gjorda dina länder såsom en man; jag vill fråga dig: Säg, äst du så klok?
Şimdi erkek gibi kuşağını beline vur da, Ben sorayım, sen anlat.
4 Hvar vast du, då jag grundade jordena? Säg mig:
“Ben dünyanın temelini atarken sen neredeydin? Anlıyorsan söyle.
5 Vetst du, ho henne hafver satt sitt mått; eller ho hafver dragit något snöre öfver henne?
Kim saptadı onun ölçülerini? Kuşkusuz biliyorsun! Kim çekti ipi üzerine?
6 Eller hvaruppå står hennes fotafäste; eller ho hafver henne en hörnsten lagt;
Neyin üstüne yapıldı temelleri? Kim koydu köşe taşını,
7 Då morgonstjernorna tillsammans lofvade mig, och all Guds barn fröjdade sig?
Sabah yıldızları birlikte şarkı söylerken, İlahi varlıklar sevinçle çığrışırken?
8 Ho hafver tillslutit hafvet med sina dörrar, då det utbrast såsom utu moderlifve;
“Denizin ardından kapıları kim kapadı, Ana rahminden fışkırdığı zaman;
9 Då jag klädde det med skyar, och invefvade det i töckno, såsom i lindakläde;
Ona bulutları giysi, Koyu karanlığı kundak yaptığım,
10 Då jag förtog thy dess flod med minom dam, och satte thy bom och dörrar före;
Sınırını koyduğum, Kapılarıyla sürgülerini yerleştirdiğim,
11 Och sade: Allt härintill skall du komma, och icke vidare; här skola dina stolta böljor sätta sig?
‘Buraya kadar gelip öteye geçmeyeceksin, Gururlu dalgaların şurada duracak’ dediğim zaman?
12 Hafver du i dinom tid budit morgonen, och vist morgonrodnanom sitt rum;
“Sen ömründe sabaha buyruk verdin mi, Şafağa yerini gösterdin mi;
13 Att jordenes ändar måga fattade varda, och de ogudaktige der utskuddade blifva?
Yeryüzünün uçlarını tutsun, Oradaki kötüler silkilip atılsın diye?
14 Inseglet skall sig förvandla såsom ler, så att de skola blifva såsom ett kläde;
Mühür basılan balçık gibi biçim değiştirir yeryüzü, Giysi kıvrımları gibi göze çarpar.
15 Och dem ogudaktigom skall deras ljus förtaget varda, och de högfärdigas arm skall sönderbruten varda.
Kötülerin ışıkları alınır, Kalkan kolları kırılır.
16 Hafver du kommit uti hafsens grund, och vandrat uti djupsens fjät?
“Denizin kaynaklarına vardın mı, Gezdin mi enginin diplerinde?
17 Hafva dödsens dörrar någon tid upplåtit sig för dig; eller hafver du sett dörrarna åt mörkret?
Ölüm kapıları sana gösterildi mi? Gördün mü ölüm gölgesinin kapılarını?
18 Hafver du förnummit huru bred jorden är? Låt höra, vetst du allt detta?
Dünyanın genişliğini kavradın mı? Anlat bana, bütün bunları biliyorsan.
19 Hvilken är vägen dit, der ljuset bor, och hvilket är mörkrens rum;
“Işığın bulunduğu yerin yolu nerede? Ya karanlık, onun yeri neresi?
20 Att du måtte aftaga dess gränso, och märka stigen till dess hus?
Onları yerlerine götürebilir misin? Evlerinin yolunu biliyor musun?
21 Visste du, att du skulle på den tiden född varda, och huru många dina dagar blifva skulle?
Bilmediğin şey yok zaten, Çünkü onlarla aynı zamanda doğmuştun! O kadar yaşlısın!
22 Hafver du der varit, dädan snön kommer; eller hafver du sett, hvadan haglet kommer;
“Karın ambarlarına girdin mi, Dolunun ambarlarını gördün mü?
23 Hvilka jag bevarat hafver intill bedröfvelsens dag, intill stridenes och örligets dag?
Ben onları sıkıntılı günler için, Kavga ve savaş günleri için saklıyorum.
24 Genom hvilken vägen delar sig ljuset, och östanväder uppkommer på jordena?
Nerede ışığın dağıtıldığı, Doğu rüzgarının yeryüzüne saçıldığı yere giden yol?
25 Ho hafver utskift regnskurene sitt lopp, och ljungeldenom och dundrena vägen;
Kim sellere kanal, Yıldırımlara yol açtı;
26 Så att det regnar uppå jordena, der ingen är, i öknene, der ingen menniska är;
Kimsenin yaşamadığı toprakları, İnsanın bulunmadığı çölü sulasın diye;
27 Att det skall uppfylla ödemarken och öknen, och kommer gräset till att växa?
Kurak ve ıssız yeri doyursun, Ot bitirsin diye?
28 Ho är regnets fader? Ho hafver födt daggenes droppar?
Yağmurun babası var mı? Çiy damlalarını kim yarattı?
29 Utu hvars lif är isen utgången; och ho hafver födt rimfrostet under himmelen;
Buz kimin rahminden çıktı? Göklerden düşen kırağıyı kim doğurdu,
30 Att vattnet skulle fördoldt varda såsom under stenar, och djupet blifver ofvanuppå ståndandes?
Sular taş gibi katılaşıp Enginin yüzü donunca?
31 Kan du binda tillsammans sjustjärnornas band, eller upplösa Orions band?
“Ülker yıldızlarını bağlayabilir misin? Oryon'un bağlarını çözebilir misin?
32 Kan du hemta morgonstjernorna fram i sin tid, eller föra vagnen på himmelen öfver sin barn?
Mevsimlerinde çıkartabilir misin takımyıldızları? Büyük ve Küçük Ayı'ya yol gösterebilir misin?
33 Vetst du, huru himmelen skall regeras; eller kan du sätta ett herradöme öfver honom på jordene?
Biliyor musun göklerin yasalarını? Tanrı'nın yönetimini yeryüzünde kurabilir misin?
34 Kan du föra dina dunder högt uppe i skynom, att vattnens myckenhet dig öfvertäcker?
“Başına bol yağmur yağsın diye Bulutlara sesini duyurabilir misin?
35 Kan du utsläppa ljungeldar, att de fara åstad, och säga: Här äre vi?
Varıp da, ‘Buradayız’ desinler diye, Şimşekleri gönderebilir misin?
36 Ho hafver satt visdomen uti det fördolda? Ho hafver gifvit tankomen förstånd?
Kim mısırturnasına bilgelik, Horoza anlayış verdi?
37 Ho är så vis, att han skyarna räkna kan? Ho kan förstoppa vattuläglarna i himmelen,
Kimin bulutları sayacak bilgisi var? Kim göklerin tulumlarını boşaltabilir,
38 När stoftet är vått vordet, så att det tillhopalöper, och klimparne låda tillsammans?
Toprak sertleşip Parçaları birbirine yapışınca?
39 Kan du gifva lejinnone hennes rof i jagtene; och mätta de unga lejonen;
“Dişi aslanlar için sen avlanabilir misin, Genç aslanların karnını doyurabilir misin,
40 Så att de lägga sig uti sitt rum, och stilla ligga i kulone på vakt?
İnlerine sindikleri, Çalılıkta pusuya yattıkları zaman?
41 Ho reder korpenom mat, när hans ungar ropa till Gud, och veta icke hvar deras mat är?
Kuzguna yiyeceğini kim sağlıyor, Yavruları Tanrı'ya feryat edip Açlıktan kıvrandığı zaman?
