Job 37
1 Deraf förskräcker sig mitt hjerta, och bäfvar.
I drży z tego powodu moje serce, i wyrywa się ze swego miejsca.
2 Hörer hans rösts skall, och det ljud som utaf hans mun går.
Słuchajcie uważnie grzmotu jego głosu i dźwięku, który wychodzi z jego ust.
3 Han ser under alla himlar, och hans ljus skin uppå jordenes ändar.
Pod całym niebem go wypuszcza, a jego błyskawicę – na krańce ziemi.
4 Efter honom bullrar dundret, han dundrar med ett stort skall; och när hans dundrande hördt varder, kan man intet förhålla det.
Po niej huczy grzmot, grzmi głosem swojego majestatu, i nie powstrzymuje ich, gdy słychać jego głos.
5 Gud dundrar med sitt dunder grufveliga, och gör stor ting, och varder dock intet känd.
Bóg cudownie grzmi swoim głosem, czyni wielkie rzeczy, których nie możemy zrozumieć.
6 Han talar till snön, så är han straxt här på jordene, och till regnskuren, så är regnskuren der med magt.
Mówi bowiem do śniegu: Padaj na ziemię, a także do deszczu i do ulewy jego potęgi.
7 Man förgömmer sig ibland alla menniskor, att folket skall känna hans verk.
Pieczętuje rękę każdego człowieka, aby wszyscy ludzie poznali jego dzieło.
8 Vilddjuret kryper uti skjul, och blifver i sitt rum.
Wtedy zwierzęta wchodzą do jaskini i zostają w swoich jamach.
9 Sunnanefter kommer väder, och nordanefter köld.
Od południa przychodzi wicher, a zima od wiatrów północnych.
10 Af Guds anda kommer frost, och stort vatten, då han utgjuter.
Swoim tchnieniem Bóg czyni lód i ścinają się szerokie wody.
11 De tjocke skyar skilja sig, att klart skall varda, och igenom molnet utbrister hans ljus.
Także wilgocią [ziemi] obciąża obłok, rozpędza chmurę swoim światłem.
12 Han vänder skyarna hvart han vill, att de skola göra allt det han bjuder dem på jordenes krets;
One krążą według jego rady, aby czyniły wszystko, co rozkazuje na powierzchni okręgu ziemi.
13 Ehvad det är öfver en slägt, eller öfver ett land, då man finner honom barmhertigan.
A on sprawia, że się pojawiają – czy to dla karania, czy dla swojej ziemi, czy dla [okazywania] miłosierdzia.
14 Akta deruppå, Job; statt och förnim Guds under.
Słuchaj tego uważnie, Hiobie; zastanów się i rozważ cudowne dzieła Boga.
15 Vetst du, när Gud låter detta komma öfver dem; och när han låter sina skyars ljus utgå?
Czy wiesz, kiedy i [co] postanawia Bóg o tych sprawach albo kiedy rozjaśnia światło swej chmury?
16 Vetst du, huru skyarna utsprida sig; hvilka under de fullkomlige veta;
Czy wiesz, jak wiszą chmury – cuda tego, który jest doskonały we wszelkiej wiedzy?
17 Att din kläder varm äro, då landet är stilla af sunnanväder?
[Czy wiesz], jak twoje szaty się rozgrzewają, gdy on uspokaja ziemię wiatrem południowym?
18 Ja, du utbreder icke skyarna med honom, hvilke starke äro, och anseende såsom en grund.
Czy rozpościerałeś z nim niebiosa, [które są] trwałe i podobne do zwierciadła odlanego?
19 Låt oss höra hvad vi skole säga honom; förty vi räcke icke intill honom för mörker.
Poucz nas, co mamy mu powiedzieć, [bo] nie możemy ułożyć słów z powodu ciemności.
20 Ho skall förtälja honom hvad jag talar? Om någor talar, han varder uppsluken.
Czy należy go powiadomić, że przemawiam? [Przecież] jeśli ktoś przemówi, zostanie na pewno pożarty.
21 Nu ser man icke ljuset, som inom skyn lyser; men när vädret blås, göres det klart.
Teraz jednak [ludzie] nie mogą patrzyć na światło, gdy jaśnieje w chmurach, gdy wiatr przechodzi [i] rozprasza je.
22 Ifrå nordan kommer guld, den förskräckelige Gudi till lof;
Od północy przychodzi [jakby] złoty [blask, ale] w Bogu jest straszliwy majestat.
23 Men den Allsmägtiga kunna de intet finna, den så stor är i magtene; ty han måste ingen räkenskap göra af sinom rätt och rättfärdigom sakom.
On jest Wszechmocny, nie możemy go doścignąć. On jest wielki w potędze i sądzie i bogaty w sprawiedliwość. Nie uciska [nikogo].
24 Derföre måste menniskorna frukta honom, och han fruktar inga visa.
Dlatego boją się go ludzie. On nie ma względu na żadnego, który jest mądry w sercu.
