Job 37
1 Deraf förskräcker sig mitt hjerta, och bäfvar.
Bundan qəlbim çırpınıb yerindən oynayır,
2 Hörer hans rösts skall, och det ljud som utaf hans mun går.
Dinləyin! Gurlayan səsini dinləyin, Ağzından çıxan harayını eşidin!
3 Han ser under alla himlar, och hans ljus skin uppå jordenes ändar.
Göy altında, hər yanda səs salır, Yer üzünün dörd bucağında şimşəyini çaxdırır.
4 Efter honom bullrar dundret, han dundrar med ett stort skall; och när hans dundrande hördt varder, kan man intet förhålla det.
Ardınca nərə vurur, Əzəmətli səsi ilə gurlayır, Həniri eşidilir, dayanmadan şimşək çaxır.
5 Gud dundrar med sitt dunder grufveliga, och gör stor ting, och varder dock intet känd.
Allahın səsi heyrətamiz şəkildə gurlayır, O bizə məlum olmayan böyük işlər görür.
6 Han talar till snön, så är han straxt här på jordene, och till regnskuren, så är regnskuren der med magt.
Çünki “yerə yağ” deyə qara əmr edir, Leysana “şiddətlə tökül” deyir.
7 Man förgömmer sig ibland alla menniskor, att folket skall känna hans verk.
Yaratdığı bütün insanlar Onun işlərini bilsinlər deyə Hər kəsin əlini işdən saxlayır.
8 Vilddjuret kryper uti skjul, och blifver i sitt rum.
Heyvanlar yuvalarına çəkilir, Öz yerlərində qalır.
9 Sunnanefter kommer väder, och nordanefter köld.
Tufan otağından çıxır, Soyuq şimal yellərindən gəlir.
10 Af Guds anda kommer frost, och stort vatten, då han utgjuter.
Allahın nəfəsi suları dondurur, Ümman sular buz bağlayır.
11 De tjocke skyar skilja sig, att klart skall varda, och igenom molnet utbrister hans ljus.
Buludlara nəm çəkdirərək yükləyir, Buludlar içindən şimşək səpələyir.
12 Han vänder skyarna hvart han vill, att de skola göra allt det han bjuder dem på jordenes krets;
Buludlar yer üzündə əmrini yerinə yetirmək üçün Onun istəyi istiqamətində dönüb fırlanır.
13 Ehvad det är öfver en slägt, eller öfver ett land, då man finner honom barmhertigan.
Bəzən insanları cəzalandırmaq üçün, Bəzən torpağı suvarmaq üçün, Bəzən də sevgisini göstərmək üçün yağış göndərir.
14 Akta deruppå, Job; statt och förnim Guds under.
Əyyub, bunu dinlə, Bir dayan, Allahın heyrətamiz işlərindən düşün.
15 Vetst du, när Gud låter detta komma öfver dem; och när han låter sina skyars ljus utgå?
Allahın buludlar üçün necə nizam qurduğunu bilirsənmi? Buludlarındakı şimşəkdən necə od çıxır?
16 Vetst du, huru skyarna utsprida sig; hvilka under de fullkomlige veta;
Buludların tarazlığını, Kamil biliyə malik olanın heyrətamiz işlərini bilirsənmi?
17 Att din kläder varm äro, då landet är stilla af sunnanväder?
Səmum küləyi dünyanın nəfəsini kəsərkən Paltarın içərisində istidən huşunu itirirsən.
18 Ja, du utbreder icke skyarna med honom, hvilke starke äro, och anseende såsom en grund.
Tökmə bürünc ayna kimi möhkəm olan göy qübbəsini Allahla birlikdə sərə bilirsənmi?
19 Låt oss höra hvad vi skole säga honom; förty vi räcke icke intill honom för mörker.
Ona nə deyəcəyimizi bizə öyrət, Çünki cəhalətimiz üzündən sözlərimiz nizamsızdır.
20 Ho skall förtälja honom hvad jag talar? Om någor talar, han varder uppsluken.
Onunla danışmaq istərəm, bu Ona xəbər verilərmi? Kimsə udulmasını istərmi?
21 Nu ser man icke ljuset, som inom skyn lyser; men när vädret blås, göres det klart.
Külək qurtaranda, göyü təmizləyəndə Göydə parlayan işığa kimsə baxmaz.
22 Ifrå nordan kommer guld, den förskräckelige Gudi till lof;
Şimaldan qızılı parıltı görünür, Allah qüdrətli əzəmətində gəlir.
23 Men den Allsmägtiga kunna de intet finna, den så stor är i magtene; ty han måste ingen räkenskap göra af sinom rätt och rättfärdigom sakom.
Biz Külli-İxtiyarı tapa bilmərik, Qüvvəti möhtəşəmdir. Salehliyi misilsizdir, ədalətlidir, Heç haqsızlıq etmir.
24 Derföre måste menniskorna frukta honom, och han fruktar inga visa.
Buna görə insanlar Ondan qorxar, O özünü hikmətli sayanlara baxmaz».
