Job 36

1 Elihu talade ytterligare, och sade:

Elihu ging nog voort, en zeide:

2 Töfva ännu litet, jag vill visa dig det; ty jag hafver ännu på Guds vägnar något säga.

Verbeid mij een weinig, en ik zal u aanwijzen, dat er nog redenen voor God zijn.

3 Jag vill hemta mitt förstånd fjerranefter, och bevisa, att min skapare är rättvis.

Ik zal mijn gevoelen van verre ophalen, en mijn Schepper gerechtigheid toewijzen.

4 Mitt tal skall utan tvifvel intet falskt vara; mitt förstånd skall utan fel vara för dig.

Want voorwaar, mijn woorden zullen geen valsheid zijn; een, die oprecht is van gevoelen, is bij u.

5 Si, Gud förkastar icke de mägtiga; ty han är ock mägtig af hjertans kraft.

Zie, God is geweldig, nochtans versmaadt Hij niet; geweldig is Hij in kracht des harten.

6 Den ogudaktiga bevarar han icke; utan hjelper den arma till rätta.

Hij laat den goddeloze niet leven, en het recht der ellendigen beschikt Hij.

7 Han vänder icke sin ögon ifrå den rättfärdiga; och Konungarna låter han sitta på stolenom i evig tid, att de höge blifva.

Hij onttrekt Zijn ogen niet van den rechtvaardige, maar met de koningen zijn zij in den troon; daar zet Hij hen voor altoos, en zij worden verheven.

8 Och om fångar ligga i bojor, och bundne med tåg jämmerliga,

En zo zij, gebonden zijnde in boeien, vast gehouden worden met banden der ellende;

9 Så gifver han dem tillkänna hvad de gjort hafva; och deras odygd, att de hafva brukat våld;

Dan geeft Hij hun hun werk te kennen, en hun overtredingen, omdat zij de overhand genomen hebben;

10 Och öppnar dem örat till tuktan, och säger dem, att de skola omvända sig ifrå det orätt är.

En Hij openbaart het voor hunlieder oor ter tucht, en zegt, dat zij zich van de ongerechtigheid bekeren zouden.

11 Om de höra och tjena honom, så skola de i godom dagom gamle varda, och lefva med lust.

Indien zij horen, en Hem dienen, zo zullen zij hun dagen eindigen in het goede, en hun jaren in liefelijkheden.

12 Höra de icke, så skola de falla för svärd, och förgås förr än de varda det varse.

Maar zo zij niet horen, zo gaan zij door het zwaard door, en zij geven den geest zonder kennis.

13 De skrymtare, när vreden kommer uppå dem, ropa de intet, när de fångne ligga;

En die met het hart huichelachtig zijn, leggen toorn op; zij roepen niet, als Hij hen gebonden heeft.

14 Så skall deras själ dö med qval, och deras lif ibland bolare.

Hun ziel zal in de jonkheid sterven, en hun leven onder de schandjongens.

15 Men den arma skall han, hjelpa utu hans armod, och öppnar dem arma örat i bedröfvelsen.

Hij zal den ellendige in zijn ellende vrijmaken, en in de onderdrukking zal Hij het voor hunlieder oor openbaren.

16 Han skall taga dig utur ångestens vida mun, den ingen botten hafver, och ditt bord skall hafva ro, uppfyldt med allt godt.

Alzo zou Hij ook u afgekeerd hebben van den mond des angstes tot de ruimte, onder dewelke geen benauwing zou geweest zijn; en het gerecht uwer tafel zou vol vettigheid geweest zijn.

17 Men du gör de ogudaktigas sak godan, så att deras sak och rätt blifver behållen.

Maar gij hebt het gericht des goddelozen vervuld; het gericht en het recht houden u vast.

18 Se till, om icke otålighet hafver rört dig i qvalena; eller stora gåfvor icke hafva böjt dig.

Omdat er grimmigheid is, wacht u, dat Hij u misschien niet met een klop wegstote; zodat u een groot rantsoen er niet zou afbrengen.

19 Menar du, att din väldighet skall bestå kunna utan bedröfvelse; eller eljest någon starkhet eller förmåga?

Zou Hij uw rijkdom achten, dat gij niet in benauwdheid zoudt zijn; of enige versterkingen van kracht?

20 Du torf icke begära nattena till att öfverfalla menniskorna i deras rum.

Haak niet naar dien nacht, als de volken van hun plaats opgenomen worden.

21 Vakta dig, och vänd dig icke till det orätt är, såsom du för jämmers skull dig företagit hafver.

Wacht u, wend u niet tot ongerechtigheid; overmits gij ze in dezen verkoren heb, uit oorzake van de ellende.

22 Si, Gud är för hög i sine kraft; ho är en lagförare såsom han är?

Zie, God verhoogt door Zijn kracht; wie is een Leraar, gelijk Hij?

23 Ho vill hemsöka öfver honom hans väg? Och ho vill säga till honom: Du gör orätt?

Wie heeft Hem gesteld over Zijn weg? Of wie heeft gezegd: Gij hebt onrecht gedaan?

24 Tänk uppå, att du intet vetst hans verk, såsom menniskorna sjunga.

Gedenk, dat gij Zijn werk groot maakt, hetwelk de lieden aanschouwen.

25 Ty alla menniskor se det, menniskorna se det fjerran.

Alle mensen zien het aan; de mens schouwt het van verre.

26 Si, Gud är stor och okänd; hans åratal kan ingen utfråga.

Zie, God is groot, en wij begrijpen het niet; er is ook geen onderzoeking van het getal Zijner jaren.

27 Han gör vattnet till små droppar, och drifver sina skyar samman till regn;

Want Hij trekt de druppelen der wateren op, die den regen na zijn damp uitgieten;

28 Så att skyarna flyta, och drypa fast uppå menniskorna.

Welke de wolken uitgieten, en over den mens overvloediglijk afdruipen.

29 Då han tager sig före att skingra sina skyar, och tager sitt täckelse bort;

Kan men ook verstaan de uitbreidingen der wolken, en de krakingen Zijner hutte?

30 Si, så utbreder han sitt ljus öfver dem, och öfvertäcker hafvet, dädan de komma.

Zie, Hij breidt over hem Zijn licht uit, en de wortelen der zee bedekt Hij.

31 Ty dermed dömer han folket, och gifver dem mat tillfyllest.

Want daardoor richt Hij de volken; Hij geeft spijze ten overvloede.

32 Han håller händerna före, och betäcker ljuset, och bjuder thy, att det skall igenkomma.

Met handen bedekt Hij het licht, en doet aan hetzelve verbod door dengene, die tussen doorkomt.

33 Om det samma förkunnar hans herde, och hans boskap om skyn.

Daarvan verkondigt Zijn geklater, en het vee; ook van den opgaanden damp