Job 35
1 Och Elihu svarade, och sade:
Labut pa niini mitubag si Eliu, ug miingon:
2 Håller du det för rätt, att du säger: Jag är rättvisare än Gud?
Nagahunahuna ka ba nga kini mao ang imong katungod, Kun moingon ka ba: Ang akong pagkamatarung labaw pa kay sa Dios,
3 Ty du säger: Ho blifver något räknad för dig? Hvad hjelper det, om jag håller mig ifrå synd?
Nga ikaw nag-ingon man niana; Unsa man ang kapuslanan niana alang kanimo? Ug: Unsa man ang akong makapin, labaw pa kong ako nakasala?
4 Jag vill svara dig med ordom, och dinom vännom med dig.
Tubagon ko ikaw, Ug ang imong mga kauban nga kakuyog nimo.
5 Se upp till himmelen, och skåda; och se uppå skyarna, att de äro dig för höge.
Humangad ka sa kalangitan, ug tuman-aw ka; Ug tan-awa ang mga langit nga labing hataas kay kanimo.
6 Om du syndar, hvad kan du skaffa emot honom? Och om din ondska är stor, hvad kan du göra honom?
Kong ikaw nakasala, unsa ang imong mahimo batok kaniya? Ug kong modaghan ang imong mga kalapasan, unsa ang imong mahimo kaniya?
7 Och om du äst rättfärdig, hvad kan du gifva honom, eller hvad kan han taga af dina händer?
Kong ikaw matarung ugaling, unsa ang ikahatag nimo kaniya? Kun unsa ang madawat niya gikan sa imong kamot?
8 Ene mennisko, såsom du äst, må din ondska något göra, och ene menniskos barne din rättfärdighet.
Ang imong pagkamakasasala makadaut ra sa tawo nga sama kanimo; Ug ang imong pagkamatarung makaayo kaha sa anak sa tawo.
9 De samme måga ropa, när dem mycket öfvervåld sker, och ropa öfver de väldigas arm;
Tungod sa gidaghanon sa pagpanlupig sila nanagtu-aw; Sila nanagsinggit sa pagpakitabang tungod sa bukton sa makusganon.
10 De der intet säga: Hvar är Gud, min skapare, som sånger gör om nattena;
Apan walay nagaingon: Hain ba ang Dios nga akong Magbubuhat, Nga nagahatag ug mga alawiton sa magabii,
11 Den oss gör lärdare än djuren på jordene, och visare än foglarna under himmelen?
Nga nagatudlo kanato labaw kay sa kamananapan sa yuta, Ug naghimo kanato sa labing manggialamon kay sa kalanggaman sa langit?
12 Men de skola der ock ropa öfver de ondas högmod, och han skall intet höra dem;
Didto sila nanagsinggit, apan walay nagtubag, Tungod sa pagkamapahitas-on sa mga tawong dautan.
13 Ty Gud hörer icke fåfängelighetena, och den Allsmägtige ser der intet till.
Sa pagkamatuod ang Dios dili mamati sa mga pagsinggit nga kawang lamang.
14 Nu säger du; Du ser honom intet; men en dom är för honom, allenast förbida honom.
Ni tagdon kana sa Makagagahum. Labi na kong mag-ingon ikaw nga dili ka motan-aw kaniya, Ang imong husay anaa sa iyang atubangan, ug maghulat ka kaniya!
15 Om hans vrede icke så hastigt hemsöker, och intet sköter, att der så många laster äro,
Apan karon, tungod kay wala man siya magdu-aw sa iyang kapungot, Ni magtagad siya pag-ayo sao mga palabilabi.
16 Derföre hafver Job fåfängt öppnat sin mun; och gifver onyttig ord före med oförnuft.
Busa si Job mibuka sa iyang baba sa mga kakawangan; Ug siya nagasapnay sa mga pulong sa walay kahibalo.
