Job 32

1 Då vände de tre män åter att svara Job; efter han höll sig rättfärdigan.

آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد.

2 Men Elihu, Baracheels son, af Bus af Kams slägte, vardt vreder uppå Job, att han höll sina själ rättfärdigare än Gud.

شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است.

3 Ock vardt han vred uppå de tre hans vänner, att de intet svar funno, och dock fördömde Job.

او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند.

4 Ty Elihu hade bidt, så länge de hade talat med Job, efter de voro äldre än han.

الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند.

5 Derföre, då, han såg, att intet svar var i de tre mäns mun, vardt han vred.

اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت.

6 Och så svarade Elihu, Baracheels son, af Bus, och sade: Jag är ung, och I ären gamle, derföre hafver jag skytt, och fruktat bevisa min konst på eder.

الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم،

7 Jag tänkte: Låt åren tala, och åldren bevisa vishet.

زیرا گفته‌اند که پیران داناترند.

8 Men anden är i menniskone, och dens Allsmägtigas Ande gör henne förståndiga.

ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد.

9 Mästarena äro icke de visaste, och de gamle förstå icke hvad rätt är.

10 Derföre vill jag ock tala; hör härtill, jag vill ock bevisa mina konst.

پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم.

11 Si, jag hafver bidt, medan I talat hafven; jag hafver gifvit akt på edart förstånd, tilldess I hafven gjort en ända på edart tal.

من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است.

12 Och jag hafver haft akt uppå eder, och si, ingen är ibland eder, som Job straffa, eller till hans ord svara kan.

13 I mågen tilläfventyrs säga: Vi hafve drabbat på vishetena, att Gud hafver bortkastat honom, och ingen annar.

به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.»

14 Det talet gör mig icke fyllest; jag vill intet svara honom, efter som I taladen.

اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم!

15 Ack! de uppgifvas, och kunna intet mer svara; de kunna intet mer tala.

شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید.

16 Efter jag nu bidt hafver, och de kunna intet tala; förty de stå tyste, och svara intet mer;

آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟

17 Vill jag dock svara min part, och bevisa mina konst;

نه، من به سهم خود جواب می‌دهم.

18 Ty jag är så full med ordom, att min ande ängslas i minom buk.

حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

19 Si, min buk är såsom must, dem tilltäppt är, hvilken ny fat sönderslår.

مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است.

20 Jag måste tala, att jag må få andas; jag måste upplycka mina läppar och svara.

باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم.

21 Jag vill på ingens person se, och ingo mennisko till vilja tala;

من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم،

22 Förty jag vet icke, om jag så gjorde, om min skapare innan en kort tid mig borttagandes vorde.

چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد.