< Job 29 >

1 Och Job hof åter upp sitt ordspråk, och sade:
Аюп баянини давамлаштуруп мундақ деди: —
2 Ack! att jag vore såsom uti de förra månader, uti de dagar då Gud bevarade mig.
«Аһ, әһвалим илгәрки айлардикидәк болсиди, Тәңри мәндин хәвәр алған күнләрдикидәк болсиди!
3 Då hans lykta sken öfver mitt hufvud, och jag i mörkrena gick vid hans ljus;
У чағда Униң чириғи бешимға нур чачқан, Униң йоруқлуғи билән қараңғулуқтин өтүп кәткән болаттим!
4 Såsom jag var i min ungdoms tid, då Guds hemlighet var öfver mina hyddo;
Бу ишлар мән қиран вақтимда, Йәни Тәңри чедиримда маңа сирдаш [дост] болған вақитта болған еди!
5 Då den Allsmägtige ännu med mig var, och mine tjenare allt omkring mig;
Һәммигә Қадир мән билән биллә болған, Мениң яш балилирим әтрапимда болған;
6 Då jag tvådde min väg uti smör, och hälleberget utgöt mig oljoflodar;
Мениң басқан қәдәмлирим сериқ майға чөмүлгән; Йенимдики таш мән үчүн зәйтун май дәрияси болуп аққан;
7 Då jag utgick till stadsporten, och lät bereda mig mitt säte på gatone;
Шәһәр дәрвазисиға чиққан вақтимда, Кәң мәйданда орнум тәйярланғанда,
8 Då mig ynglingar sågo, och undstungo sig, och de gamle uppstodo för mig;
Яшлар мени көрүпла әйминип өзлирини чәткә алатти, Қерилар болса орнидин туратти,
9 Då de öfverste igen vände att tala, och lade sina hand på sin mun;
Шаһзадиләрму гәптин тохтап, Қоли билән ағзини етивалатти.
10 Då Förstarnas röst gömde sig undan, och deras tunga lådde vid deras gom.
Ақсүйәкләрму тиничлинип, Тилини таңлийиға чапливалатти.
11 Ty hvilkens öra mig hörde, den prisade mig saligan; och hvilkens öga mig såg, den vittnade om mig.
Қулақ сөзүмни аңлисила, маңа бәхит тиләйтти, Көз мени көрсила маңа яхши гувалиқ берәтти.
12 Förty jag halp den fattiga, som ropade, och den faderlösa, som ingen hjelpare hade.
Чүнки мән маңа һимайә бол дәп йелинған езилгүчиләрни, Панаһсиз қалған житим-йесирларниму қутқузуп тураттим.
13 Dens välsignelse, som förgås skulle, kom öfver mig; och jag tröstade enkones hjerta.
Һалак болай дегән киши маңа бәхит тиләйтти; Мән тул хотунниң көңлини шатландуруп нахша яңратқузаттим.
14 Rättfärdighet var min klädebonad, den iklädde jag såsom en kjortel; och min dom var min skrud.
Мән һәққанийлиқни тон қилип кийивалдим, У мени өз гәвдиси қилди. Адаләтлигим маңа йепинча һәм сәллә болған.
15 Jag var dens blindas öga, och dens haltas fot.
Мән корға көз болаттим, Токурға пут болаттим.
16 Jag var de fattigas fader, och hvilken sak jag icke visste, den utfrågade jag.
Йоқсулларға ата болаттим, Маңа натонуш кишиниң дәвасиниму тәкшүрүп чиқаттим.
17 Jag sönderslog dens orättfärdigas oxlatänder, och tog rofvet utu hans tänder.
Мән адаләтсизниң һиңгайған чишлирини чеқип ташлайттим, Олҗисини чишлиридин елип кетәттим.
18 Jag tänkte: Jag vill dö uti mitt näste, och göra mina dagar många såsom sand.
Һәм: «Мениң күнлирим қумдәк көп болуп, Өз угамда раһәт ичидә өлимән» дәйттим;
19 Min säd gick upp af vätsko, och dagg blef öfver min årsväxt.
Һәм: «Йилтизим суларғичә тартилип бариду, Шәбнәм пүтүн кечичә шехимға чаплишип ятиду;
20 Min härlighet förnyade sig för mig, och min båge förvandlade sig i mine hand.
Шөһритим һәрдайим мәндә йеңилинип туриду, Қолумдики оқяйим һәрдайим йеңи болуп туриду» дәйттим.
21 De hörde mig, och tigde; och vaktade uppå mitt råd.
Адәмләр маңа қулақ салатти, күтүп туратти; Несиһәтлирини аңлай дәп сүкүт ичидә туратти.
22 Efter min ord talade ingen mer, och mitt tal dröp på dem.
Мән гәп қилғандин кейин улар қайта гәп қилмайтти, Сөзлирим уларниң үстигә шәбнәм болуп чүшәтти.
23 De vaktade på mig såsom på regn, och uppgapade med munnen såsom efter aftonregn.
Улар ямғурларни күткәндәк мени күтәтти, Кишиләр [вақтида яққан] «кейинки ямғур»ни қарши алғандәк сөзлиримни ағзини ечип ичәтти!
24 Om jag log till dem, förläto de sig intet deruppå; och torde intet bedröfva mig.
Үмүтсизләнгинидә мән уларға қарап күлүмсирәйттим, Йүзүмдики нурни улар йәргә чүшурмәйтти.
25 När jag ville komma till deras handlingar, så måste jag sitta främst; och bodde såsom en Konung ibland krigsfolk, då jag hugsvalade dem som sorgfulle voro.
Мән уларға йолини таллап көрситип берәттим, Уларниң арисида каттиваш болуп олтираттим, Қошунлири арисида турған падишадәк яшайттим, Бирақ буниң билән матәм тутидиғанларға тәсәлли йәткүзгүчиму болаттим».

< Job 29 >