Job 28
1 Silfret hafver sin gång, och guldet sitt rum, der det verkas.
Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
2 Jern tager man utaf jordene, och utaf stenar smälter man koppar.
Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
3 På mörkret varder ju en tid ände, och finner ju någor på sistone det fördolda.
Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
4 Det springer ut en sådana bäck, att de, som bo deromkring, icke kunna gå deröfver till fots; han varder menniskomen allt för djup, och flyter sin kos.
Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
5 Man får ock eld nedan utu jordene; der dock ofvantill bröd växer.
Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
6 Man finner saphir på somlig rum, och jordklimpar, der guld är uti.
W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
7 Den stigen hafver ingen fogel kunnat, och intet gamsöga sett;
A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
8 De stolta barn hafva icke trampat honom, och intet lejon gångit deruppå.
Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
9 Bär man också handena på stenen, och grafver bergen omkull.
Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
10 Man grafver bäcker utu hällebergen, och allt det kosteligit är, ser ögat.
Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
11 Man förtager strömmom vattnet, och hafver fram i ljuset det derutinnan fördoldt är.
Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
12 Huru vill man nu vishet finna, och hvar är rummet till förståndighet?
Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?
13 Ingen vet hvar hon ligger; och varder icke funnen i de lefvandes lande.
Nie wie człowiek śmiertelny ceny jej, ani bywa znaleziona w ziemi żyjących.
14 Afgrundet säger: Hon är icke i mig; och hafvet säger: När mig är hon icke.
Przepaść mówi: Niemasz jej we mnie; i morze też powiada: Niemasz jej u mnie.
15 Man kan icke gifva der penningar före, ej heller silfver uppväga, till att betala henne med.
Nie dawają szczerego złota za nię; ani odważają srebra, za odmianę jej.
16 Hon räknas icke vid Ophiriskt guld, eller vid kostelig onich och saphir;
Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.
17 Guld och diamant kan icke liknas dervid, ej heller kan hon tillbytas för gyldene klenodier.
Nie porówna z nią złoto, ani kryształ, ani odmiana jej może być za klejnot złota szczerego.
18 Ramoth och Gabis aktar man intet; hon är högre aktad än perlor.
Koralów i pereł nie wspomina, bo nabycie mądrości kosztowniejsze jest nad perły.
19 Topats af Ethiopien varder icke lika skattad emot henne, och det renaste guld gäller icke deremot.
Nie zrówna z nią i szmaragd z ziemi etyjopskiej; ani za złoto najczystsze szacowana być może.
20 Hvadan kommer då visheten? Och hvar är rummet till förståndigheten?
Skądże tedy mądrość pochodzi? albo gdzie jest miejsce rozumu?
21 Hon är fördold för allas lefvandes ögon, och öfverskyld för foglarna under himmelen.
Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
22 Fördömelsen och döden säga: Vi hafve med vår öron hört hennes rykte.
Zginienie i śmierć rzekły: Uszyma swemi słyszałyśmy sławę jej.
23 Gud vet vägen dertill, och känner hennes rum.
Bóg sam rozumie drogę jej, a on wie miejsce jej.
24 Förty han ser jordenes ända, och skådar allt det under himmelen är;
Bo on na kończyny ziemi patrzy, a wszystko, co jest pod niebem, widzi.
25 Så att han gifver vädrena sina vigt, och vattnena sitt matt.
Wiatrom uczynił wagę, a wody odważył pod miarą.
26 Då han satte regnena ett mål före, och tordönenom och ljungeldenom sin väg,
On też prawo dżdżom postanowił, a drogę błyskawicom gromów.
27 Då såg han henne, och räknade henne; tillredde henne, och fann henne;
W ten czas ją widział, i głosił ją: zgotował ją, i doszedł jej.
28 Och sade till menniskona: Si, Herrans fruktan är vishet; och fly det onda är förståndighet.
Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.
