Job 28
1 Silfret hafver sin gång, och guldet sitt rum, der det verkas.
Olulu e si egwupụta ọlaọcha dị; ebe a na-anụcha ọlaedo dịkwa.
2 Jern tager man utaf jordene, och utaf stenar smälter man koppar.
E si nʼime ala ewepụta igwe, ọlanchara na-agbazepụta site nkume na-aghọ ọla.
3 På mörkret varder ju en tid ände, och finner ju någor på sistone det fördolda.
Mmadụ na-eme ka ọchịchịrị nwee ọgwụgwụ; ọ na-enyochapụta ihe dị ebe dị anya, na-achọ igwe nʼime oke ọchịchịrị.
4 Det springer ut en sådana bäck, att de, som bo deromkring, icke kunna gå deröfver till fots; han varder menniskomen allt för djup, och flyter sin kos.
Ọ na-egwu olulu nʼebe dị anya site nʼebe mmadụ bi, nʼebe ụkwụ mmadụ na-adịghị eru, nʼebe ahụ dị anya site nʼebe mmadụ bi ka ha na-akwụfegharị.
5 Man får ock eld nedan utu jordene; der dock ofvantill bröd växer.
Ala ahụ e si na ya enweta nri, abụrụla ihe e ji ọkụ gbanwee nʼokpuru ya.
6 Man finner saphir på somlig rum, och jordklimpar, der guld är uti.
Safaia bụ nkume dị oke ọnụahịa dị na nkume ya; aja ya nwekwara mkpụrụ ọlaedo.
7 Den stigen hafver ingen fogel kunnat, och intet gamsöga sett;
Ọ dịghị anụ ufe nke na-eri anụ maara ụzọ ahụ zoro ezo; anya agụ nkwọ ọbụla ahụtụbeghị ya.
8 De stolta barn hafva icke trampat honom, och intet lejon gångit deruppå.
Anụ ọhịa dị nganga anaghị azọnye ụkwụ nʼelu ya, ọdụm ọbụla adịghị awagharị nʼebe ahụ.
9 Bär man också handena på stenen, och grafver bergen omkull.
Ndị mmadụ na-eji aka na-etiwasị nkume ahụ na-enwu ọkụ mee ka mgbọrọgwụ ugwu ahụ pụta ìhè.
10 Man grafver bäcker utu hällebergen, och allt det kosteligit är, ser ögat.
Ha na-awapụta ọwa ụzọ nʼetiti nkume ahụ, anya ha na-ahụkwa akụnụba ya niile.
11 Man förtager strömmom vattnet, och hafver fram i ljuset det derutinnan fördoldt är.
Ha na-achọpụta isi mmiri niile ma meekwa ka ihe nzuzo pụta ìhè.
12 Huru vill man nu vishet finna, och hvar är rummet till förståndighet?
Ma olee ebe ka a ga-achọta amamihe? Olee kwa ebe nghọta bi?
13 Ingen vet hvar hon ligger; och varder icke funnen i de lefvandes lande.
Mmadụ apụghị ịghọta ọnụahịa ya, agaghị achọtakwa ya nʼala ndị dị ndụ.
14 Afgrundet säger: Hon är icke i mig; och hafvet säger: När mig är hon icke.
Ogbu mmiri na-asị, “Ọ dịghị nʼime m,” osimiri na-asị, “Ọ dịghị nʼaka m.”
15 Man kan icke gifva der penningar före, ej heller silfver uppväga, till att betala henne med.
A gaghị eji ọlaedo a nụchara nke ọma zụta ya, apụghị ịtụ ihe bụ ọnụahịa ya nʼọlaọcha.
16 Hon räknas icke vid Ophiriskt guld, eller vid kostelig onich och saphir;
A gaghị eji ọlaedo nke Ọfịa zụta ya, a gaghị ejikwa nkume dara oke ọnụahịa nke ọniks maọbụ safaia zụta ya,
17 Guld och diamant kan icke liknas dervid, ej heller kan hon tillbytas för gyldene klenodier.
A gaghị eji ọlaedo maọbụ kristal tụnyere ya, maọbụ iji ejiji ọlaedo nweta ya.
18 Ramoth och Gabis aktar man intet; hon är högre aktad än perlor.
Koral na jaspa erughị ihe a na-akpọtụ aha nʼebe ọ dị; ọnụahịa nke amamihe karịrị ọtụtụ rubi.
19 Topats af Ethiopien varder icke lika skattad emot henne, och det renaste guld gäller icke deremot.
A gaghị eji ọla topaazi nke Kush tụnyere ya; a pụghị iji ọlaedo a nụchara anụcha zụta ya.
20 Hvadan kommer då visheten? Och hvar är rummet till förståndigheten?
Olee ebe amamihe si abịa? Olee ebe nghọta bi?
21 Hon är fördold för allas lefvandes ögon, och öfverskyld för foglarna under himmelen.
E zoro ya ezo site nʼanya ihe niile dị ndụ, e kpuchikwara ya nye ọ bụladị anụ ufe nke eluigwe.
22 Fördömelsen och döden säga: Vi hafve med vår öron hört hennes rykte.
Mbibi na ọnwụ na-asị; “Naanị akụkọ ya ruru anyị ntị.”
23 Gud vet vägen dertill, och känner hennes rum.
Chineke ghọtara ụzọ ya, naanị ya makwara ebe obibi ya dị.
24 Förty han ser jordenes ända, och skådar allt det under himmelen är;
Nʼihi na ọ na-ahụ nsọtụ nke ụwa, na-ahụkwa ihe niile dị nʼokpuru eluigwe.
25 Så att han gifver vädrena sina vigt, och vattnena sitt matt.
Mgbe o hiwere ike nke ikuku, tụọkwa mmiri nʼihe ọtụtụ,
26 Då han satte regnena ett mål före, och tordönenom och ljungeldenom sin väg,
mgbe o nyere mmiri ozuzo iwu meekwa ụzọ nye egbe eluigwe na oke ikuku,
27 Då såg han henne, och räknade henne; tillredde henne, och fann henne;
mgbe ahụ, o lere amamihe anya, nyochasịa ya, meekwa ka o guzosie ike, ma nwapụtakwa ya.
28 Och sade till menniskona: Si, Herrans fruktan är vishet; och fly det onda är förståndighet.
Ọ sịrị mmadụ, “Ịtụ egwu Onyenwe anyị, nke ahụ bụ amamihe; ọzọ, ị sị nʼihe ọjọọ wezuga onwe bụ nghọta.”
