Job 28
1 Silfret hafver sin gång, och guldet sitt rum, der det verkas.
Gümüşün mədəni, Qızılın təmizlənmə yeri var.
2 Jern tager man utaf jordene, och utaf stenar smälter man koppar.
Dəmir torpaqdan çıxarılır, Mis daşlardan əridilərək alınır.
3 På mörkret varder ju en tid ände, och finner ju någor på sistone det fördolda.
İnsan qaranlığa son qoyur, Sonacan qatı qaranlıqda, zülmətdə filiz axtarır.
4 Det springer ut en sådana bäck, att de, som bo deromkring, icke kunna gå deröfver till fots; han varder menniskomen allt för djup, och flyter sin kos.
İnsan məskənlərindən uzaq bir çuxur açır, İnsan ayağı dəyməyən yerlərdə, İnsanlardan uzaqlarda ilişib yellənə-yellənə qalır.
5 Man får ock eld nedan utu jordene; der dock ofvantill bröd växer.
Torpaqdan çörək çıxır, Torpağın altı isə fırlanır, elə bil odlar yanır.
6 Man finner saphir på somlig rum, och jordklimpar, der guld är uti.
Qayalarından göy yaqut çıxır, Orada qızıl tozu da var.
7 Den stigen hafver ingen fogel kunnat, och intet gamsöga sett;
Oranın yolunu yırtıcı quşlar bilmir, Şahinin gözü oranı görməyib.
8 De stolta barn hafva icke trampat honom, och intet lejon gångit deruppå.
Ora məğrur heyvanların ayağı dəyməyib, Yırtıcı aslanlar oradan keçməyib.
9 Bär man också handena på stenen, och grafver bergen omkull.
Mədənçi əlini çaxmaq daşına uzadır, Dağları dibindən oynadır.
10 Man grafver bäcker utu hällebergen, och allt det kosteligit är, ser ögat.
Qayalardan yeraltı keçidlər açır, Gözləri müxtəlif qiymətli şeylərə baxır.
11 Man förtager strömmom vattnet, och hafver fram i ljuset det derutinnan fördoldt är.
Çayların mənbələrini bağlayır, Gizlini aşkara çıxarır.
12 Huru vill man nu vishet finna, och hvar är rummet till förståndighet?
Amma hikməti haradan tapmaq olar? Müdrikliyin yeri hanı?
13 Ingen vet hvar hon ligger; och varder icke funnen i de lefvandes lande.
İnsan onun qiymətini bilməz, Dirilər arasında ona rast gəlməz.
14 Afgrundet säger: Hon är icke i mig; och hafvet säger: När mig är hon icke.
Dərinliklər deyər: “Məndə yoxdur”, Dəniz deyər: “Yanımda yoxdur”.
15 Man kan icke gifva der penningar före, ej heller silfver uppväga, till att betala henne med.
Saf qızıl onu əvəz edə bilməz, Qiyməti gümüşlə ölçülməz.
16 Hon räknas icke vid Ophiriskt guld, eller vid kostelig onich och saphir;
Onu Ofir qızılı ilə qiymətləndirmək olmaz, Onu qiymətli damarlı əqiqlə, göy yaqutla dəyərləndirmək olmaz.
17 Guld och diamant kan icke liknas dervid, ej heller kan hon tillbytas för gyldene klenodier.
Nə qızıl, nə də gözəl cam ona tay deyil, Hikmət saf qızıl qablarla əvəz edilmir.
18 Ramoth och Gabis aktar man intet; hon är högre aktad än perlor.
Yanında mərcanın, büllurun adı çəkilməz, Hikmətin qiyməti yaqutdan artıqdır.
19 Topats af Ethiopien varder icke lika skattad emot henne, och det renaste guld gäller icke deremot.
Kuş topazı onun tayı deyil, Onun dəyəri saf qızılla ölçülməz.
20 Hvadan kommer då visheten? Och hvar är rummet till förståndigheten?
Bəs hikmət haradan gəlir? Müdrikliyin yeri hanı?
21 Hon är fördold för allas lefvandes ögon, och öfverskyld för foglarna under himmelen.
O bütün canlıların gözündən uzaqdır, Göydə uçan quşlardan belə, gizli qalır.
22 Fördömelsen och döden säga: Vi hafve med vår öron hört hennes rykte.
Həlak yeri ilə ölüm belə deyir: “Qulaqlarımız yalnız sorağını eşidir”.
23 Gud vet vägen dertill, och känner hennes rum.
Onun yolunu Allah dərk edir, Yerini yalnız O bilir.
24 Förty han ser jordenes ända, och skådar allt det under himmelen är;
Çünki yer üzünün ucqarlarına qədər baxır, Göylərin altındakı hər şeyi görür.
25 Så att han gifver vädrena sina vigt, och vattnena sitt matt.
Küləyin gücünü təyin edəndə, Suları ölçəndə,
26 Då han satte regnena ett mål före, och tordönenom och ljungeldenom sin väg,
Yağışa qanun qoyanda, Şimşəyə yol açanda
27 Då såg han henne, och räknade henne; tillredde henne, och fann henne;
Hikmətə baxıb qiymət qoydu, Onu bərqərar edib araşdırdı.
28 Och sade till menniskona: Si, Herrans fruktan är vishet; och fly det onda är förståndighet.
İnsana dedi: “Rəbb qorxusu hikmətdir, Pislikdən çəkinmək müdriklikdir”».
