Job 2
1 Det begaf sig på en dag, då Guds barn kommo, och trädde fram för Herran, att Satan ock kom med dem, och trädde fram för Herran.
A I kekahi la hoi i hele na keiki a ke Akua e hoike ia lakou iho imua o Iehova, o Satana hoi kekahi i hele mai iwaena o lakou e hoike ia ia iho imua o Iehova.
2 Då sade Herren till Satan: Hvadan kommer du? Satan svarade Herranom, och sade: Jag hafver farit genom landet allt omkring.
Olelo mai la o Iehova ia Satana, Nohea oe i hele mai nei? Olelo aku la o Satana ia Iehova, i aku la, Mai ka auwana ana ma ka honua, a mai ka hele ana io ia nei malaila.
3 Herren sade till Satan: Hafver du icke gifvit akt på min tjenare Job? Ty hans like är icke i landena, from och rättfärdig, gudfruktig, och flyr det onda, och står ännu i sine fromhet; och du eggade mig, att jag utan sak hafver förderfvat honom.
Olelo mai la o Iehova ia Satana, Ua noonoo pono anei oe i ka'u kauwa ia Ioba, aohe ona like ma ka honua, he kanaka pono a me ka pololei, ua makau i ke Akua, a ua hookaaokoa i ka hewa? A i keia wa ke hoopaa iho nei ma kona pono, aka, ua koi mai oe ia'u e ku e ia ia, e pepehi hala ole ia ia.
4 Satan svarade Herranom, och sade: Hud för hud, och allt det en man hafver, låter han för sitt lif.
A olelo aku ia o Satana ia Iehova, i aka ia, He ili no ka ili, o ka mea a pau a ke kanaka, oia kana e haawi aku ai no kona ola.
5 Men räck ut dina hand, och kom vid hans ben och kött; det gäller, han skall välsigna dig i ansigtet.
Aka, e kikoo aku oe i kou lima ano, a e hoopa aku i kona iwi a me kona io, a e hoino no oia ia oe imua o kou maka.
6 Herren sade till, Satan: Si, han vare i dine hand; dock skona hans lif.
Olelo mai la o Iehova ia Satana, Aia no ia iloko o kou lima; e malama no nae oe i kona ola.
7 Då for Satan ut ifrå Herrans ansigte, och slog Job med ond sår, ifrå hans fotablad upp till hans hjessa.
A hele aku la o Satana mai ke alo aku o Iehova, a hahau aku la oia ia Ioba i na mai hehee ehaeha, mai ka poho o kona wawae a kona piko poo.
8 Och han tog ett stycke af en potto, och skrapade af sig dermed, och satt i asko.
A lawe aku la ia i ka apana ipu lepo, a wauwau ia ia iho me ia; a noho iho la ia iloko o ka Iehuahi.
9 Och hans hustru sade till honom: Står du ännu i dine fromhet? Välsigna Gud, och dö.
Alaila olelo mai la kana wahine ia ia, Ke hoopaa nei anei oe ano ma kou pono? E hoino aku i ke Akua a make iho.
10 Men han sade till henne: Du talar såsom de dåraktiga qvinnor tala. Hafve vi fått godt af Gudi, skole vi ock icke anamma det onda? Uti allt detta syndade Job icke med sina läppar.
Aka, i aku la oia ia ia, Ke olelo mai nei oe e like me ka olelo a kekahi o na wahine naaupo. Eia, e loaa anei ia kakou ka maikai mai ke Akua mai, aole anei e loaa ia kakou ka ino kekahi? Ma keia mea a pao, aole o Ioba i hewa me kona mau lehelehe.
11 Då nu tre Jobs vänner hörde all den olycka, som öfver honom kommen var, kommo de hvar af sin stad: Eliphas af Thema, Bildad af Suah, och Zophar af Naema; ty de vordo öfverens, att de skulle komma och ömka sig öfver honom, och trösta honom.
A Iohe na makamaka ekolu o Ioba i keia ino i hiki mai maluna ona, hele mai kela mea keia mea mai kona wahi mai; o Elipaza no Temana, a o Biledada no Suha, a o Zopara no Naama: no ka mea, ua kuka pu lakou e halawai e uwe pu me ia a e hooluolu ia ia.
12 Och då de upphofvo sin ögon långt ifrå, kände de honom intet; och upphofvo sina röst, och greto, och hvardera ref sin kläder sönder, och kastade jord på sin hufvud upp åt himmelen;
A nana ao la ko lakou mau maka iluna mai kahi mamao aku, aole hikou i ike ia ia, a hookiekie ae la lakou i ko lakou leo iluna, a auwe iho la; a haehae lakou o kela mea keia mea i kona aahu, a lulu i ka lepo maluna o ko lakou poo ma ka lani.
13 Och såto med honom på jordene i sju dagar och sju nätter, och talade intet med honom; ty de sågo, att hans sveda var ganska stor.
A noho pu iho lakou me ia ma ka lepo i na la ehiku a me na po ehiko, aole hoi i olelo iki aku kekahi o lakou ia ia: no ka mea, ike no lakou, ua nui loa kona ehaeha.
