Job 16
1 Job svarade, och sade:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Jag hafver sådana ofta hört; I ären alle arme hugsvalare.
«Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
3 När vilja dock dessa lösa ord hafva en ända? Eller hvad fattas dig, att du så svarar?
Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
4 Jag kunde ock väl tala såsom I; jag ville att edor själ vore i mine själs stad; jag ville ock finna ord emot eder, och så rista mitt hufvud öfver eder.
Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
5 Jag ville styrka eder med munnen, och tala af sinnet med mina läppar.
Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
6 Men om jag än talar, så skonar min svede mig dock intet; låter jag ock blifvat, så går han dock intet ifrå mig.
Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
7 Men nu gör han mig vedermödo, och förstörer all min ledamot.
Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
8 Han hafver mig gjort skrynkotan, och vittnar emot mig; och min motståndare hafver sig upp emot mig, och svarar emot mig.
Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
9 Hans vrede sliter mig, och den som är mig vred, biter samman tänderna öfver mig; min motståndare ser hvasst med sin ögon på mig.
Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
10 De gapa med sin mun emot mig, och hafva hånliga slagit mig vid mitt kindben; de hafva tillhopa släckt sin harm på mig.
Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
11 Gud hafver öfvergifvit mig dem orättfärdiga, och låtit mig komma i de ogudaktigas händer.
Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
12 Jag var rik, men han hafver mig gjort till intet; han hafver tagit mig vid halsen, och sönderslitit mig, och uppsatt mig sig till ett mål.
Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
13 Han hafver kringhvärft mig med sina skyttor; han hafver sargat mina njurar, och intet skonat; han hafver utgjutit min galla på jordena.
Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
14 Han hafver gjort mig ett sår öfver det andra; han hafver öfverfallit mig såsom en kämpe.
Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
15 Jag hafver sömmat en säck på mina hud, och hafver lagt mitt horn i mull.
Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
16 Mitt ansigte är svullet af gråt, och min ögonlock äro vorden mörk;
Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
17 Ändock att ingen orättfärdighet är i mine hand, och min bön är ren.
Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
18 Ack jord! öfvertäck icke mitt blod, och mitt rop hafve intet rum.
Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
19 Och si nu, mitt vittne är i himmelen, och den mig känner är i höjdene.
Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
20 Mine vänner äro mine begabbare; mitt öga fäller tårar till Gud.
Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
21 Om en man kunde gå till rätta med Gud, såsom menniskors barn med sin nästa.
Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
22 Men de förelagda år äro komne; och jag går den vägen bort, den jag aldrig igen kommer.
Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
