Job 15
1 Då svarade Eliphas af Thema, och sade:
A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
2 Skall en vis man tala så i vädret, och uppfylla sin buk med väder?
Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?
3 Du straffar med onyttigom ordom, och ditt tal kommer intet till gagns.
Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?
4 Du hafver bortkastat räddhågan, och talar förakteliga för Gudi;
Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.
5 Ty så lärer din ondska din mun, och du hafver utvalt ena skalkatungo.
Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,
6 Din mun skall fördöma dig, och icke jag; dina läppar skola svara dig.
Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.
7 Äst du den första menniska, som född är? Äst du för all berg aflader?
Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?
8 Hafver du hört Guds hemliga råd? Och är sjelfva visdomen ringare än du?
Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?
9 Hvad vetst du, det vi icke vete? Hvad förstår du, det som icke är när oss?
Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?
10 Gråhårote och gamle äro när oss, som länger hafva lefvat än dine fäder.
I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.
11 Skulle Guds hugsvalelse så ringa aktas för dig? Men du hafver något hemligit stycke när dig.
I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?
12 Hvad tager ditt hjerta före? Hvi ser du så stolt ut?
Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?
13 Hvi sätter ditt sinne sig emot Gud, att du låter sådana ord gå af dinom mun?
Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?
14 Hvad är en menniska, att hon skulle vara ren; och att han skulle vara rättfärdig, som af qvinno född är?
Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?
15 Si, ibland hans helga är ingen ostraffelig, och himlarna äro icke rene för honom.
Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.
16 Huru mycket mer menniskan, som är stygg och ond; den der orättfärdighetena dricker såsom vatten?
Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.
17 Jag vill visa dig det, hör mig; jag vill förtälja dig, hvad jag sett hafver;
Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,
18 Hvad de vise sagt hafva, och för deras fader icke hafver fördoldt varit;
Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;
19 Hvilkom allena landet gifvet är, så att ingen främmande må gå ibland dem.
Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.
20 En ogudaktig bäfvar i alla sina lifsdagar, och enom tyrann är hans åratal fördoldt.
Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.
21 Hvad han hörer, det förskräcker honom; och ändå att frid är, så hafver han dock den sorg, att han skall förderfvas.
Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.
22 Han tror icke, att han skall kunna undfly olyckona, och förmodar sig alltid svärdet.
Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.
23 När han far ut hit och dit efter sin näring, så tycker honom att hans olyckos tid är för handene.
Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.
24 Ångest och nöd förskräcka honom, och slå honom ned, såsom en Konung med enom här;
Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.
25 Ty han hafver utsträckt sina hand emot Gud, och emot den Allsmägtiga förstärkt sig.
Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.
26 Han löper med hufvudet emot honom, och står halsstyf emot honom.
Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.
27 Han hafver upphäfvit sig emot honom, och satt sig hårdt emot honom.
Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.
28 Men han skall bo i nederslagna städer, der inga hus äro; utan ligga i enom hop.
I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.
29 Han skall icke varda rik, och hans gods skall icke förökas; och skall icke utspridas i landena.
Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.
30 Han skall icke undfly olycko; eldslågen skall förtorka hans grenar; och skall varda borttagen af hans muns anda.
Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.
31 Han är så bedragen, att han icke tror att det skall varda värre med honom.
Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.
32 Han får en ända, när honom obeqvämt är; och hans gren skall icke grönskas.
Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.
33 Han varder afhemtad såsom en omogen drufva af vinträt, och såsom ett oljoträ bortfaller sitt blomster.
Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.
34 Ty de skrymtares församling skall blifva ensam, och elden skall förtära hans hus, som gåfvor tager.
Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.
35 Han anar olycko, och föder vedermödo; och deras buk bär list fram.
Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.
