Job 13
1 Si, allt detta hafver mitt öga sett, och mitt öra hört, och hafver det förstått.
Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.
2 Det I veten, det vet jag ock, och är intet ringare än I;
Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.
3 Dock vill jag tala om den Allsmägtiga, och hafver vilja till att träta med Gud.
Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.
4 Ty I uttyden det falskeliga, och ären alle onyttige läkare.
Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.
5 Ack! att I kunden tiga, så vorden I vise.
Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.
6 Hörer dock mitt straff, och akter på sakena, der jag talar om.
Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.
7 Viljen I försvara Gud med orätt; och för honom bruka svek?
Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?
8 Viljen I anse hans person? Viljen I gifva eder i försvar för Gud?
Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?
9 Skall det ock blifva eder väl gångandes, då han skall döma eder? Menen I, att I skolen gäcka honom, såsom man gäckar ena mennisko?
Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?
10 Han varder eder straffandes, om I hemliga ansen personen.
Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.
11 Månn han icke förskräcka eder, när han kommer fram? Och hans fruktan varder fallandes öfver eder.
Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?
12 Edor åminnelse varder liknad vid asko, och edra rygger skola vara såsom en lerhop.
Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.
13 Tiger för mig, att jag må tala; det skall icke fela för mig.
Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.
14 Hvi skall jag bita mitt kött med mina tänder, och sätta mina själ i mina händer?
Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?
15 Si, han varder mig dock dräpandes, och jag kan icke afbidat; dock vill jag straffa mina vägar för honom.
Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.
16 Han blifver ju min helsa; ty ingen skrymtare kommer för honom.
Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.
17 Hörer mitt tal, och min uttydelse för edor öron.
Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.
18 Si, jag hafver allaredo sagt domen af; jag vet, att jag varder rättfärdig.
Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.
19 Ho är den som vill gå till rätta med mig? Men nu måste jag tiga, och förgås.
Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.
20 Tveggehanda gör mig icke; så vill jag icke gömma mig bort för dig.
Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.
21 Låt dina hand vara långt ifrå mig, och din förskräckelse förskräcke mig icke.
Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.
22 Kalla mig, och jag vill svara dig; eller jag vill tala, och svara du mig.
Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.
23 Huru många äro mina missgerningar och synder? Låt mig få veta min öfverträdelse och synder.
Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.
24 Hvi fördöljer du ditt ansigte, och håller mig för din fienda?
Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?
25 Vill du så hård vara emot ett flygande löf; och förfölja ett torrt halmstrå?
Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?
26 Ty du tillskrifver mig bedröfvelse, och vill förderfva mig för mins ungdoms synders skull.
Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.
27 Du hafver satt min fot i en stock, och gifver akt på alla mina stigar, och ser på all min fotspår;
Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,
28 Jag, som dock förgås som ett ruttet as, och som ett kläde, det ätet varder af mal.
En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.
