Jakobsbrevet 5
1 Nu väl, I rike, gråter, och tjuter öfver edor uselhet, som eder öfverkomma skall.
เห ธนวนฺต: , ยูยมฺ อิทานีํ ศฺฤณุต ยุษฺมาภิราคมิษฺยตฺเกฺลศเหโต: กฺรนฺทฺยตำ วิลปฺยตาญฺจฯ
2 Edre rikedomar äro förruttnade; edor kläder äro uppäten af mal.
ยุษฺมากํ ทฺรวิณํ ชีรฺณํ กีฏภุกฺตา: สุเจลกา: ฯ
3 Edart guld och silfver är förrostadt, och deras rost skall vara eder till vittnesbörd, och skall uppäta edart kött såsom en eld. I hafven församlat eder ägodelar i yttersta dagarna.
กนกํ รชตญฺจาปิ วิกฺฤตึ ปฺรคมิษฺยติ, ตตฺกลงฺกศฺจ ยุษฺมากํ ปาปํ ปฺรมาณยิษฺยติ, หุตาศวจฺจ ยุษฺมากํ ปิศิตํ ขาทยิษฺยติฯ อิตฺถมฺ อนฺติมฆเสฺรษุ ยุษฺมาภิ: สญฺจิตํ ธนํฯ
4 Si, arbetarenas lön, som edart land afbergat hafva, hvilken I dem svikliga ifrå haft hafven, ropar; och deras rop, som afbergade, är inkommet i Herrans Zebaoths öron.
ปศฺยต ไย: กฺฤษีวไล รฺยุษฺมากํ ศสฺยานิ ฉินฺนานิ เตโภฺย ยุษฺมาภิ รฺยทฺ เวตนํ ฉินฺนํ ตทฺ อุจฺไจ รฺธฺวนึ กโรติ เตษำ ศสฺยจฺเฉทกานามฺ อารฺตฺตราว: เสนาปเต: ปรเมศฺวรสฺย กรฺณกุหรํ ปฺรวิษฺฏ: ฯ
5 I hafven lefvat i kräselighet på jordene, och haft edra vällust, och uppfödt edor hjerta, såsom på en slagtedag.
ยูยํ ปฺฤถิวฺยำ สุขโภคํ กามุกตาญฺจาริตวนฺต: , มหาโภชสฺย ทิน อิว นิชานฺต: กรณานิ ปริตรฺปิตวนฺตศฺจฯ
6 I hafven dömt och dödat den rättfärdiga, och han hafver eder intet emotståndit.
อปรญฺจ ยุษฺมาภิ รฺธารฺมฺมิกสฺย ทณฺฑาชฺญา หตฺยา จาการิ ตถาปิ ส ยุษฺมานฺ น ปฺรติรุทฺธวานฺฯ
7 Så varer nu tålige, käre bröder, intill Herrans tillkommelse. Si, åkermannen väntar efter den kosteliga jordenes frukt, tåleliga bidandes, så länge han får ett morgonregn och aftonregn.
เห ภฺราตร: , ยูยํ ปฺรโภราคมนํ ยาวทฺ ไธรฺยฺยมาลมฺพธฺวํฯ ปศฺยต กฺฤษิวโล ภูเม รฺพหุมูลฺยํ ผลํ ปฺรตีกฺษมาโณ ยาวตฺ ปฺรถมมฺ อนฺติมญฺจ วฺฤษฺฏิชลํ น ปฺราปฺโนติ ตาวทฺ ไธรฺยฺยมฺ อาลมฺพเตฯ
8 Så varer ock I tålige, och styrker edor hjerta; ty Herrans tillkommelse är när.
ยูยมปิ ไธรฺยฺยมาลมฺพฺย สฺวานฺต: กรณานิ สฺถิรีกุรุต, ยต: ปฺรโภรุปสฺถิติ: สมีปวรฺตฺตินฺยภวตฺฯ
9 Sucker icke, käre bröder, emot hvarannan, på det I icke varden fördömde. Si, domaren är för dörrene.
เห ภฺราตร: , ยูยํ ยทฺ ทณฺฑฺยา น ภเวต ตทรฺถํ ปรสฺปรํ น คฺลายต, ปศฺยต วิจารยิตา ทฺวารสมีเป ติษฺฐติฯ
10 Tager, mine bröder, Propheterna för efterdömelse, till bedröfvelse och tålamod, hvilke talat hafva i Herrans Namn.
เห มม ภฺราตร: , เย ภวิษฺยทฺวาทิน: ปฺรโภ รฺนามฺนา ภาษิตวนฺตสฺตานฺ ยูยํ ทุ: ขสหนสฺย ไธรฺยฺยสฺย จ ทฺฤษฺฏานฺตานฺ ชานีตฯ
11 Si, vi hålle dem saliga, som lidit hafva. Jobs tålamod hafven I hört, och Herrans ända hafven I sett; ty Herren är barmhertig, och en förbarmare.
ปศฺยต ไธรฺยฺยศีลา อสฺมาภิ รฺธนฺยา อุจฺยนฺเตฯ อายูโพ ไธรฺยฺยํ ยุษฺมาภิรศฺราวิ ปฺรโภ: ปริณามศฺจาทรฺศิ ยต: ปฺรภุ รฺพหุกฺฤป: สกรุณศฺจาสฺติฯ
12 Öfver all ting, mine bröder, svärjer icke, hvarken vid himmelen, eller vid jordena, eller någon annan ed. Men edor ord skola vara: Ja, ja, Nej, nej; på det I icke skolen falla uti skrymteri.
เห ภฺราตร: วิเศษต อิทํ วทามิ สฺวรฺคสฺย วา ปฺฤถิวฺยา วานฺยวสฺตุโน นาม คฺฤหีตฺวา ยุษฺมาภิ: โก'ปิ ศปโถ น กฺริยตำ, กินฺตุ ยถา ทณฺฑฺยา น ภวต ตทรฺถํ ยุษฺมากํ ตไถว ตนฺนหิ เจติวากฺยํ ยเถษฺฏํ ภวตุฯ
13 Lider någor ibland eder bedröfvelse; han bedje. Är någor vid godt mod, han sjunge psalmer.
ยุษฺมากํ กศฺจิทฺ ทุ: ขี ภวติ? ส ปฺรารฺถนำ กโรตุฯ กศฺจิทฺ วานนฺทิโต ภวติ? ส คีตํ คายตุฯ
14 Är någor sjuk ibland eder, han kalle till sig Presterna i församlingene, och låte dem bedja öfver sig, och smörja med oljo uti Herrans Namn.
ยุษฺมากํ กศฺจิตฺ ปีฑิโต 'สฺติ? ส สมิเต: ปฺราจีนานฺ อาหฺวาตุ เต จ ปโภ รฺนามฺนา ตํ ไตเลนาภิษิจฺย ตสฺย กฺฤเต ปฺรารฺถนำ กุรฺวฺวนฺตุฯ
15 Och trones bön skall hjelpa den sjuka, och Herren upprättar honom; och om han är stadd i synder, varda de honom förlåtna.
ตสฺมาทฺ วิศฺวาสชาตปฺรารฺถนยา ส โรคี รกฺษำ ยาสฺยติ ปฺรภุศฺจ ตมฺ อุตฺถาปยิษฺยติ ยทิ จ กฺฤตปาโป ภเวตฺ ตรฺหิ ส ตํ กฺษมิษฺยเตฯ
16 Bekänner inbördes synderna, den ene dem andra, och beder för eder inbördes, att I helbregda varden; ty ens rättfärdigs mans bön förmår mycket, der hon allvar är.
ยูยํ ปรสฺปรมฺ อปราธานฺ องฺคีกุรุธฺวมฺ อาโรคฺยปฺราปฺตฺยรฺถญฺไจกชโน 'นฺยสฺย กฺฤเต ปฺรารฺถนำ กโรตุ ธารฺมฺมิกสฺย สยตฺนา ปฺรารฺถนา พหุศกฺติวิศิษฺฏา ภวติฯ
17 Elias var en menniska såsom vi, och han bad ena bön, att det icke skulle regna; och det regnade ock intet på jordena, i tre år och sex månader.
ย เอลิโย วยมิว สุขทุ: ขโภคี มรฺตฺตฺย อาสีตฺ ส ปฺรารฺถนยานาวฺฤษฺฏึ ยาจิตวานฺ เตน เทเศ สารฺทฺธวตฺสรตฺรยํ ยาวทฺ วฺฤษฺฏิ รฺน พภูวฯ
18 Och bad åter, och himmelen gaf regn, och jorden bar sin frukt.
ปศฺจาตฺ เตน ปุน: ปฺรารฺถนายำ กฺฤตายามฺ อากาศโสฺตยานฺยวรฺษีตฺ ปฺฤถิวี จ สฺวผลานิ ปฺราโรหยตฺฯ
19 Käre bröder, om någor ibland eder fore vill ifrå sanningen, och någor omvände honom;
เห ภฺราตร: , ยุษฺมากํ กสฺมึศฺจิตฺ สตฺยมตาทฺ ภฺรษฺเฏ ยทิ กศฺจิตฺ ตํ ปราวรฺตฺตยติ
20 Han skall veta, att den der omvänder en syndare af hans vägars villo, han frälsar ena själ ifrå döden, och skyler all öfverträdelse.
ตรฺหิ โย ชน: ปาปินํ วิปถภฺรมณาตฺ ปราวรฺตฺตยติ ส ตสฺยาตฺมานํ มฺฤตฺยุต อุทฺธริษฺยติ พหุปาปานฺยาวริษฺยติ เจติ ชานาตุฯ
