< Zaburi 82 >

1 Mungu amesimama katika kusanyiko la mbinguni; katikati ya miungu anahukumu.
Asaf'ın mezmuru Tanrı yerini aldı tanrısal kurulda, Yargısını açıklıyor ilahların ortasında:
2 Hata lini mtahukumu bila haki na kuonesha upendeleo kwa waovu? (Selah)
“Ne zamana dek haksız karar verecek, Kötüleri kayıracaksınız? (Sela)
3 Wateteeni maskini na yatima; dumisheni haki kwa aliyetaabishwa na fukara.
Zayıfın, öksüzün davasını savunun, Mazlumun, yoksulun hakkını arayın.
4 Muokoeni maskini na muhitaji; watoeni mkononi mwa waovu.
Zayıfı, düşkünü kurtarın, Onları kötülerin elinden özgür kılın.”
5 Hawajui wala hawaelewi; hutembea gizani; misingi yote ya nchi imebomoka.
Bilmiyor, anlamıyorlar, Karanlıkta dolaşıyorlar. Yeryüzünün temelleri sarsılıyor.
6 Mimi nilisema, “Ninyi ni miungu, na ninyi nyote wana wa Mungu aliye Juu.
“‘Siz ilahlarsınız’ diyorum, ‘Yüceler Yücesi'nin oğullarısınız hepiniz!’
7 Hata hivyo mtakufa kama wanadamu na mtaanguka kama mmoja wa wakuu.”
Yine de insanlar gibi öleceksiniz, Sıradan bir önder gibi düşeceksiniz!”
8 Uinuke, Ee Mungu, uihukumu nchi, maana unaurithi katika mataifa yote.
Kalk, ey Tanrı, yargıla yeryüzünü! Çünkü bütün uluslar senindir.

< Zaburi 82 >