< Zaburi 108 >

1 Ee Mungu, moyo wangu u thabiti; nitaimba, naam, nitaimba sifa pia kwa moyo mkuu.
Canticum Psalmi David. Paratum cor meum Deus, paratum cor meum: cantabo, et psallam in gloria mea.
2 Amka, kinanda na kinubi; nitaamka alfajiri.
Exurge gloria mea, exurge psalterium, et cithara: exurgam diluculo.
3 Nitakushukuru wewe, Yahwe, kati ya watu; nitakuimbia sifa kati ya mataifa.
Confitebor tibi in populis Domine: et psallam tibi in nationibus.
4 Kwa maana uaminifu wa agano lako ni mkuu juu ya mbingu; na uaminifu wako wafika mawinguni.
Quia magna est super caelos misericordia tua: et usque ad nubes veritas tua:
5 Ee Mungu, uinuliwe, juu ya mbingu, na utukufu wako utukuke juu ya nchi.
Exaltare super caelos Deus, et super omnem terram gloria tua:
6 Ili kwamba wale uwapendao waokolewe, utuokoe sisi kwa mkono wako wa kuume na unijibu.
ut liberentur dilecti tui. Salvum fac dextera tua, et exaudi me:
7 Mungu ameongea katika utakatifu wake; “Nitashangilia; nitaigawanya Shekemu na nitalipima bonde la Sukothi.
Deus locutus est in sancto suo: Exultabo, et dividam Sichimam, et convallem tabernaculorum dimetiar.
8 Gileadi ni yangu, na manase ni yangu; Ephraimu ni nguvu ya kichwa changu; Yuda ni fimbo yangu ya kifalme.
Meus est Galaad, et meus est Manasses: et Ephraim susceptio capitis mei. Iuda rex meus:
9 Moabu ni bakuli langu la kunawia; nitatupa kiatu changu juu ya Edomu; nitapaza sauti katika ushindi kwa ajili ya Filisti.
Moab lebes spei meae. In Idumaeam extendam calceamentum meum: mihi alienigenae amici facti sunt.
10 Ni nani atakaye nipeleka kwenye mji imara? Ni nani atakayeniongoza mpaka Edomu?”
Quis deducet me in civitatem munitam? quis deducet me usque in Idumaeam?
11 Ee Mungu, sio wewe uliyetukataa? Hauendi vitani na jeshi letu.
Nonne tu Deus, qui repulisti nos, et non exibis Deus in virtutibus nostris?
12 Utupe msaada dhidi ya adui yetu, maana msaada wa wanadamu ni bure.
Da nobis auxilium de tribulatione: quia vana salus hominis.
13 Tutashinda kwa msaada wa Mungu; atawakanyaga kwa adui zetu.
In Deo faciemus virtutem: et ipse ad nihilum deducet inimicos nostros.

< Zaburi 108 >