Maombolezo 5
1 Kumbuka, Yahweh, yaliyo tutokea na uone aibu yetu.
Gedenk toch, Jahweh, wat wij verduren, Zie toe, en aanschouw onze smaad:
2 Urithi wetu umegeuziwa kwa wageni; nyumba zetu kwa wageni.
Ons erfdeel is aan anderen vervallen, Onze huizen aan vreemden.
3 Tumekuwa yatima, bila baba, na mama zetu ni kama wajane.
Wezen zijn wij, vaderloos, Als weduwen zijn onze moeders;
4 Lazima tulipe fedha kwa maji tunayo kunywa, na tulipe fedha kupata mbao zetu.
Ons water drinken wij voor geld, Wij moeten ons eigen hout betalen.
5 Hao wanakuja kwetu wamekaribia nyuma yetu; tumechoka na hatuwezi pata mapumziko.
Voortgezweept, met het juk om de hals, Uitgeput, maar men gunt ons geen rust!
6 Tumejitoa kwa Misri na kwa Assiria tupate chakula cha kutosha.
Naar Egypte steken wij de handen uit, Naar Assjoer om brood!
7 Baba zetu walifanya dhambi, na hawapo tena, na tumebeba dhambi zao.
Onze vaderen hebben gezondigd: zij zijn niet meer, Wij dragen hun schuld:
8 Watumwa walitutawala, na hakuna wa kutuokoa na mikono yao.
Slaven zijn onze heersers, En niemand, die ons uit hun handen verlost.
9 Tunapata mkate wetu pale tunapo hatarisha maisha, kwasababu ya upanga wa nyikani.
Met gevaar voor ons leven halen wij brood, Voor het dreigende zwaard der woestijn;
10 Ngozi zetu zimekuwa na moto kama jiko kwasababu ya joto la njaa.
Onze huid is heet als een oven, Door de koorts van de honger.
11 Wanawake wanabakwa Sayuni, na mabikra katika mji wa Yuda.
De vrouwen worden in Sion onteerd, De maagden in de steden van Juda;
12 Watoto wa mfalme wamenyongwa na mikono yao, na hakuna heshima inayoonyeshwa kwa wazee.
Vorsten door hen opgehangen, Geen oudsten gespaard.
13 Wanaume vijana wanalizimishwa kusaga mbegu kwa jiwe la kusagia, na wavulana wanajikwa chini ya vifurushi vya kuni.
De jongens moeten de molensteen torsen, De knapen bezwijken onder het hout;
14 Wazee wameacha lango la mji, na vijana wameacha miziki.
Geen grijsaards meer in de poorten, Geen jonge mannen meer met hun lier.
15 Furaha ya moyo imekoma na kucheza kwetu kumegeuka kilio.
Geen blijdschap meer voor ons hart, Onze reidans veranderd in rouw,
16 Taji limeanguka kichwani mwetu; ole wetu, kwa kuwa tumetenda dhambi!
Gevallen de kroon van ons hoofd: Wee onzer, wij hebben gezondigd!
17 Kwa kuwa moyo wetu umekuwa unaumwa, na machozi yetu ya fifia, kwa vitu hivi macho yetu yanafifia
Hierom is ons hart verslagen, Staan onze ogen zo dof:
18 maana Mlima Sayuni umelala ukiwa, mbwa wa mitaani wacheza juu yake.
Om de Sionsberg, die ligt verlaten, Waar enkel jakhalzen lopen.
19 Lakini wewe, Yahweh, unatawala milele, na utaketi katika kiti chako cha enzi vizazi na vizazi. Kwanini unatusahau milele?
Maar Gij zetelt in eeuwigheid, Jahweh; Uw troon van geslacht tot geslacht!
20 Kwanini unatutelekeza kwa siku nyingi?
Waarom zoudt Gij ons dan altijd vergeten, Ten einde toe ons verlaten?
21 Turejeshe kwako, Yahweh, na sisi tutarejea. Fanya upya siku zetu kama zilivyo kuwa hapo zamani -
Ach Jahweh, breng ons tot U terug: wij willen bekeren; Maak onze dagen weer als voorheen!
22 vinginevyo labda uwe umetukataa na una hasira kwetu kupita kiasi.
Neen, Gij hebt ons niet voor immer verworpen, Gij blijft op ons niet zo hevig verbolgen!
