Ufunuo 4
1 Baada ya mambo hayo nilitazama, nami nikaona mbele yangu mlango uliokuwa wazi mbinguni. Nayo ile sauti niliyokuwa nimeisikia hapo mwanzo ikisema nami kama tarumbeta ikasema, “Njoo, huku, nami nitakuonyesha yale ambayo hayana budi kutokea baada ya haya.”
Te phoeiah he he ka hmuh. Vaan ah thohka a ong coeng ke. Te vaengah ol lamhma loh olueng bangla ka taengah a thui te ka yaak. “He la ha luei hang lamtah hekah phoeiah aka thoeng ham a kuek te nang kan tueng eh?,” a ti.
2 Ghafula nilikuwa katika Roho, na hapo mbele yangu kilikuwepo kiti cha enzi mbinguni, kikiwa kimekaliwa na mtu.
Mueihla neh tlek ka om vaengah vaan ah ngolkhoel tarha ana hol tih te ngolkhoel dongah pakhat ana ngol.
3 Aliyekuwa amekikalia alikuwa anaonekana kama yaspi na akiki. Kukizunguka kile kiti cha enzi palikuwa na upinde wa mvua ulioonekana kama zumaridi.
Te vaengah ka ngol tah a suisak te maihae lung neh lungling phek ni. Ngolkhoel te khaw lungsen suisak phek la tampacung pat om.
4 Kukizunguka hicho kiti cha enzi palikuwa na viti vingine vya enzi ishirini na vinne, na juu ya hivyo viti walikuwa wameketi wazee ishirini na wanne. Walivaa mavazi meupe, na walikuwa na taji za dhahabu vichwani mwao.
Ngolkhoel te ngolkhoel pakul pali pat om bal. Ngolkhoel pakul pali dongah patong pakul pali ngol tih himbai bok neh khuk uh. A lu te sui rhuisam neh a khuem thil uh.
5 Kwenye kile kiti cha enzi palikuwa panatoka miali ya umeme wa radi, ngurumo na sauti za radi. Mbele ya kiti cha enzi, taa saba zilikuwa zinawaka. Hizi ndizo roho saba za Mungu.
Ngolkhoel lamkah khophaa neh rhaek ol te khaw ha thoeng. Te vaengah ngolkhoel hmaikah hmaiim parhih tah hmai vang. Te tah Pathen kah Mueihla parhih coeng ni.
6 Pia mbele ya kiti cha enzi palikuwa na kile kilichoonekana kama bahari ya kioo, iliyokuwa angavu kama bilauri. Katikati, kukizunguka kile kiti cha enzi, kulikuwa na viumbe wanne wenye uhai, wakiwa wamejawa na macho mbele na nyuma.
Ngolkhoel hmaiah cilrhik tuili tah canglung phek la om. Ngolkhoel lakli neh ngolkhoel taengvai ah a hnuk a hmai mik hnoeng la aka bae mulhing pali te om.
7 Kiumbe wa kwanza mwenye uhai alikuwa kama simba, wa pili alikuwa kama ngʼombe dume, wa tatu alikuwa na uso kama wa mwanadamu, na wa nne alikuwa kama tai anayeruka.
Te vaengah mulhing lamhma tah sathueng phek la, mulhing paibae tah vaitoca phek la om, a pathum mulhing loh a maelhmai te hlang bangla a khueh. A pali kah mulhing tah langta phek la ding.
8 Kila mmoja wa hawa viumbe wanne wenye uhai alikuwa na mabawa sita, na kujawa na macho pande zote hadi chini ya mabawa. Usiku na mchana hawaachi kusema:
Mulhing pali loh a phae parhuk te rhip rhip a khueh. A pum boeih neh a khuiah mik hoeng la bae. Te vaengah duemnah a khueh uh kolla khoyin khothaih, “A cim, a cim, a cim Boeipa Pathen tah tloengkhoelh ni, om coeng tih om li tih ha pawk pueng ni,” a ti uh.
9 Kila mara viumbe hao wanne wenye uhai wanapomtukuza, kumheshimu na kumshukuru yeye aketiye kwenye kile kiti cha enzi, tena aishiye milele na milele, (aiōn g165)
Tedae mulhing rhoek loh thangpomnah, hinyahnah neh uemonah te ngolkhoel dongkah aka ngol rhoek te a paek vaengah, amih te kumhal kah kumhal duela hing. (aiōn g165)
10 wale wazee ishirini na wanne huanguka mbele zake aketiye kwenye kiti cha enzi na kumwabudu yeye aliye hai milele na milele. Huziweka taji zao mbele ya kiti cha enzi, wakisema: (aiōn g165)
Patong pakul pali tah ngolkhoel dongkah aka ngol hmaiah bakop uh vetih kumhal kah kumhal duela aka hing te a bawk uh ni. A rhuisam te ngolkhoel hmaiah a tloeng uh tih, “A koih la na om pai,” a ti uh. (aiōn g165)
11 “Bwana wetu na Mungu wetu, wewe unastahili kupokea utukufu na heshima na uweza, kwa maana ndiwe uliyeviumba vitu vyote, na kwa mapenzi yako viliumbwa na vimekuwako.”
Boeipa neh mamih kah Pathen tah thangpomnah, hinyahnah neh thaomnah te dang pai saeh. Namah loh a cungkuem na suen tih na kongaih lamloh aka om rhoek khaw a suen uh coeng.
