Zaburi 95

1 Njooni, tumwimbie Bwana kwa furaha; tumfanyie kelele za shangwe Mwamba wa wokovu wetu.

Kom, lat oss fegnast for Herren, lat oss ropa av frygd for vårt frelse-berg!

2 Tuje mbele zake kwa shukrani, tumtukuze kwa vinanda na nyimbo.

Lat oss stiga fram for hans åsyn med lovsong, lat oss syngja vår fagnad for honom i salmar!

3 Kwa kuwa Bwana ni Mungu mkuu, mfalme mkuu juu ya miungu yote.

For ein stor Gud er Herren og ein stor konge yver alle gudar,

4 Mkononi mwake mna vilindi vya dunia, na vilele vya milima ni mali yake.

han som i si hand hev det djupaste av jordi, og som eig topparne av fjelli.

5 Bahari ni yake, kwani ndiye aliifanya, na mikono yake iliumba nchi kavu.

Han eig havet, for han hev skapt det, og turrlendet hev hans hender laga.

6 Njooni, tusujudu, tumwabudu, tupige magoti mbele za Bwana Muumba wetu,

Kom, lat oss falla ned og bøygja oss, lat oss bøygja kne for Herren, vår skapar!

7 kwa maana yeye ndiye Mungu wetu, na sisi ni watu wa malisho yake, kondoo chini ya utunzaji wake. Kama mkiisikia sauti yake leo,

For han er vår Gud, og me er det folk han føder, og den hjord som handi hans leider. Å, vilde de høyra på hans røyst i dag!

8 msiifanye mioyo yenu migumu kama mlivyofanya kule Meriba, kama mlivyofanya siku ile kule Masa jangwani,

Forherd ikkje dykkar hjarta som ved Meriba, som på Massa-dagen i øydemarki,

9 ambapo baba zenu walinijaribu na kunipima, ingawa walikuwa wameyaona matendo yangu.

der federne dykkar freista meg! Dei prøvde meg, endå dei hadde set mi gjerning.

10 Kwa miaka arobaini nilikasirikia kizazi kile, nikasema, “Hawa ni taifa ambalo mioyo yao imepotoka, nao hawajazijua njia zangu.”

I fyrti år var eg leid av den ætti, og eg sagde: «Dei er eit folk med villfarande hjarta, og dei kjenner ikkje vegarne mine.»

11 Hivyo nikatangaza kwa kiapo katika hasira yangu, “Kamwe hawataingia rahani mwangu.”

So svor eg i min vreide: «Sanneleg, dei skal ikkje koma inn til mi kvila.»