Wahebrania 6
1 Kwa hiyo, tukiachana na mafundisho yale ya awali kuhusu Kristo na tukisonga mbele ili tufikie utimilifu, sio kuweka tena msingi wa mafundisho ya kuzitubia kazi zisizo na uhai na imani katika Mungu,
vayaM mRtijanakakarmmabhyo manaHparAvarttanam Izvare vizvAso majjanazikSaNaM hastArpaNaM mRtalokAnAm utthAnam
2 mafundisho kuhusu aina za ubatizo, kuwekea watu mikono, ufufuo wa wafu, na hukumu ya milele. (aiōnios g166)
anantakAlasthAyivicArAjJA caitaiH punarbhittimUlaM na sthApayantaH khrISTaviSayakaM prathamopadezaM pazcAtkRtya siddhiM yAvad agrasarA bhavAma| (aiōnios g166)
3 Mungu akitujalia tutafanya hivyo.
IzvarasyAnumatyA ca tad asmAbhiH kAriSyate|
4 Kwa kuwa ni vigumu kwa wale ambao wakati fulani walishapata nuru, ambao walishaonja kipawa cha mbinguni, ambao wamekwisha kushiriki katika Roho Mtakatifu,
ya ekakRtvo dIptimayA bhUtvA svargIyavararasam AsvaditavantaH pavitrasyAtmano'Mzino jAtA
Izvarasya suvAkyaM bhAvikAlasya zaktiJcAsvaditavantazca te bhraSTvA yadi (aiōn g165)
6 kisha wakianguka, kuwarejesha tena katika toba. Kwa kuwa wanamsulubisha Mwana wa Mungu mara ya pili na kumdhalilisha hadharani, nayo ikawa hasara kwao.
svamanobhirIzvarasya putraM punaH kruze ghnanti lajjAspadaM kurvvate ca tarhi manaHparAvarttanAya punastAn navInIkarttuM ko'pi na zaknoti|
7 Ardhi ile ipokeayo mvua inyeshayo juu yake mara kwa mara hutoa mazao yanayowanufaisha wale ambao kwa ajili yao yalimwa, nayo nchi hiyo hupokea baraka kutoka kwa Mungu.
yato yA bhUmiH svopari bhUyaH patitaM vRSTiM pivatI tatphalAdhikAriNAM nimittam iSTAni zAkAdInyutpAdayati sA IzvarAd AziSaM prAptA|
8 Lakini ardhi ikizaa miiba na mibaruti, haina thamani na iko hatarini ya kulaaniwa. Mwisho wake ni kuchomwa moto.
kintu yA bhUmi rgokSurakaNTakavRkSAn utpAdayati sA na grAhyA zApArhA ca zeSe tasyA dAho bhaviSyati|
9 Ingawa tunasema hivi, ndugu zangu wapendwa, kwa upande wenu tuna hakika ya mambo mema zaidi, mambo yale yahusuyo wokovu.
he priyatamAH, yadyapi vayam etAdRzaM vAkyaM bhASAmahe tathApi yUyaM tata utkRSTAH paritrANapathasya pathikAzcAdhva iti vizvasAmaH|
10 Mungu si mdhalimu: yeye hataisahau kazi yenu na upendo ule mlioonyesha kwa ajili yake katika kuwahudumia watakatifu na hata sasa mnaendelea kuwahudumia.
yato yuSmAbhiH pavitralokAnAM ya upakAro 'kAri kriyate ca tenezvarasya nAmne prakAzitaM prema zramaJca vismarttum Izvaro'nyAyakArI na bhavati|
11 Nasi twataka kila mmoja wenu aonyeshe bidii iyo hiyo ili mpate kujua uhakika kamili wa lile tumaini mpaka mwisho,
aparaM yuSmAkam ekaiko jano yat pratyAzApUraNArthaM zeSaM yAvat tameva yatnaM prakAzayedityaham icchAmi|
12 ili msije mkawa wavivu, bali mpate kuwaiga wale ambao kwa imani na saburi hurithi zile ahadi.
ataH zithilA na bhavata kintu ye vizvAsena sahiSNutayA ca pratijJAnAM phalAdhikAriNo jAtAsteSAm anugAmino bhavata|
13 Mungu alipompa Abrahamu ahadi yake, kwa kuwa hakuwepo mwingine aliyekuwa mkuu kuliko yeye ambaye angeweza kuapa kwa jina lake, aliapa kwa nafsi yake,
Izvaro yadA ibrAhIme pratyajAnAt tadA zreSThasya kasyApyaparasya nAmnA zapathaM karttuM nAzaknot, ato hetoH svanAmnA zapathaM kRtvA tenoktaM yathA,
14 akisema, “Hakika nitakubariki na kukupa wazao wengi.”
"satyam ahaM tvAm AziSaM gadiSyAmi tavAnvayaM varddhayiSyAmi ca|"
15 Abrahamu naye, baada ya kungoja kwa saburi, alipokea kile kilichoahidiwa.
anena prakAreNa sa sahiSNutAM vidhAya tasyAH pratyAzAyAH phalaM labdhavAn|
16 Wanadamu huapa kwa yeye aliye mkuu kuwaliko, nacho kiapo hicho huthibitisha kile kilichosemwa na hivyo humaliza mabishano yote.
atha mAnavAH zreSThasya kasyacit nAmnA zapante, zapathazca pramANArthaM teSAM sarvvavivAdAntako bhavati|
17 Mungu alipotaka kuonyesha kwa udhahiri zaidi ile asili ya kutokubadilika kwa ahadi yake kwa warithi wa ahadi, aliithitibisha kwa kiapo.
ityasmin IzvaraH pratijJAyAH phalAdhikAriNaH svIyamantraNAyA amoghatAM bAhulyato darzayitumicchan zapathena svapratijJAM sthirIkRtavAn|
18 Mungu alifanya hivyo ili kwa vitu viwili visivyobadilika, yaani ahadi yake na kiapo chake, ambavyo kwavyo Mungu hawezi kusema uongo, sisi ambao tumemkimbilia ili tulishike lile tumaini lililowekwa mbele yetu tuwe na faraja thabiti.
ataeva yasmin anRtakathanam Izvarasya na sAdhyaM tAdRzenAcalena viSayadvayena sammukhastharakSAsthalasya prAptaye palAyitAnAm asmAkaM sudRDhA sAntvanA jAyate|
19 Tunalo tumaini hili kama nanga ya roho iliyo imara na thabiti. Tumaini hili huingia katika sehemu takatifu iliyopo nyuma ya pazia,
sA pratyAzAsmAkaM manonaukAyA acalo laGgaro bhUtvA vicchedakavastrasyAbhyantaraM praviSTA|
