Cantar de los Cantares 2

1 Soy una rosa de Sarón, una flor de los valles.

Ben Şaron çiğdemiyim, Vadilerin zambağıyım.

2 Como el lirio de flores entre las espinas, así es mi amor entre las doncellas.

Dikenlerin arasında zambak nasılsa Kızların arasında öyledir aşkım.

3 Como el manzano entre los árboles del bosque, así es mi amado entre los jóvenes. Tomé mi descanso bajo su sombra con gran placer, y su fruta era dulce a mi gusto.

Orman ağaçları arasında bir elma ağacına benzer Delikanlıların arasında sevgilim. Onun gölgesinde oturmaktan zevk alırım, Tadı damağımda kalır meyvesinin.

4 Me llevó a la casa del vino, y su bandera sobre mí fue amor.

Ziyafet evine götürdü beni, Üzerimdeki sancağı aşktı.

5 Hazme fuerte con los pasteles de pasa, consuélame con las manzanas; Estoy enferma de amor.

Güçlendirin beni üzüm pestiliyle, Canlandırın elmayla, Çünkü aşk hastasıyım ben.

6 Su mano izquierda está debajo de mi cabeza, y su mano derecha está alrededor de mí.

Sol eli başımın altında, Sağ eli sarsın beni.

7 Prometanme, oh hijas de Jerusalén, por las gacelas y las ciervas del campo, que no muevan ni levanten a mi amor hasta que quiera.

Dişi ceylanlar, Yabanıl dişi geyikler üstüne Ant içiriyorum size, ey Yeruşalim kızları! Aşkımı ayıltmayasınız, uyandırmayasınız diye, Gönlü hoş olana dek.

8 ¡La voz de mi ser amado! Mira, él viene saltando en las montañas, brincando sobre las colinas.

İşte! Sevgilimin sesi! Dağların üzerinden sekerek, Tepelerin üzerinden sıçrayarak geliyor.

9 Mi ser querido es como un venado; Mira, él está al otro lado de nuestra pared, está mirando hacia las ventanas, dejándose ver a través de los enrejados.

Sevgilim ceylana benzer, sanki bir geyik yavrusu. Bakın, duvarımızın ardında duruyor, Pencerelerden bakıyor, Kafeslerden seyrediyor.

10 Mi amado me dijo: Levántate, amor mío, y ven conmigo.

Sevgilim şöyle dedi: “Kalk, gel aşkım, güzelim.

11 Porque, mira, el invierno ha pasado, la lluvia ha terminado y se ha ido;

Bak, kış geçti, Yağmurların ardı kesildi,

12 Las flores han venido sobre la tierra; Ha llegado el tiempo de la canción de los pájaros Ha llegado el momento de cortar las vides, y la voz de la paloma está sonando en nuestra tierra;

Çiçekler açtı, Şarkı mevsimi geldi, Kumrular ötüşmeye başladı beldemizde.

13 La higuera saca su fruto verde y las vides en flor dan buen olor. Levántate de tu cama, hermosa mía, y ven conmigo.

İncir ağacı ilk meyvesini verdi, Yeşeren asmalar mis gibi kokular saçmakta. Kalk, gel aşkım, güzelim.”

14 Oh paloma mía, tú estás en las hendiduras de las laderas de las montañas, en las grietas de los montes altos; Déjame ver tu rostro, que tu voz llegue a mis oídos; porque dulce es tu voz, y tu rostro es hermoso.

Kaya kovuklarında, Uçurum kenarlarında gizlenen güvercinim! Boyunu bosunu göster bana, Sesini duyur; Çünkü sesin tatlı, boyun bosun güzeldir.

15 Agarren las zorras, las pequeñas zorras, que dañan nuestros viñedos; pues nuestras viñas están en flor.

Yakalayın tilkileri bizim için, Bağları bozan küçük tilkileri; Çünkü bağlarımız yeşerdi.

16 Mi amado es mío, y yo soy suya: él pastorea su rebaño entre las flores.

Sevgilim benimdir, ben de onun, Zambaklar arasında gezinir durur.

17 Hasta que llegue la noche, y el cielo se oscurezca lentamente, vuelve, mi amado, y sea como un venado en las montañas de Beter.

Ey sevgilim, gün serinleyip gölgeler uzayana dek, Engebeli dağlar üzerinde bir ceylan gibi, Geyik yavrusu gibi ol!