Apocalipsis 4

1 Después de estas cosas, vi una puerta abierta en el cielo, y la primera voz llegó a mis oídos, como el sonido de una trompeta, que decía: Sube acá, y yo te mostraré las cosas que sucederán después de estas.

தத​: பரம்’ மயா த்³ரு’ஷ்டிபாதம்’ க்ரு’த்வா ஸ்வர்கே³ முக்தம்’ த்³வாரம் ஏகம்’ த்³ரு’ஷ்டம்’ மயா ஸஹபா⁴ஷமாணஸ்ய ச யஸ்ய தூரீவாத்³யதுல்யோ ரவ​: பூர்வ்வம்’ ஸ்²ருத​: ஸ மாம் அவோசத் ஸ்தா²நமேதத்³ ஆரோஹய, இத​: பரம்’ யேந யேந ப⁴விதவ்யம்’ தத³ஹம்’ த்வாம்’ த³ர்ஸ²யிஷ்யே|

2 Y al instante yo estaba en el Espíritu; y vi un trono establecido en el cielo, y en el trono uno estaba sentado;

தேநாஹம்’ தத்க்ஷணாத்³ ஆத்மாவிஷ்டோ பூ⁴த்வா (அ)பஸ்²யம்’ ஸ்வர்கே³ ஸிம்’ஹாஸநமேகம்’ ஸ்தா²பிதம்’ தத்ர ஸிம்’ஹாஸநே ஏகோ ஜந உபவிஷ்டோ (அ)ஸ்தி|

3 Y a mis ojos era como un jaspe y una piedra de sardio; y había un arco de luz alrededor del asiento alto, como una esmeralda.

ஸிம்’ஹாஸநே உபவிஷ்டஸ்ய தஸ்ய ஜநஸ்ய ரூபம்’ ஸூர்ய்யகாந்தமணே​: ப்ரவாலஸ்ய ச துல்யம்’ தத் ஸிம்’ஹாஸநஞ்ச மரகதமணிவத்³ரூபவிஸி²ஷ்டேந மேக⁴த⁴நுஷா வேஷ்டிதம்’|

4 Y alrededor del trono había veinticuatro sillas; y sobre ellos vi a veinticuatro ancianos sentados, vestidos de túnicas blancas; y en sus cabezas coronas de oro.

தஸ்ய ஸிம்’ஹாஸநே சதுர்தி³க்ஷு சதுர்விம்’ஸ²திஸிம்’ஹாஸநாநி திஷ்ட²ந்தி தேஷு ஸிம்’ஹாஸநேஷு சதுர்விம்’ஸ²தி ப்ராசீநலோகா உபவிஷ்டாஸ்தே ஸு²ப்⁴ரவாஸ​: பரிஹிதாஸ்தேஷாம்’ ஸி²ராம்’ஸி ச ஸுவர்ணகிரீடை ர்பூ⁴ஷிதாநி|

5 Y del trono salían llamas, voces y truenos. Y siete antorchas de fuego ardían delante del trono alto, que son los siete Espíritus de Dios;

தஸ்ய ஸிம்’ஹாஸநஸ்ய மத்⁴யாத் தடி³தோ ரவா​: ஸ்தநிதாநி ச நிர்க³ச்ச²ந்தி ஸிம்’ஹாஸநஸ்யாந்திகே ச ஸப்த தீ³பா ஜ்வலந்தி த ஈஸ்²வரஸ்ய ஸப்தாத்மாந​: |

6 Y delante del trono había, algo que parecía un claro mar de vidrio; y en medio del trono, y alrededor de él, cuatro bestias llenas de ojos alrededor.

அபரம்’ ஸிம்’ஹாஸநஸ்யாந்திகே ஸ்ப²டிகதுல்ய​: காசமயோ ஜலாஸ²யோ வித்³யதே, அபரம் அக்³ரத​: பஸ்²சாச்ச ப³ஹுசக்ஷுஷ்மந்தஸ்²சத்வார​: ப்ராணிந​: ஸிம்’ஹஸநஸ்ய மத்⁴யே சதுர்தி³க்ஷு ச வித்³யந்தே|

7 Y la primera bestia era como un león, la segunda como un buey, y la tercera como un hombre, y la cuarta como un águila en vuelo.

தேஷாம்’ ப்ரத²ம​: ப்ராணீ ஸிம்’ஹாகாரோ த்³விதீய​: ப்ராணீ கோ³வாத்ஸாகாரஸ்த்ரு’தீய​: ப்ராணீ மநுஷ்யவத்³வத³நவிஸி²ஷ்டஸ்²சதுர்த²ஸ்²ச ப்ராணீ உட்³டீ³யமாநகுரரோபம​: |

8 Y las cuatro bestias, teniendo cada una de ellas seis alas, están llenas de ojos en derredor y en su interior; y sin descansar día y noche, dicen: Santo, santo, santo, Señor Dios, Todopoderoso, quién era y eres y está por venir.

தேஷாம்’ சதுர்ணாம் ஏகைகஸ்ய ப்ராணிந​: ஷட் பக்ஷா​: ஸந்தி தே ச ஸர்வ்வாங்கே³ஷ்வப்⁴யந்தரே ச ப³ஹுசக்ஷுர்விஸி²ஷ்டா​: , தே தி³வாநிஸ²ம்’ ந விஸ்²ராம்ய க³த³ந்தி பவித்ர​: பவித்ர​: பவித்ர​: ஸர்வ்வஸ²க்திமாந் வர்த்தமாநோ பூ⁴தோ ப⁴விஷ்யம்’ஸ்²ச ப்ரபு⁴​: பரமேஸ்²வர​: |

9 Y cuando las bestias dan gloria y honor al que está sentado en el trono, al que vive por los siglos de los siglos, (aiōn g165)

இத்த²ம்’ தை​: ப்ராணிபி⁴ஸ்தஸ்யாநந்தஜீவிந​: ஸிம்’ஹாஸநோபவிஷ்டஸ்ய ஜநஸ்ய ப்ரபா⁴வே கௌ³ரவே த⁴ந்யவாதே³ ச ப்ரகீர்த்திதே (aiōn g165)

10 Los veinticuatro ancianos se postran sobre sus rostros delante del que está sentado en el trono, y adoran al que vive por los siglos de los siglos, y arrojan sus coronas delante del trono, diciendo: (aiōn g165)

தே சதுர்விம்’ஸ²திப்ராசீநா அபி தஸ்ய ஸிம்’ஹாஸநோபவிஷ்டஸ்யாந்திகே ப்ரணிநத்ய தம் அநந்தஜீவிநம்’ ப்ரணமந்தி ஸ்வீயகிரீடாம்’ஸ்²ச ஸிம்’ஹாஸநஸ்யாந்திகே நிக்ஷிப்ய வத³ந்தி, (aiōn g165)

11 Tu eres digno, nuestro Señor y nuestro Dios, de recibir la gloria, el honor y poder; porque tú has creado todas las cosas; por tu voluntad existen y han sido creadas.

ஹே ப்ரபோ⁴ ஈஸ்²வராஸ்மாகம்’ ப்ரபா⁴வம்’ கௌ³ரவம்’ ப³லம்’| த்வமேவார்ஹஸி ஸம்ப்ராப்தும்’ யத் ஸர்வ்வம்’ ஸஸ்ரு’ஜே த்வயா| தவாபி⁴லாஷதஸ்²சைவ ஸர்வ்வம்’ ஸம்பூ⁴ய நிர்ம்மமே||