< Apocalipsis 19 >

1 Después de estas cosas, llegó a mis oídos un sonido como de una gran multitud de gente en el cielo, que decía: ¡Aleluya! la salvación, honra y gloria y el poder sean para nuestro Dios.
Masuole han invâna loko mipui tamtak ngei he rahang inringtak angati, “Pathien minpâk roi! Sanminringna, roiinpuina, le sinthotheina ngei chu ei Pathien ta ani! ti ki rieta.
2 Porque sus juicios son verdaderos y justos; porque por él fue juzgada a la gran ramera, que hizo inmunda a la tierra con los pecados de su cuerpo; y él ha vengado la sangre de sus siervos de la mano de ella.
A roijêknangei chu adikin asa ani! Ama han notizuor inthang, ânrêna sika pilchung siet ngâi le a tîrlâmngei that ngâinu theiloi minchangin dûk a mintong zoi.”
3 Y otra vez dijeron: Aleluya! Y su humo subió por los siglos de los siglos. (aiōn g165)
An iniek sira, “Pathien minpâk roi! Khopuilien roiinpui kâng minhekna meidonngei renga meikhu chu tuonsôt tuonsôtin chungtieng kal tit atih!” (aiōn g165)
4 Y los veinticuatro ancianos y las cuatro bestias se postraron sobre sus rostros, y adoraron a Dios, que estaba sentado en el trono, y decían: Amén!, Aleluya!
Upangei sômnikminli le iring parân minli ngei han inbokin, “Amen! Pathien minpâkin om rese!” tiin rêngsukmuna insungpu hah chubai an mûka.
5 Y salió una voz del trono, que decía: Alaben a nuestro Dios, todos sus siervos, pequeños y grandes, y los que le temen.
Hanchu rêngsukmun renga han rôl ahôn ringa, “Ei Pathien manpâk roi, a tîrlâmngei murdi le mingei murdi, achîn alien, ama mirit tho ngei murdi'n!” a tia.
6 Y vino a mis oídos la voz de una gran multitud, como el sonido de las aguas, y el sonido de fuertes truenos, que decían: Aleluya, porque el Señor nuestro Dios, Todopoderoso reina!
Hanchu loko tamtak rahang, tuitâk rahang angati, mechêk puok rahang inringtak angati, “Pathien minpâk roi! Pumapa ei Pathien Râtinchung hih Rêngpa ani! an ti ki rieta.
7 Gocémonos y alegrémonos, y démosle gloria; porque ha llegado el momento de las bodas del Cordero han llegado y su esposa se ha preparado.
Ei râiminsân ei ti u; a roiinpuina minpâk ei ti u! Belrite innei zora ahong tung zoi, male a moi khom amananâkin ânthok zoi.
8 Y a ella se le dio de vestir de lino fino, limpio y resplandeciente, porque el lino limpio es la justicia de los santos.
Amanu hah puoninnêm ânthieng ântêrdap insil rang pêkin aom zoi.” (Puoninnêm hih Pathien mingei sintho asa ngei hah ani).
9 Y el ángel me dijo: Escribe: , Bienaventurados los que son invitados a la fiesta de la boda del Cordero. Y él me dijo: Estas son las palabras verdaderas de Dios.
Hanchu vântîrton han ko kôm, “Mahi miziek roh: Belrite inneina ruolhoia siela omngei chu satvur an ni.” Male vântîrton han abôk sira, “Ma ngei hi Pathien chong dik ngei ani,” a tia.
10 Y me puse de cara delante de sus pies para darle culto. Y él me dijo: “Mira que no lo hagas: yo soy un siervo contigo y con tus hermanos que guardan el testimonio de Jesús: Adora a Dios; porque el testimonio de Jesús. es el espíritu de la palabra de profecía.
A ke bula chubaimûk rangin kên boka, aniatachu ama'n, “Ma anghan tho no roh! Keima khom ni tîrlâm champui le iempu champuingei, Jisua chongtak phuonga pompu ngei murdi na champui kêng ki ni. Pathien chubaimûk roh!” ni tia. Jisua chongtak a phuong hih Pathien chongrilna ratha ani.
11 Y el cielo estaba abierto; y vi un caballo blanco, y el que estaba sentado en él se llamaba Cierto y Verdadero; y él está juzgando y haciendo guerra en justicia.
Hanchu invân ân-ong ku mua, male mahan sakor ngoi aoma. Achunga chuongpu hah Taksônom le Adik ani; ama han adiktakin roi a jêka a râlngei a doi ngâi.
12 Y sus ojos son llama de fuego, y coronas sobre su cabeza; y tiene un nombre por escrito, del cual ningún hombre tiene conocimiento más que él mismo.
A mitngei hah meidon aphuoa, male a lua rênglukhumngei tamtak ân khuma. A chunga riming ânziek amananâk pêna chu tutên imo aomtie an riet theiloi a dôna.
13 Y él está vestido con una túnica lavada con sangre; y su nombre es El Verbo de Dios.
Kâncholiinchuol thisen ânzozit ân haka. A riming chu, “Pathien Chong,” ani.
14 Y los ejércitos que están en los cielos fueron tras él en caballos blancos, vestidos de lino fino, blanco y limpio.
Invâna râlmingei han a nûk an jûia, puoninnêm ngoi ânthieng leh invôn sakor ngoi ngei chunga an chuonga.
15 Y de su boca sale una espada aguda, con la cual hiere a las naciones; y él las regirá con vara de hierro; y él aplasta con sus pies las uvas de la ira de Dios, Todopoderoso.
A bâi renga khandai ngaidak ahong jôka, ma lehan namtinngei doiin mene atih. Thîr tôkmol le an chunga roijêk a ta, male Râtinchung Pathien taksina natak uain sômna khur sûnga han sirdên atih.
16 Y en su manto y en su pierna hay un nombre, REY DE REYES, Y SEÑOR DE SEÑORES.
A kâncholiinchuol le a keêla han, “Rêngngei Rêngpa le pumangei Pumapa,” ti riming miziekin aoma.
17 Y vi un ángel que tomaba su lugar en el sol; y él estaba clamando a gran voz, diciendo a todas las aves que volaban en los cielos: Vengan juntos a la gran fiesta de Dios;
Hanchu vântîrton nisa chunga ânding ku mua. Phâivuo kâra vângei avuong murdi kôm han rôl inringtakin ân ieka: “Hong ungla hôntup roi Pathien ruolhoi roiinpuitaka rangin!
18 Para que coman carne de reyes, y de capitanes, y de hombres fuertes, y de caballos y de aquellos que están sentados sobre ellos, y la carne de todos los hombres, libres y esclavos, pequeños y grandes.
Hong ungla, rêngngei meh, râlmi uliengei meh, le râlmingei meh, sakorngei meh le a chunga chuongngei meh, mingei murdi meh, suokngei meh le zalenngei meh, alien le achîn ngei meh, hong sâk roi!” a tia.
19 Y vi la bestia, y los reyes de la tierra, y sus ejércitos, unirse para hacer guerra contra el que estaba sentado sobre el caballo y contra su ejército.
Hanchu sarâng le pilchunga rêngngei le an râlmingei hah sakor chunga chuongpu le a râlmingei doia inbuonpui rangin an hôntûp ku mua.
20 Y la bestia fue apresada, y con ella el falso profeta que había hecho las señales delante de él, por el cual habían sido apartados del camino verdadero los que tenían la marca de la bestia, y que había adorado a su imagen; estos dos fueron lanzados. en el mar de fuego que arde con azufre. (Limnē Pyr g3041 g4442)
Sarâng hah an sûra, dêipu dikloi a mitmua sininkhêlngei sinpu hah khom an sûr sa. (Ma sininkhêlngei a sin sika han sarâng sînthona dôn ngei le arimil chubaimûk ngâipu ngei hah a huong ngei ngâi ani.) Sarâng le dêipu dikloi ngei anruonin an ringchungin kâta kâng, meidîla han an vôrpai ngei zoi. (Limnē Pyr g3041 g4442)
21 Y los demás fueron muertos con la espada que salía de su boca; del que montaba el caballo y todas las aves se saciaron de las carnes de ellos.
An râlmingei hah chu sakor chunga chuongpu bâia hong jôk khandai lehan a that ngeia; male vângei murdi han an phari dodôrin an meh ngei hah an sâk zoi.

< Apocalipsis 19 >