< Apocalipsis 16 >
1 Y una gran voz del templo de Dios vino a mis oídos, y dijo a los siete ángeles: Vayan, y vacíen las siete copas de la ira de Dios sobre la tierra.
Kꞌa te riꞌ xinta jun chꞌabꞌal ri kꞌo pa ri Templo rech ri Dios xuraq uchiꞌ xubꞌij chike ri e wuqubꞌ angelibꞌ: Jix, jiꞌtixa puꞌwiꞌ ri uwachulew ri wuqubꞌ qumubꞌal ri nojinaq che ri royawal ri Dios.
2 Y el primer ángel fue, y vació su copa sobre la tierra; y se convirtió en una herida maligna de envenenamiento para los hombres que tenían la marca de la bestia y que adoraban su imagen.
Ri nabꞌe ángel xel loq pa ri Templo, xuꞌtixa ri qumubꞌal nojinaq che ri royawal ri Dios puꞌwiꞌ ri uwachulew, konojel kꞌu ri winaq ri kojom ketal rumal ri awaj xuqujeꞌ kakiqꞌijilaꞌj ri tzaq rech ri awaj, xel loq jun chꞌaꞌk che ri kityoꞌjal ri sibꞌalaj kaqꞌoxowik.
3 Y el segundo ángel, vació su copa sobre el mar; y se convirtió en sangre como de un hombre muerto; y todo ser vivo en el mar llegó a su fin.
Ri ukabꞌ ángel xuꞌtixa ri qumubꞌal ri nojinaq che ri royawal ri Dios puꞌwiꞌ ri plo. Ri plo kꞌut xkikꞌarik jetaq ri kubꞌan ri kikikꞌel ri winaq ri kekamisaxik, ronojel kꞌu kꞌaslik taj jastaq ri e kꞌo pa ri plo, xekamik.
4 Y el tercer ángel vació su copa sobre los ríos y manantiales; y se convirtieron en sangre.
Ri urox ángel xuꞌtixa ri qumubꞌal ri nojinaq che ri royawal ri Dios puꞌwiꞌ taq ri nimaꞌ xuqujeꞌ jawjeꞌ kekꞌiy wi loq ri jaꞌ, ronojel kꞌu ri jaꞌ xekikꞌarik.
5 Y vino a mis oídos la voz del ángel de las aguas, que decía: Tú eres justo por haber juzgado así, oh Dios Santo, el que eres y eras.
Kꞌa te riꞌ xinta jun ángel ri kꞌo ukwinem puꞌwiꞌ ri jaꞌ xubꞌij: Sibꞌalaj lal sukꞌ, nimalaj Ajawxel, rumal cher lal ojer lal kꞌo la loq, lal kꞌo la kamik xuqujeꞌ kakꞌojiꞌ na la chibꞌe qꞌij saq. Sibꞌalaj lal Tyox, rumal chi xqꞌat la tzij puꞌwiꞌ ronojel we jastaq riꞌ.
6 Porque ellos hicieron que la sangre de los santos y de los profetas saliera como un arroyo, y sangre les has dado para beber; pues se lo merecen.
Rumal cher xeꞌkikamisaj ri e kojonelabꞌ che la xuqujeꞌ ri e qꞌalajisal taq tzij la, rumal riꞌ xya la bꞌe chi kakiqumuj kikꞌ jeriꞌ rumal cher kataqiꞌ chike.
7 Y salió una voz del altar, que decía: Ciertamente oh Señor Dios Todopoderoso, tus juicios son verdaderos y justos.
Xuqujeꞌ xinta chi jun chꞌabꞌal upetik cho ri tzujbꞌal xubꞌij: qas tzij wi Ajawxel kwinel laj Dios sibꞌalaj sukꞌ xuqujeꞌ qas tzij ri qꞌatoj tzij la.
8 Y el cuarto ángel, derramó su copa sobre el sol; y se le dio poder para que los hombres fueran quemados con fuego.
Ri ukaj ángel xuꞌtixa ri kꞌo chupam ri qumubꞌal puꞌwiꞌ ri qꞌij, jeriꞌ ri qꞌij xya bꞌe che xuꞌporoj konojel ri winaq.
9 Y los hombres fueron quemados con gran ardor; y dijeron cosas malas contra el nombre del Dios que tiene autoridad sobre estos castigos; y no se arrepintieron de sus malos caminos para darle gloria.
Konojel ri winaq xekꞌatik, pune jeriꞌ man xkikꞌex ta wi kikꞌuꞌx, man xkiqꞌijilaꞌj ta ri Dios ri kꞌo ukwinem puꞌwiꞌ ri kꞌax, xane xketzelaj xuqujeꞌ xkibꞌij ri awas ubꞌixik che.
10 Y el quinto ángel, vació su copa sobre el trono de la bestia; y su reino se oscureció; y en agonia ellos se mordían la lengua.
Ri uroꞌ ángel xuꞌtixa ri kꞌo pa ri uqumubꞌal puꞌwiꞌ ri utꞌuyulibꞌal ri nimalaj awaj. Xqꞌequꞌmataj kꞌut ronojel ri rajawarem ri awaj xuqujeꞌ konojel ri winaq kakitiꞌtitej ri kaqꞌ rumal ri qꞌoxom,
11 Y blasfemaron contra Dios del cielo a causa de sus dolores y de sus llagas; y ellos no se arrepintieron de sus malas obras.
pune xkinaꞌ ri kꞌax xuqujeꞌ ri chꞌaꞌk man xkikꞌex ta wi kikꞌuꞌx xane xketzelaj uwach ri Dios xuqujeꞌ xkibꞌij awas taq tzij che.
12 Y el sexto ángel, vació su copa en el gran río Eufrates; y se secó, para que el camino se preparara para los reyes del oriente.
Ri uwaq ángel are xuꞌtixa ri kꞌo pa ri uqumubꞌal puꞌwiꞌ ri nimalaj nimaꞌ Éufrates, ri nimaꞌ xchaqiꞌjarik rech jeriꞌ utz kiꞌkꞌow loq ri nimaq taq taqanelabꞌ ri keꞌl pa taq ri tinimit ri kꞌo pa relibꞌal qꞌij.
13 Y vi salir de la boca del dragón, y de la boca de la bestia, y de la boca del falso profeta, tres espíritus inmundos, como ranas;
Kꞌa te xinwilo xeꞌl loq puꞌchiꞌ ri kumatz ri kꞌo raqan oxibꞌ uxlabꞌal ri jer kebꞌantaj ixpeq, ri nimalaj awaj xuqujeꞌ ri achi ri kujaluj chi qꞌalajisal tzij.
14 Porque son espíritus malos, que hacen señales; que salen incluso a los reyes de toda la tierra, para unirlos a la guerra del gran día de Dios todopoderoso.
Jeriꞌ kebꞌantajik rumal e ruxlabꞌal ri itzel are waꞌ ri kakibꞌan kꞌutbꞌal xuqujeꞌ mayijabꞌal taq jastaq kebꞌe kꞌu chikimulixik konojel ri e taqanelabꞌ rech ronojel ri uwachulew jeriꞌ kakibꞌan chꞌoꞌj pa ri qꞌij are kaqꞌat tzij pa kiwiꞌ rumal ri nimalaj kwinelalaj Dios.
15 He aquí, vengo como un ladrón. Feliz es aquel que está mirando y guarda sus vestiduras, para que no ande desnudo y vean su vergüenza.
Ri Ajawxel Jesús xubꞌij: “¡Chitampeꞌ! Ri in kinpe na jetaq kubꞌan jun elaqꞌom. Sibꞌalaj utz rech ri man warinaq ta apanoq xuqujeꞌ ukojom apanoq ri ratzꞌyaq, riꞌ man kel ta ukꞌixibꞌal rumal cher man chꞌanal taj are kul riqitajoq.”
16 Y los juntaron en el lugar que se nombra en hebreo Armagedón.
Are kꞌu ri kuxlabꞌal ri itzel xeꞌkimulij ri e taqanelabꞌ rech ri uwachulew pa jun leꞌaj ri kabꞌix Armagedón che pa ri chꞌabꞌal kech ri aꞌj Israel.
17 Y el séptimo ángel salió, y derramó su copa sobre el aire; y salió una gran voz de la casa de Dios, desde el trono, diciendo: Hecho está.
Ri uwuq ángel are xuꞌtixa ri uqumubꞌal pa ri kyaqiqꞌ. Xpe jun chꞌabꞌal rukꞌ ri tꞌuyulibꞌal ri kꞌo pa ri Templo pa ri kaj, xubꞌij: Xbꞌantajik.
18 Y hubo llamas y voces y truenos; y hubo un gran terremoto por lo que nunca, desde el momento en que los hombres estuvieron en la tierra, no hubo tan gran terremoto, tan lleno de poder.
Kꞌa te riꞌ xepe taq kaqulja, jininik, kayapaꞌ, xuqujeꞌ jun nimalaj kabꞌraqan. Man kꞌulmatajinaq ta wi pa ri uwachulew jun jastaq ri kajunumataj rukꞌ we jun riꞌ.
19 Y la gran ciudad fue dividida en tres partes, y las ciudades de las naciones fueron destruidas; y la gran Babilonia vino a la mente delante de Dios, para que se le diese la copa del vino del ardor de su ira.
Ri nimalaj tinimit xpaꞌix pa oxibꞌ qꞌat, xetukin konojel ri tinimit. Man xsachan ta kꞌu che ri Dios ri tinimit Babilonia, xbꞌan sibꞌalaj kꞌax che rumal ri royawal ri Dios.
20 Y todas las islas huyeron, y las montañas ya no se vieron más.
Konojel kꞌu ri chꞌaqaꞌp taq ulew ri sutital rij rumal taq ri jaꞌ rachiꞌl ri juyubꞌ xsach kiwach.
21 Y cayó un gran granizo, cada uno del peso de un talento, descendieron del cielo sobre los hombres; y los hombres dijeron cosas malas contra Dios a causa del castigo del granizo; porque fue un castigo muy grande.
Xuqujeꞌ xqaj saqbꞌach pa kiwiꞌ konojel ri winaq. Ri saqbꞌach jer kebꞌantaj abꞌaj, jubꞌiqꞌ karaj pa jun kintal kepajanik. Ri winaq xkibꞌij kꞌax taq tzij che ri Dios rumal ri kꞌax ri xkiriqo.