Salmos 78

1 Escucha, oh mi pueblo, a mi ley; deja que tus oídos se inclinen a las palabras de mi boca.

Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.

2 Abriendo mi boca voy a dar una historia, incluso los dichos oscuros de los viejos tiempos;

Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;

3 Que han venido a nuestro oído y a nuestro conocimiento, tal como nos fueron dados por nuestros padres.

Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.

4 No los mantendremos en secreto de nuestros hijos; aclararemos a la generación venidera las alabanzas del Señor y su fortaleza, y las grandes obras de asombro que ha hecho.

Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.

5 Puso un testigo en Jacob, e hizo una ley en Israel; que él dio a nuestros padres para que pudieran darles conocimiento de ellos a sus hijos;

Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;

6 Para que la generación venidera pueda tener conocimiento de ellos, incluso de los hijos del futuro, que les den a conocer a sus hijos;

Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;

7 Para que pongan su esperanza en Dios, y no dejen que las obras de Dios se salgan de sus mentes, sino que guarden sus leyes;

Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;

8 y no sean como sus padres, una generación dura e incontrolada; una generación cuyo corazón era duro, cuyo espíritu no era fiel a Dios.

Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.

9 Los hijos de Efraín, armados con arcos, volvieron las espaldas en el día de la pelea.

Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.

10 No fueron gobernados por la palabra de Dios, y no quisieron ir en el camino de su ley;

[Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.

11 Dejaron sus obras fuera de su memoria, y las maravillas que les había hecho ver.

Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.

12 Hizo grandes obras delante de sus padres, en la tierra de Egipto, en los campos de Zoán.

Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.

13 El mar fue cortado en dos para que pudieran pasar; las aguas se juntaron de lado a lado.

Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.

14 Durante el día los guiaba en la nube, y durante toda la noche con una luz de fuego.

Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.

15 Las rocas del desierto fueron quebradas por su poder, y él les dio a beber como de las aguas profundas.

Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.

16 Hizo salir arroyos de la peña; y las aguas descender como ríos.

Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.

17 Y siguieron pecando contra él aún más, apartándose del Altísimo en el desierto;

Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;

18 Probando a Dios en sus corazones, pidiendo carne por su deseo.

I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.

19 Dijeron palabras crueles contra Dios, diciendo: ¿Puede Dios preparar una mesa en el desierto?

I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?

20 Mira, la roca fue cortada por su poder, por lo que el agua salió corriendo, y arroyos desbordantes; ¿él puede darnos pan? ¿es capaz de obtener carne para su gente?

Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?

21 Así que estas cosas vinieron a oídos del Señor, y él se enojó; y se encendió un fuego contra Jacob, y vino la ira contra Israel;

Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;

22 Porque no tenían fe en Dios, ni esperanza en su salvación.

Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;

23 Y dio órdenes a las nubes en lo alto, y las puertas del cielo estaban abiertas;

Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.

24 Y envió como lluvia de maná, y les dio el grano del cielo.

I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.

25 El hombre tomó parte en el alimento de los ángeles; les envió carne en toda su medida.

Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.

26 Envió un viento del este del cielo, impulsando el viento del sur con su poder.

Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.

27 Envió carne sobre ellos como el polvo, y aves emplumadas como la arena del mar,

Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.

28 Y él dejó que baje a su lugar de descanso, alrededor de sus tiendas.

Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.

29 Así que tenían comida y estaban llenos; porque él les dio su deseo;

Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.

30 Pero no se apartaron de sus deseos; y mientras la comida todavía estaba en sus bocas,

[A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;

31 Vino sobre ellos la ira de Dios, y mató a los más robustos, y acabó con los jóvenes de Israel.

Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.

32 Por todo esto siguieron pecando aún más, y no tuvieron fe en sus grandes maravillas.

Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;

33 Así que sus días fueron desperdiciados como un aliento, y sus años en problemas.

Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.

34 Cuando les mandó la muerte, lo buscaron; entonces se volvían a él buscándolo con cuidado;

Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;

35 Entonces se acordaban que Dios era su Roca, y el Dios Altísimo su salvador.

Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;

36 Pero sus labios y lengua le eran falsos;

Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;

37 Y sus corazones no estaban bien con él, y no guardaron su pacto con él.

A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.

38 Pero él, lleno de piedad, tiene perdón por el pecado, y no pone fin al hombre: frecuentemente retracta su ira, y no se enoja violentamente.

On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;

39 Así que tuvo en cuenta que ellos eran solo carne; un aliento que se va rápidamente, y no volverá.

Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.

40 ¡Con qué frecuencia iban contra él en el desierto. y le daban motivo de aflicción en el desierto!

Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!

41 Otra vez pusieron a Dios a prueba, y le dieron dolor al Santo de Israel.

Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.

42 No tuvieron en cuenta el trabajo de su mano, ni el día en que los quitó del poder de sus enemigos;

Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;

43 cómo hizo sus señales en Egipto, y sus maravillas en el campo de Zoán;

Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;

44 De modo que sus ríos se convirtieron en sangre, y no pudieron beber de sus arroyos.

Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.

45 Envió diferentes tipos de moscas entre ellos, envenenando su carne; y ranas para su destrucción.

Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;

46 El dio el aumento de sus campos a los gusanos, los frutos de su industria a los saltamontes.

I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.

47 Envió hielo para la destrucción de sus vides; sus árboles fueron dañados por el frío glacial.

Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.

48 Hielo fue llovido sobre su ganado; tormentas eléctricas enviaron destrucción entre las bandadas.

Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.

49 Envió sobre ellos el ardor de su ira, su amargo disgusto, y liberó ángeles malvados entre ellos.

Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.

50 Dejó que su ira se saliera con la suya; él no retuvo su alma de la muerte, sino que dio su vida a la enfermedad.

Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;

51 Él dio a la destrucción a todos los primeros hijos de Egipto; los primeros frutos de su fuerza en las tiendas de Cam;

Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;

52 Pero él tomó a su pueblo como ovejas, y los guió en la tierra desolada como un rebaño.

Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.

53 Los llevó a salvo para que no tuvieran miedo; pero sus enemigos estaban cubiertos por el mar.

Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;

54 Y él fue su guía a su tierra santa, hasta el monte que su diestra había hecho suyo;

I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.

55 Expulsando naciones delante de ellos, marcando la línea de su herencia, y dando a las personas de Israel sus tiendas para un lugar de descanso.

Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.

56 Pero ellos se amargaron contra el Dios Altísimo, lo probaron y no guardaron sus leyes;

Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.

57 Sus corazones se volvieron atrás y falsos como sus padres; fueron convertidos a un lado como un arco retorcido.

Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.

58 Le enojaron con sus altares paganos; adorando ídolos, lo provocaron a celos.

Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.

59 Cuando esto llegó a oídos de Dios, se enojó mucho y abandonó a Israel por completo;

Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.

60 Y se fué del lugar santo en Silo, la tienda que había puesto entre los hombres;

I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;

61 Y permitió que sus enemigos capturaran él símbolo de su poder y gloria.

I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.

62 Él entregó a su pueblo a la espada, y se enojó con su pueblo.

Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.

63 Sus jóvenes fueron quemados en el fuego; y sus vírgenes no fueron alabadas en la canción de la novia.

Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.

64 Sus sacerdotes fueron muertos a espada, y sus viudas no lloraron por ellos.

Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.

65 Entonces el Señor era como el que se despierta del sueño, y como un hombre fuerte que clama por el vino.

Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.

66 Sus enemigos fueron rechazados por sus golpes y avergonzados para siempre.

I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.

67 Y puso la tienda de José a un lado, y no tomó la tribu de Efraín;

Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;

68 Pero él tomó la tribu de Judá para sí, y el monte de Sión, en el cual tuvo placer.

Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.

69 E hizo su lugar santo como el alto cielo, como la tierra que él fija para siempre.

I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.

70 Tomó a David para que fuera su siervo, y lo llevó del lugar de las ovejas;

Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;

71 De cuidar las ovejas que daban leche, lo llevó a dar de comer a Jacob su pueblo, y a Israel su heredad.

Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.

72 Y David cuido del pueblo de Dios. Los cuido y dirigió con mano hábil y corazón sincero.

A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.