Salmos 78

1 Escucha, oh mi pueblo, a mi ley; deja que tus oídos se inclinen a las palabras de mi boca.

قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید.

2 Abriendo mi boca voy a dar una historia, incluso los dichos oscuros de los viejos tiempos;

زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم.

3 Que han venido a nuestro oído y a nuestro conocimiento, tal como nos fueron dados por nuestros padres.

می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم.

4 No los mantendremos en secreto de nuestros hijos; aclararemos a la generación venidera las alabanzas del Señor y su fortaleza, y las grandes obras de asombro que ha hecho.

اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است.

5 Puso un testigo en Jacob, e hizo una ley en Israel; que él dio a nuestros padres para que pudieran darles conocimiento de ellos a sus hijos;

خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند

6 Para que la generación venidera pueda tener conocimiento de ellos, incluso de los hijos del futuro, que les den a conocer a sus hijos;

و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد.

7 Para que pongan su esperanza en Dios, y no dejen que las obras de Dios se salgan de sus mentes, sino que guarden sus leyes;

به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند.

8 y no sean como sus padres, una generación dura e incontrolada; una generación cuyo corazón era duro, cuyo espíritu no era fiel a Dios.

در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند.

9 Los hijos de Efraín, armados con arcos, volvieron las espaldas en el día de la pelea.

افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند.

10 No fueron gobernados por la palabra de Dios, y no quisieron ir en el camino de su ley;

آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند.

11 Dejaron sus obras fuera de su memoria, y las maravillas que les había hecho ver.

کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند،

12 Hizo grandes obras delante de sus padres, en la tierra de Egipto, en los campos de Zoán.

کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود.

13 El mar fue cortado en dos para que pudieran pasar; las aguas se juntaron de lado a lado.

خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند.

14 Durante el día los guiaba en la nube, y durante toda la noche con una luz de fuego.

بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش!

15 Las rocas del desierto fueron quebradas por su poder, y él les dio a beber como de las aguas profundas.

در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد.

16 Hizo salir arroyos de la peña; y las aguas descender como ríos.

بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت!

17 Y siguieron pecando contra él aún más, apartándose del Altísimo en el desierto;

ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند.

18 Probando a Dios en sus corazones, pidiendo carne por su deseo.

آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند.

19 Dijeron palabras crueles contra Dios, diciendo: ¿Puede Dios preparar una mesa en el desierto?

حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟

20 Mira, la roca fue cortada por su poder, por lo que el agua salió corriendo, y arroyos desbordantes; ¿él puede darnos pan? ¿es capaz de obtener carne para su gente?

درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟»

21 Así que estas cosas vinieron a oídos del Señor, y él se enojó; y se encendió un fuego contra Jacob, y vino la ira contra Israel;

خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید،

22 Porque no tenían fe en Dios, ni esperanza en su salvación.

زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد.

23 Y dio órdenes a las nubes en lo alto, y las puertas del cielo estaban abiertas;

با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود

24 Y envió como lluvia de maná, y les dio el grano del cielo.

و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند.

25 El hombre tomó parte en el alimento de los ángeles; les envió carne en toda su medida.

بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود.

26 Envió un viento del este del cielo, impulsando el viento del sur con su poder.

سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد

27 Envió carne sobre ellos como el polvo, y aves emplumadas como la arena del mar,

تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند.

28 Y él dejó que baje a su lugar de descanso, alrededor de sus tiendas.

پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند.

29 Así que tenían comida y estaban llenos; porque él les dio su deseo;

پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد.

30 Pero no se apartaron de sus deseos; y mientras la comida todavía estaba en sus bocas,

اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود،

31 Vino sobre ellos la ira de Dios, y mató a los más robustos, y acabó con los jóvenes de Israel.

غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت.

32 Por todo esto siguieron pecando aún más, y no tuvieron fe en sus grandes maravillas.

با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند.

33 Así que sus días fueron desperdiciados como un aliento, y sus años en problemas.

بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند.

34 Cuando les mandó la muerte, lo buscaron; entonces se volvían a él buscándolo con cuidado;

هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند

35 Entonces se acordaban que Dios era su Roca, y el Dios Altísimo su salvador.

و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است.

36 Pero sus labios y lengua le eran falsos;

اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند.

37 Y sus corazones no estaban bien con él, y no guardaron su pacto con él.

دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند.

38 Pero él, lleno de piedad, tiene perdón por el pecado, y no pone fin al hombre: frecuentemente retracta su ira, y no se enoja violentamente.

اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید،

39 Así que tuvo en cuenta que ellos eran solo carne; un aliento que se va rápidamente, y no volverá.

زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست.

40 ¡Con qué frecuencia iban contra él en el desierto. y le daban motivo de aflicción en el desierto!

بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند.

41 Otra vez pusieron a Dios a prueba, y le dieron dolor al Santo de Israel.

بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند.

42 No tuvieron en cuenta el trabajo de su mano, ni el día en que los quitó del poder de sus enemigos;

قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند.

43 cómo hizo sus señales en Egipto, y sus maravillas en el campo de Zoán;

بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند.

44 De modo que sus ríos se convirtieron en sangre, y no pudieron beber de sus arroyos.

در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند.

45 Envió diferentes tipos de moscas entre ellos, envenenando su carne; y ranas para su destrucción.

انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد.

46 El dio el aumento de sus campos a los gusanos, los frutos de su industria a los saltamontes.

محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد.

47 Envió hielo para la destrucción de sus vides; sus árboles fueron dañados por el frío glacial.

تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد.

48 Hielo fue llovido sobre su ganado; tormentas eléctricas enviaron destrucción entre las bandadas.

رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد.

49 Envió sobre ellos el ardor de su ira, su amargo disgusto, y liberó ángeles malvados entre ellos.

او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد.

50 Dejó que su ira se saliera con la suya; él no retuvo su alma de la muerte, sino que dio su vida a la enfermedad.

او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت.

51 Él dio a la destrucción a todos los primeros hijos de Egipto; los primeros frutos de su fuerza en las tiendas de Cam;

همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت.

52 Pero él tomó a su pueblo como ovejas, y los guió en la tierra desolada como un rebaño.

آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد.

53 Los llevó a salvo para que no tuvieran miedo; pero sus enemigos estaban cubiertos por el mar.

ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند.

54 Y él fue su guía a su tierra santa, hasta el monte que su diestra había hecho suyo;

سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود.

55 Expulsando naciones delante de ellos, marcando la línea de su herencia, y dando a las personas de Israel sus tiendas para un lugar de descanso.

ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند.

56 Pero ellos se amargaron contra el Dios Altísimo, lo probaron y no guardaron sus leyes;

اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند.

57 Sus corazones se volvieron atrás y falsos como sus padres; fueron convertidos a un lado como un arco retorcido.

مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند.

58 Le enojaron con sus altares paganos; adorando ídolos, lo provocaron a celos.

بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند.

59 Cuando esto llegó a oídos de Dios, se enojó mucho y abandonó a Israel por completo;

وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد.

60 Y se fué del lugar santo en Silo, la tienda que había puesto entre los hombres;

خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد

61 Y permitió que sus enemigos capturaran él símbolo de su poder y gloria.

و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد.

62 Él entregó a su pueblo a la espada, y se enojó con su pueblo.

بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد.

63 Sus jóvenes fueron quemados en el fuego; y sus vírgenes no fueron alabadas en la canción de la novia.

جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند.

64 Sus sacerdotes fueron muertos a espada, y sus viudas no lloraron por ellos.

کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند.

65 Entonces el Señor era como el que se despierta del sueño, y como un hombre fuerte que clama por el vino.

سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست.

66 Sus enemigos fueron rechazados por sus golpes y avergonzados para siempre.

دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت.

67 Y puso la tienda de José a un lado, y no tomó la tribu de Efraín;

او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود

68 Pero él tomó la tribu de Judá para sí, y el monte de Sión, en el cual tuvo placer.

اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید.

69 E hizo su lugar santo como el alto cielo, como la tierra que él fija para siempre.

در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود.

70 Tomó a David para que fuera su siervo, y lo llevó del lugar de las ovejas;

سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید.

71 De cuidar las ovejas que daban leche, lo llevó a dar de comer a Jacob su pueblo, y a Israel su heredad.

او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود.

72 Y David cuido del pueblo de Dios. Los cuido y dirigió con mano hábil y corazón sincero.

داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد.