Salmos 77

1 Estaba clamando a Dios con mi voz; a Dios clamé con mi voz, y él me escuchó.

Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.

2 En el día de mi aflicción, mi corazón se volvió hacia el Señor: mi mano estaba extendida en la noche sin descanso; mi alma rehusaba ser consolada.

W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.

3 Mantendré a Dios en la memoria, con sonidos de dolor; mis pensamientos están turbados, y mi espíritu está vencido. (Selah)

Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)

4 Mantienes mis ojos del sueño; Estoy tan preocupado que no llegan las palabras.

Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.

5 Mis pensamientos se remontan a los días del pasado, a los años que ya pasaron.

Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.

6 El recuerdo de mi canción vuelve a mí en la noche; y meditaba en mi corazón; mi espíritu se preguntaba.

Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:

7 ¿El Señor me apartará para siempre? ¿Ya no será amable?

Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?

8 ¿Su misericordia se ha ido para siempre? tiene su palabra a nada?

Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?

9 ¿Ha olvidado Dios el recuerdo de su compasión? ¿Sus misericordias son cerradas por su ira? (Selah)

Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)

10 Y dije: Es un peso sobre mi espíritu; pero tendré en cuenta los años de la diestra del Altísimo.

I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.

11 Tendré en cuenta las obras de JAH: mantendré el recuerdo de tus maravillas pasadas.

Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.

12 Pensaré en todo tus obras. mientras mi mente repasa tus actos de poder.

I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:

13 Tu camino, oh Dios, es santo: ¿Que dios es tan grande como nuestro Dios?

Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?

14 Tú eres el Dios que hace obras de poder; has hecho clara tu fuerza para las naciones.

Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.

15 Con tu brazo has hecho libre a tu pueblo, los hijos de Jacob y José. (Selah)

Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)

16 Te vieron las aguas, oh Dios; las aguas te vieron, tenían miedo; incluso el abismo estaba turbado.

Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.

17 Las nubes enviaron agua; los cielos emitían un sonido; y relámpagos por todas partes.

Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.

18 La voz de tu trueno comenzó a rodar; el mundo estaba ardiendo con la luz de la tormenta; la tierra estaba temblando.

Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.

19 Tu camino estaba en el mar, y tu camino en las grandes aguas; no había conocimiento de tus pasos.

Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.

20 Estabas guiando a tu pueblo como un rebaño, por la mano de Moisés y Aarón.

Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.