< Salmos 77 >

1 Estaba clamando a Dios con mi voz; a Dios clamé con mi voz, y él me escuchó.
Psalmus Asaph, in finem, pro Idithum. Voce mea ad Dominum clamavi: voce mea ad Deum, et intendit mihi.
2 En el día de mi aflicción, mi corazón se volvió hacia el Señor: mi mano estaba extendida en la noche sin descanso; mi alma rehusaba ser consolada.
In die tribulationis meae Deum exquisivi, manibus meis nocte contra eum: et non sum deceptus. Renuit consolari anima mea,
3 Mantendré a Dios en la memoria, con sonidos de dolor; mis pensamientos están turbados, y mi espíritu está vencido. (Selah)
memor fui Dei, et delectatus sum, et exercitatus sum: et defecit spiritus meus.
4 Mantienes mis ojos del sueño; Estoy tan preocupado que no llegan las palabras.
Anticipaverunt vigilias oculi mei: turbatus sum, et non sum locutus.
5 Mis pensamientos se remontan a los días del pasado, a los años que ya pasaron.
Cogitavi dies antiquos: et annos aeternos in mente habui.
6 El recuerdo de mi canción vuelve a mí en la noche; y meditaba en mi corazón; mi espíritu se preguntaba.
Et meditatus sum nocte cum corde meo, et exercitabar, et scopebam spiritum meum.
7 ¿El Señor me apartará para siempre? ¿Ya no será amable?
Numquid in aeternum proiiciet Deus: aut non apponet ut complacitior sit adhuc?
8 ¿Su misericordia se ha ido para siempre? tiene su palabra a nada?
Aut in finem misericordiam suam abscindet, a generatione in generationem?
9 ¿Ha olvidado Dios el recuerdo de su compasión? ¿Sus misericordias son cerradas por su ira? (Selah)
Aut obliviscetur misereri Deus? aut continebit in ira sua misericordias suas?
10 Y dije: Es un peso sobre mi espíritu; pero tendré en cuenta los años de la diestra del Altísimo.
Et dixi nunc coepi: haec mutatio dexterae Excelsi.
11 Tendré en cuenta las obras de JAH: mantendré el recuerdo de tus maravillas pasadas.
Memor fui operum Domini: quia memor ero ab initio mirabilium tuorum,
12 Pensaré en todo tus obras. mientras mi mente repasa tus actos de poder.
Et meditabor in omnibus operibus tuis: et in adinventionibus tuis exercebor.
13 Tu camino, oh Dios, es santo: ¿Que dios es tan grande como nuestro Dios?
Deus in sancto via tua: quis Deus magnus sicut Deus noster?
14 Tú eres el Dios que hace obras de poder; has hecho clara tu fuerza para las naciones.
tu es Deus qui facis mirabilia. Notam fecisti in populis virtutem tuam:
15 Con tu brazo has hecho libre a tu pueblo, los hijos de Jacob y José. (Selah)
redemisti in brachio tuo populum tuum, filios Iacob, et Ioseph.
16 Te vieron las aguas, oh Dios; las aguas te vieron, tenían miedo; incluso el abismo estaba turbado.
Viderunt te aquae Deus, viderunt te aquae: et timuerunt, et turbatae sunt abyssi.
17 Las nubes enviaron agua; los cielos emitían un sonido; y relámpagos por todas partes.
Multitudo sonitus aquarum: vocem dederunt nubes. Etenim sagittae tuae transeunt:
18 La voz de tu trueno comenzó a rodar; el mundo estaba ardiendo con la luz de la tormenta; la tierra estaba temblando.
vox tonitrui tui in rota. Illuxerunt coruscationes tuae orbi terrae: commota est et contremuit terra.
19 Tu camino estaba en el mar, y tu camino en las grandes aguas; no había conocimiento de tus pasos.
In mari via tua, et semitae tuae in aquis multis: et vestigia tua non cognoscentur.
20 Estabas guiando a tu pueblo como un rebaño, por la mano de Moisés y Aarón.
Deduxisti sicut oves populum tuum, in manu Moysi et Aaron.

< Salmos 77 >