Salmos 74

1 de Dios, ¿por qué nos has apartado para siempre? ¿Por qué el fuego de tu ira está en contra de las ovejas que son de tu cuidado?

Guð, hvers vegna hefur þú hafnað okkur fyrir fullt og allt? Af hverju ertu reiður? Við erum þó þín eigin hjörð?

2 Ten en cuenta a tu grupo de adoradores, a los cuales redimiste en los días pasados, a quienes tomaste como la gente de tu herencia; incluso esta montaña de Sión, que ha sido tu lugar de descanso.

Mundu, að við erum þjóðin þín – fólkið sem þú forðum leystir úr útlegð og valdir þér til eignar og gleði. Þú útvaldir Jerúsalem sem bústað þinn á jörðu.

3 Sube y mira la destrucción sin fin; todo el mal que tus enemigos han hecho en el lugar santo;

Fáðu þér göngu og skoðaðu rústirnar! Sjáðu, óvinirnir hafa eyðilagt borgina og musteri þitt.

4 Enviando sus voces como leones entre tus adoradores; Han puesto sus señales para ser vistos.

Þar, já, inni í helgidómnum, æptu þeir heróp, reistu stríðsfána sína og guðamyndir og fögnuðu sigri!

5 Están cortando, como un hombre cuya hacha está levantada contra los árboles gruesos.

Allt er eins og rjúkandi rúst, eins og brunninn skógur.

6 Sus puertas se rompen con el hacha de hierro y martillos.

Með öxum sínum og sleggjum hjuggu þeir og brutu allan útskurðinn.

7 Han encendido tu lugar santo; Han contaminado el lugar de tu nombre y lo han derribado.

Þeir kveiktu í musterinu og gjöreyddu helgidóm þinn, Drottinn.

8 Han dicho en sus corazones: Acabemos con ellos todos juntos; han entregado al fuego todos los lugares de adoración de Dios en la tierra.

„Þurrkum út allt sem minnir á Drottin!“öskruðu þeir og brenndu síðan öll samkomuhús Guðs í landinu.

9 No vemos nuestros signos: ya no hay ningún profeta, ni nadie entre nosotros para decir cuánto tiempo.

Ekkert er nú eftir sem sýnir að við séum þín útvalda þjóð. Spámennirnir eru horfnir og hver getur þá sagt okkur hvenær þessi ósköp munu enda?

10 Oh Dios, ¿hasta cuándo los que están contra nosotros dicen cosas crueles? ¿Podrá el enemigo blasfemar tu nombre para siempre?

Hve lengi ætlar þú Guð að leyfa óvinum þínum að óvirða nafn þitt? Ætlar þú að láta þá komast upp með þetta að eilífu?

11 ¿Por qué estás retrasando tu mano y cubriendo tu mano derecha con tu manto?

Eftir hverju ertu að bíða? Af hverju gerir þú ekkert? Ó, rektu þá burt með þinni sterku hendi!

12 Porque desde el pasado Dios es mi Rey, trabajando la salvación en la tierra.

Guð, þú ert konungur minn frá alda öðli. Hjálpar þinnar hef ég notið á öllum mínum ferðum.

13 El mar se partió en dos por tu fuerza; las cabezas de las grandes bestias marinas estaban rotas.

Þú klaufst hafið með mætti þínum,

14 Las cabezas de la gran serpiente fueron aplastadas por ti; los diste como comida a los peces del mar.

molaðir haus sjávarguðsins!

15 Tú hiciste valles para fuentes y manantiales; hiciste secar los ríos que fluyen constantemente.

Eftir skipun þinni opnuðust lindir og þar gat þjóð þín svalað þorstanum. Og þú þurrkaðir fyrir þau farveg Jórdanar, sem annars streymir endalaust.

16 El día es tuyo y la noche es tuya: hiciste la luz y el sol.

Þú stjórnar bæði nóttu og degi og sólina og stjörnurnar hefur þú skapað.

17 Por ti fueron arreglados todos los límites de la tierra; has hecho verano e invierno.

Öll náttúran er á valdi þínu og vetur og sumar eru þín verk.

18 Ten esto en cuenta, oh Señor, que tus enemigos han dicho cosas crueles, y que tu nombre ha sido menospreciado por un pueblo de mala conducta.

Drottinn líttu á, óvinir þínir spotta þig, ofstopalýður óvirðir nafn þitt!

19 No des el alma de tu paloma al halcón; no permitas que la vida de los pobres se te escape de la memoria para siempre.

Ó, Drottinn, frelsaðu mig! Verndaðu turtildúfuna þína fyrir ránfuglunum. Bjargaðu eignarlýð þínum úr klóm varganna.

20 Tenga en cuenta tu pacto; porque los lugares oscuros de la tierra están llenos de orgullo y actos crueles.

Minnstu loforða þinna! Landið er hulið myrkri og ofbeldismenn út um allt.

21 No permitas que los abatidos sean devueltos avergonzados; que el hombre humilde y el pobre alabe tu nombre.

Drottinn, þjóð þín er kúguð, en láttu hana ekki þurfa að þola þessa svívirðing endalaust. Leyfðu hinum fátæku og hrjáðu að lofa nafn þitt!

22 arriba! Oh Dios, sé el juez de tu causa; ten en cuenta las cosas amargas que el hombre de mal comportamiento dice en tu contra todos los días.

Komdu, ó Guð, og ákærðu óvini okkar. Hlustaðu á óþverrann sem þessi illmenni ausa yfir þig alla daga!

23 Tenga en cuenta la voz de sus enemigos; la protesta de los que vienen en tu contra sube todos los días.

Gleymdu ekki formælingum óvina þinna, þær glymja hærra og hærra.