< Salmos 73 >

1 En verdad, Dios es bueno con Israel, incluso con los limpios de corazón.
MELEL, Kot kompoke pan men Ijrael, irail me makelekel nan monion arail.
2 Pero en cuanto a mí, mis pies casi habían desaparecido de debajo de mí; Estaba cerca de resbalar;
A nai, ekij ta, a na i kat pan lodi, o I koren ion krijedi ni ai kakakawei.
3 Debido a mi envidia de los hombres orgullosos, cuando vi el bienestar de los malhechores.
Pwe I juedeki me aklapalap akan, ni ai kilaner en me japun akn ar pwaidar.
4 Porque no tienen dolor; sus cuerpos son gordos y fuertes.
Pwe jota apwal kot lel on irail ni ar pan mela, re kin kelail o war arail wilar melel.
5 Ellos no están en problemas como otros; no tienen parte en el infeliz destino de los hombres.
Jota ar apwal kot dueta aramaj tei kan, o re jota pan kalokolok dueta aramaj tei kan.
6 Por esta razón, el orgullo los rodea como una cadena; están vestidos con un comportamiento violento como con una túnica.
Ari aklapalap, iei kapwat en tapin wor arail, o arail likau, iei arail tiak weit.
7 Sus ojos se les saltan de gordura; ellos tienen más que el deseo de su corazón.
Por en maj arail tikitik o jued kilar ar wilar, o re kin wiada, me re inon ion.
8 Sus pensamientos son profundos con planes malvados; su charla desde sus asientos de poder es de actos crueles.
Re kin mamaleki meakaroj, o re kin lokelokaia me jued, o re kin lalaue o lokaia ni ar aklapalap.
9 Su boca contra el cielo; su lengua van caminando por la tierra.
Dene arail lokaia tapi jan nanlan, o me irail indinda, dene I eta me pun ni jappa.
10 Por esta razón están llenos de pan; y el agua siempre fluye para ellos. Por eso Dios hará volver a su pueblo aquí.
I me aramaj akan lokididi on irail; o pil totoia re kin nimala.
11 Y dicen: ¿Cómo verá el Señor esto? ¿hay conocimiento en el Altísimo?
Re kin inda: Iaduen, Kot pan kotin injenoki irail? O menda ren me aklapalap irail?
12 Verdaderamente, tales son los pecadores; les va bien en todo momento, y su riqueza aumenta.
Kilan, iduen me doo jan Kot akan; irail meid pai nin jappa, o re pan kapwapwala.
13 En cuanto a mí, hice limpio mi corazón en vano, y lavé mis manos en inocencia.
Iaduen, likamata jota katopa ai kamakelekeladar monion i o kaminela pa i kat ni me pun?
14 Porque he estado turbado todo el día; cada mañana he sufrido un castigo.
Pwe ran karoj i pan kalokolok, o ni manjan karoj ai kamekam mia.
15 Si quisiera aclarar cómo es, diría: eres falso para la generación de tus hijos.
Koren ion i pil pan indinda dueta irail, a jo, pwe i de pan juedeki japwilim omui jeri kan karoj jan maj kokodo lel met.
16 Cuando mis pensamientos se volvieron para ver la razón de esto, fue un cansancio en mis ojos;
I ap madamadaua duen mepukat, pwen dedeki, a i jota kak on.
17 Hasta que entré en el lugar santo de Dios, y vi el fin de los malhechores.
Nai lao pedelon on mon mol en Kot jaraui o kilaner imwin mo doo jan Kot akan.
18 Pusiste sus pies donde había peligro de resbalar, para que descendieran a la destrucción.
Melel kom kotin pwili kin irail edi waja likakerij; kom kotin kapup irail edi on nani pwel.
19 ¡Cuán de repente se desperdician! los miedos son la causa de su destrucción.
Iaduen arail madan joredier. Irail lokidokila, o imwila’rail meid kamajapwek.
20 Como un sueño cuando uno está despierto, se acaban; son como una imagen que no se recuerda cuando termina el sueño.
Main Ieowa, kom kin kotin kawela mom arail nan kanim o dueta auramen.
21 Mi corazón se amargó y me dolió la mordedura de la tristeza.
Ni ai madak nan monion i, o waiwairok nan ai mudilik kan,
22 En cuanto a mí, fui necio y sin conocimiento; Yo era como una bestia delante de ti.
I ap diaradar, me nai ol pweipwei men, me jota aja meakot; dueta man amen mo omui.
23 Pero aún estoy contigo; me has tomado de mi mano derecha.
Ari jo, i pan mimieta re omui kokolata, pwe komui kotin kolekol eta pa i pali maun.
24 Tu sabiduría será mi guía, y más tarde me pondrás en un lugar de honor.
Komui kin kalua ia duen kupur omui, o kom pan kotin kajamo ia nan linan omui.
25 ¿A quién tengo yo en los cielos sino a ti? y tenerte no deseo nada en la tierra.
Ma komui ta ai Kot, i jota pan anane meakot nanlan de jappa.
26 Mi carne y mi corazón están consumiéndose; pero Dios es la Roca de mi corazón y mi herencia eterna.
Ma pali war ai o nen i pan dupokala, pil menda, pwe komui Main Kot kamait pa i o pwaij ai kokolata.
27 Porque los que están lejos de ti vendrán a la destrucción; acabarás con todos los que no guardaron fe en ti.
Pwe kom kotin mani irail, me muei jan komui pan lokidokila; Kom pan kotin kajapokela karoj, me wuki wei jan komui.
28 Pero es bueno para mí acercarme a Dios; he puesto mi fe en el Señor Dios, para que pueda contar todas sus obras.
A iet ai peren, i en teneten on Kot, o i en kaporoporeki Kot leowa, pwen kalok jili omui wia wia kan karoj.

< Salmos 73 >