Salmos 49
1 Presten atención a esto, todos ustedes pueblos; deja que tus oídos escuchen esto, todos ustedes que viven en el mundo.
Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Psalmo. Aŭskultu ĉi tion, ĉiuj popoloj; Atentu, ĉiuj loĝantoj de la mondo,
2 Alto y bajo juntos, los pobres y aquellos que tienen riqueza.
Kaj altrangulo kaj malaltrangulo, Riĉulo kaj malriĉulo kune.
3 De mi boca saldrán palabras de sabiduría; y de los pensamientos de mi corazón sabiduría.
Mia buŝo diros saĝaĵon, Kaj la penso de mia koro prudentaĵon.
4 Inclinaré al proverbio mi oído; y diré mi secreto al son del arpa.
Mi klinos mian orelon al sentenco; Sur harpo mi esprimos mian enigmon.
5 ¿Por qué tengo miedo en los días del mal, cuando la maldad de los que maquinan contra mi. me rodeare?
Kial mi devus timi en tagoj de malbono, Kiam min ĉirkaŭas la malboneco de miaj persekutantoj,
6 Incluso de aquellos cuya confianza está en sus riquezas, y cuyos corazones se enaltecen por sus riquezas.
Kiuj fidas sian potencon Kaj fanfaronas per sia granda riĉeco?
7 En verdad, nadie puede recuperar su alma por un precio, ni darle a Dios el pago por sí mismo;
Fraton tute ne liberigos homo, Nek donos al Dio elaĉeton por li
8 (Porque toma un gran precio mantener su alma alejada de la muerte, y el hombre no puede dársela).
(Multekosta estus la elaĉeto de ilia animo, Kaj neniam tio estos),
9 Para que él tenga vida eterna, y nunca vea el inframundo.
Ke li restu viva eterne, Ke li ne vidu la tombon.
10 Porque él ve que los sabios llegan a su fin, y las personas necias e insensatas vienen a la destrucción juntas, dejando que su riqueza vaya a otros.
Oni ja vidas, ke saĝuloj mortas, Kaj ankaŭ malsaĝulo kaj sensciulo pereas Kaj lasas al aliaj sian havon.
11 El lugar de los muertos es su casa para siempre, y su lugar de reposo por todas las generaciones; aquellos que vienen después de ellos dan sus nombres a sus tierras.
Ilia deziro estas, ke iliaj domoj ekzistu por ĉiam, Kaj iliaj loĝejoj de generacio al generacio; Ili nomas siajn bienojn laŭ siaj nomoj.
12 Pero el hombre, como los animales, no continúa para siempre; él llega a su fin como las bestias.
Sed homo ne restas longe en honoro; Li egaliĝas al bruto buĉota.
13 Este es el camino de los necios; su plata es para aquellos que vienen después de ellos, y sus hijos obtienen el placer de su oro. (Selah)
Tia estas ilia vojo, ilia espero, Kaj iliaj posteuloj aprobas ilian opinion. (Sela)
14 La muerte les dará su alimento como ovejas; el inframundo es su destino y descenderán a él; cuando llegue la mañana los buenos triunfarán sobre ellos; su carne es alimento para gusanos; su forma se desperdicia; el inframundo es su lugar de descanso para siempre. (Sheol h7585)
Kiel ŝafoj ili estos metataj en Ŝeolon; La morto ilin paŝtos; Kaj matene virtuloj ilin ekposedos, Kaj ilia bildo pereos en Ŝeol, perdinte loĝejon. (Sheol h7585)
Sed Dio liberigos mian animon el la mano de Ŝeol, Ĉar Li prenos min. (Sela) (Sheol h7585)
16 No tengas miedo cuando la riqueza viene a un hombre, y la gloria de su casa se incrementa;
Ne timu, kiam homo riĉiĝas, Kiam grandiĝas la gloro de lia domo.
17 Porque a su muerte, él no se llevará nada; su gloria no bajará después de él.
Ĉar mortante li nenion prenos; Ne iros post li malsupren lia honoro.
18 Aunque él pueda tener orgullo en su alma en su tiempo de vida, y los hombres le den alabanza cuando prospera.
Ĉar kvankam li ĝuigas sian animon dum sia vivado, Kaj oni vin laŭdas por tio, ke vi faras al vi bone,
19 Él irá a la generación de sus padres; él no verá la luz otra vez.
Tamen li iros al la generacio de siaj patroj, Kiuj neniam vidos lumon.
20 El hombre sin entendimiento. como los animales, no continúa para siempre; él llega a su fin como las bestias.
Homo, kiu estas en honoro, sed ne havas prudenton, Estas egala al bruto buĉota.
