< Salmos 41 >
1 Feliz es el hombre que piensa en los pobres; el Señor será su salvador en el tiempo de angustia.
In finem. Psalmus ipsi David. Beatus qui intelligit super egenum et pauperem: in die mala liberabit eum Dominus.
2 El Señor lo salvará y le dará vida; el Señor lo dejará ser una bendición en la tierra, y no lo entregará en manos de sus enemigos.
Dominus conservet eum, et vivificet eum, et beatum faciat eum in terra, et non tradat eum in animam inimicorum ejus.
3 El Señor será su sostén en su lecho de dolor: por ti todo su dolor se convertirá en fortaleza.
Dominus opem ferat illi super lectum doloris ejus; universum stratum ejus versasti in infirmitate ejus.
4 Dije: Señor, ten misericordia de mí; hace bien mi alma, aunque he pecado contra ti.
Ego dixi: Domine, miserere mei; sana animam meam, quia peccavi tibi.
5 Mis enemigos dicen mal contra mí. Preguntando ¿Cuándo morirá él, y su nombre llegará a su fin?
Inimici mei dixerunt mala mihi: Quando morietur, et peribit nomen ejus?
6 Si alguien viene a verme, la mentira está en su corazón; guardan en su memoria toda maldad, y al salir a la calle lo hace público en todo lugar.
Et si ingrediebatur ut videret, vana loquebatur; cor ejus congregavit iniquitatem sibi. Egrediebatur foras et loquebatur.
7 Todos mis enemigos murmuran mal de mí, en secreto contra mí piensan mal, diciendo de mi:
In idipsum adversum me susurrabant omnes inimici mei; adversum me cogitabant mala mihi.
8 Tiene una enfermedad maligna, que no lo deja ir; y ahora que ha caído, no volverá a levantarse.
Verbum iniquum constituerunt adversum me: Numquid qui dormit non adjiciet ut resurgat?
9 Incluso mi querido amigo, en quien confiaba. que tomó pan conmigo, se volvió contra mí, alzó contra mí el calcañar.
Etenim homo pacis meæ in quo speravi, qui edebat panes meos, magnificavit super me supplantationem.
10 Pero tú, oh Señor, ten misericordia de mí, levantándome, para que yo les dé su castigo.
Tu autem, Domine, miserere mei, et resuscita me; et retribuam eis.
11 En esto veo que tienes placer en mí, porque mi enemigo no me supera.
In hoc cognovi quoniam voluisti me, quoniam non gaudebit inimicus meus super me.
12 Y en cuanto a mí, tú eres mi apoyo en mi justicia, dándome un lugar delante de tu rostro para siempre.
Me autem propter innocentiam suscepisti; et confirmasti me in conspectu tuo in æternum.
13 Que el Señor Dios de Israel sea alabado, por los días eternos y para siempre. Que así sea. Que así sea.
Benedictus Dominus Deus Israël a sæculo et usque in sæculum. Fiat, fiat.