Salmos 132

1 Señor, piensa en David y en todos sus problemas;

Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.

2 Cómo juró a Jehová, y dio su palabra al gran Dios de Jacob, diciendo:

Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:

3 Verdaderamente, no entraré en mi casa, ni iré a mi cama,

Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;

4 No daré sueño a mis ojos, ni dormiré un solo instante,

I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,

5 Hasta que tenga un lugar para el Señor, un lugar de descanso para el gran Dios de Jacob.

Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.

6 Tuvimos noticias de esto en Efrata: llegamos a él en los campos del bosque.

Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.

7 Vamos a entrar en su tienda; déjanos adorar a sus pies.

Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.

8 Vuelve, oh Señor, a tu lugar de descanso; tú y el arca de tu fortaleza.

Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.

9 Que tus sacerdotes se vistan de justicia; y que tus santos den gritos de alegría.

Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.

10 Por amor a tu siervo David, no abandones a tu rey.

Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.

11 El Señor le dio un verdadero juramento a David, que no retiró, diciendo: Daré tu reino al fruto de tu cuerpo.

Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.

12 Si tus hijos cumplen mi palabra y las enseñanzas que yo les daré, sus hijos serán regentes de tu reino para siempre.

Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej

13 Porque el corazón del Señor está en Sión, deseándolo para su lugar de descanso.

Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:

14 Este es mi descanso para siempre: aquí estaré; porque este es mi deseo.

Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.

15 Mi bendición será en su comida; y su pobre saciaré de pan.

Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.

16 Sus sacerdotes serán vestidos de salvación; y sus santos darán gritos de alegría.

Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.

17 Allí haré fértil el poder de David; he preparado una luz para mi rey.

Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.

18 Sus enemigos se vestirán de vergüenza; pero haré que su corona brille.

Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.